2 झाइले बेल्ले भोंबै स्वर्गदूत ङइ म्रोंइ। चइ थेबै कैले, “चु फैथेंबै काउदए प्हैं प्ल्हबै लायकर्बै खाब् मुँ?” बिइ।
ओ खीजी बिबै ताँमै ङिंबै शक्ति मुँबै स्वर्गदूतमैं, याहवेहए मिं क्वेद्।
च लिउँइँ अर्को बेल्ले भों मुँबै स्वर्गदूत घ्रि स्वर्गउँइँले युरिब् ङइ म्रोंइ। च स्वर्गदूतलाइ न्हाँम्स्योइ बेर्दिल, झाइले चए क्र कारग्युले ह्यागों मुँल। चए लि त्हिंयाँ धों तब् मुँल, धै चए प्हले लुँरिबै मिए प्हैं धों तब् मुँल।
च लिउँइँ धबै बेल्ले भोंबै स्वर्गदूत घ्रिइ ह्रेंदो धों तबै थेबै युँमा घ्रि छेसि मा ङ्युँइर भ्योंवासि “च थेबै बेबिलोन सहरलाज्यै या छलेन् भ्योंवाब्मुँ,” बिइ। “तारे क्हेमैंइ च धबै म्रोंरिब् आरे।
ङइ राजगद्दिर क्हुँबै परमेश्वरए क्योलो योरि दोहोरोन् प्ह्रिबै काउद प्हैं म्रोंइ। च काउद प्हैं लसि छाप ङि झोंल।
ङ छले क्रोमा ङ्हिस्युसे प्लि न्होंर्बै चिब घ्रिइ ङने बिइ, “आक्रोद्, ङ्ह्योद्! यहूदाए कुलर्बै सिंह, खी स्योंम्बै दाऊद म्रुँए खलगउँइँले फिब् ग। खीजी ट्होइमुँ। छतसि खीजीन् चु छाप ङि फोर्दिसि चु काउदए प्हैं प्ल्हल् खाँम्।”