2 च स्वर्गदूतइ च अजिङ्गरलाइ, अथवा स्योंम्बै प्हुरिए क्हो किंबै स्योर्गु, शैतान बिबै दुष्टलाइ क्हासि हजार घ्रि बर्ष समा सँउँलिइ फैसि
याहवेह परमेश्वरजी बनेबै क्ह्योंर्बै सो प्ह्याबै सैमैं न्होंरि प्हुरि ताँन् भन्दा स्योर्गु मुँल। चइ च्हमिरिने “परमेश्वरजी क्हेमैंने बगैंचार्बै सिंधुँर्बै रो खाबै या आचद् बिइमुँ वा?” बिसि ङ्योएइ।
क्हि नेरो च्हमिरिए म्हाँजोरि धै क्हिए सन्तानमैं नेरो च्हमिरिए सन्तानए म्हाँजोरि ङइ प्होंब्-नेब् लमिंम्। च्हमिरिए सन्तानइ क्हिए क्र प्लेब्मुँ धै क्हिइ चए प्हले तिंजुर चोब्मुँ।”
ङए ल्हागिरि ह्रोंसए धिं, आघें-अलि, अना-अङाँ, आबा-आमा, प्हसे, क्ल्ह्यो-न्हें वाथेंब्मैंइ च भन्दा प्र गुणा ल्हें योंब्मुँ। धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै हग या योंब्मुँ।
चमैंइ येशूने त्होबै तोदोंन् “ओ परमेश्वरए च्ह, क्हिला ङिने तो के मुँ? ङिलाइ सजैं पिंबै त्हे आतबर्न सजैं पिंबर क्हि चुर खल् वा?” बिसि चिरइ।
कोइ म्हिमैं घ्याँर फेबै प्लु धोंबन् मुँ। चमैंइ परमेश्वरए ताँ थेबै तोदोंन् दुष्टइ चमैंइ थेबै ताँ प्हेंबोम्। छतसि क्वेंल् आपिं।
येशूजी चने “ओ मों, चु म्हिउँइँले त्होंइ खो” बिमा च म्हिइ थेबै कैले बिइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह येशू, क्हिजी ङ तो लल् म्हैल? ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ, ङ दुःख आपिंन्।”
तलेबिस्याँ तारे परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ, धै चु ह्युलर्बै म्रुँलाइ बैरु भ्योंवाब्मुँ।
परमेश्वरए निसाफ खैबै तम् बिसि खीजी म्हिमैंने उँइँमिंब्मुँ। तलेबिस्याँ चु ह्युलर्बै म्रुँ दोषि ठर्दिल् खाँइमुँ।
ङ्योलाइ शान्ति पिंबै परमेश्वरजी युनन् दुष्टलाइ क्हेमैंए प्हलेइ प्लेल् पिंब्मुँ। ङ्योए प्रभु येशूए थेबै दयाम्हाँया क्हेमैंने बालु तरिगे।
चु च्ह च्हमिंमैं से को कोंसि तबइले येशू या चमैं धोंलेन् से कोए ज्यु तइ। तलेबिस्याँ खी सिमिंसि कालए शक्ति मुँबै दुष्टलाइ (दियाबलस) नास लवाइ।
बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए शत्तुर दियाबलस बिबै दुष्ट खाबलाइ सैसि चब् ङ्हे बिसि सिंह धोंले बेल्ले थेबै कै तेदै स्युर प्रम्।
आछ्याँबै के लमा स्वर्गदूतलाज्यै या परमेश्वरजी ल्हयो आखल्ले निसाफ लबै त्हिंइ समा फैसि नर्गर्बै मिछु खबै क्ल्ह्योर भ्योंवाइ।
धै अर्को ताँ, को-कोइ स्वर्गदूतमैंइ ह्रोंसए पदर टिसि लल् त्हुबै के आलल्ले अर्कोन् के लल् म्हैइ, टिल् त्हुबै क्ल्ह्यो पिवाइ। छतसि चमैंलाइ दण्ड पिंबै त्हिंइ समा खोंयोंइ त्होंल् आखाँल्ले मिछु खैबै क्ल्ह्योर खीजी फैथेंइमुँ।
ह्रोंसलाइ स्वर्गउँइँले पृथ्बीर भ्योंवाब् था सेसि अजिङ्गरइ कोलो फिबै च्हमिरिलाइ ल्हाइ।
झाइले च च्हमिरिलाइ नोबोरिगे बिसि च अजिङ्गरइ ह्रोंसए सुँउँइँले थेबै स्यों तेइ।
छतमा च अजिङ्गर च च्हमिरिने बेल्ले ह्रिस खइ। धै च च्हमिरिए अर्को सन्तानमैंने, अथवा परमेश्वरए ताँ ङिंब्मैं नेरो येशूए बारेर क्ह्रोंसेंन्बै ग्वाइ पिंब्मैंने ल्हडें लबर ह्याइ।
च लिउँइँ धबै मुर अर्को औदिबै चिनु म्रोंइ: चर बेल्ले थेबै ओल्ग्या अजिङ्गर मुँल। चए क्र ङि मुँल, धै क्र ह्रोंसे मुकुट मुँल। झाइले चए रुँ च्यु मुँल।
चए म्येइ मुर्बै सारा सोंबाँर तिबाँ सोर्दिसि पृथ्बीर भ्योंवाइ। कोलो फिबै तोंदोंन् क्ल्ह्योंवाब् बिसि च अजिङ्गर कोलो फिबि छेबै च्हमिरिए उँइँर रारिल।
मिखाएलइ च थेबै अजिङ्गरलाइ स्वर्गउँइँले भ्योंवाइ। च अजिङ्गर स्योंम्बै प्हुरि ग, चलाइ स्युर्गु नेरो दुष्ट बिम्। चइ ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैंने स्योर तेसि लुइमुँ। च नेरो चए दूतमैंलाइ परमेश्वरए दूतमैंइ पृथ्बीर भ्योंवाइ।
ङइ म्रोंबै च खेदो चितुवा धों ब्योंब् मुँल। चए प्हले भलुए प्हले धों तब् मुँल, झाइले चए सुँ सिंहल् धों ब्योंब् मुँल। च अजिङ्गरइ च चितुवा धों ब्योंबै खेदोलाइ ह्रोंसए शक्ति, थेबै हग नेरो राजगद्दि पिंइ।
झाइले च अजिङ्गरइ ह्रोंसए हग खेदोलाइ पिंबइले ताँन् म्हिमैंइ अजिङ्गरलाइ फ्योइ। चमैंइ च खेदोलाज्यै या फ्योसि बिइ, “चु खेदो धों तब खाब् मुँ? चुने बालु खाबै या ल्हडें लल् आखाँ।”
झाइले च ह्रेंमैंलाइ लुबै स्योर्गुलाइ बारुदए थाँ खबै लुँरिबै मिए होंल्दोंर भ्योंवाइ। च खेदो नेरो स्योर तेबै अगमबक्तालाज्यै या ओंसोंन् चर भ्योंवाल। चर चमैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस खोंयोंन् बिलै थेबै दुःख योंल् त्हुब्मुँ।
च हजार घ्रि बर्ष तल् खाँबै लिउँइँ परमेश्वरजी च दुष्टलाइ च्युथेंबै क्ल्ह्योउँइँले पिवाब्मुँ।
च क्रोंर्बै दूत च तिरिमैंए म्रुँ मुँल। हिब्रू क्ह्युइरि च म्रुँए मिं “एबाड्डोन” ग, ग्रिक क्युइरि चए मिं “अपोल्लियोन” ग। च मिंए मतलब नास लब् ग।