1 च लिउँइँ ङइ पृथ्बीए कुना प्लिर स्वर्गदूत प्लि रारिब् म्रोंइ। पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो सिं धुँमैंर खैं आखरिगे बिसि चमैंइ खैं थोमल।
दिलेया याहवेहजी झाजन् फुवाल् म्हैबै थेबै नाँ-खैं मा ङ्युँइर खल् पिंइ।
झाइले थेबै कैलै थुतुरि ह्रासि खीजी ह्रोंसए स्वर्गदूतमैं कुल्मिंब्मुँ। धै खीजी त्हाँबै म्हिमैं मुर्बै छेउ घ्रिउँइँले अर्को छेउ समा ह्युलर्बै ताँन् क्ल्ह्योउँइँले स्वर्गदूतमैंइ खी ङाँर खागु लब्मुँ।”
झाइले खीजी स्वर्गदूतमैं स नेरो मुर खन्तोदोंन् कुलब्मुँ, धै खीजी त्हाँबै म्हिमैं खन्तोदोंनउँइँले खागु लब्मुँ।
च लिउँइँ शैतान बिबै दुष्ट ह्युलर्बै ताँन् ह्रेंमैं ङाँर लुबर ह्याब्मुँ। (च ह्रेंमैं गोग नेरो मागोग बिब्मैं ग।) चमैंलाइ वाँसि शैतानइ ल्हडें लबर हुइब्मुँ। झाइले चमैं खागु तसि मा ङ्युँइर्बै बालुवा धोंले बेल्ले ल्हें तब्मुँ।
झाइले सो प्ह्याबै सैमैंए म्हाँजोउँइँले कै घ्रि धों तब ङइ थेइ। चइ बिइ, “तिगेंर्बै नों सै गहुँ किंस्याँ ङ्हिंम्ना, जौ किंस्याँ ट्हुम्ना पिंन्, दिलेया जैतुनए छ्युगु नेरो अँगुरए प्हा बिस्याँ जोगेसि थेंन्।”
“ङ्योए परमेश्वरए के लब्मैंए ङ्होर ङिइ परमेश्वरए छाप आझोंन् समा पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो सिं धुँमैंलाइ नास आलद्।”
ओंसोंबै स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा को कोंबै तिस्यु नेरो मि पृथ्बीर युइ। पृथ्बीए भाग सोंबाँर्बै तिबाँ, सिं धुँए भाग सोंबाँर्बै तिबाँ, झाइले पृथ्बीर मुँबै ताँन् सिं धुँमैं नेरो प्याँ पिंमैं ताँन् ख्रोंवाइ।
च कैइ च थुतुरु ह्राबै स्वर्गदूतने “यूफ्रेटिस बिबै थेबै स्योंर च्युँइँथेंबै दूत प्लि पिवाद्,” बिइ।
झाइले परमेश्वरजी तिरिमैंलाइ छ बिइ, “पृथ्बीर्बै छि प्याँ पिमैं नेरो सिं धुँमैं, नास आलद्, दिलेया खाब् म्हिए ङ्होर ङए छाप आरे, चमैंलाइ च्हिद्।