2 झाइले ङइ स्वर्गउँइँले बेल्ले नुबै क्यु छारेए कै धों तब, अथवा थेबै मु ङ्हेब् धों तबै कै थेइ। चए कै बीणा ह्राब्मैंइ ह्राबै बिणाए कै धों तब् मुँल।
धन्यबाद पिंदै याहवेहए क्वे प्रिंन्; बीणा ह्रादै ङ्योए परमेश्वरए क्वे प्रिंन्।
सेदै चमैंइ खीए मिं थेब् लरिगे, धै खैंचडी नेरो बीणा ह्रासि चमैंइ खीए क्वेमैं प्रिंरिगे!
बीणा ह्रादै याहवेहए मिं थेब् लद्; तार च्यु मुँबै सारङ्गी ह्रादै खीए मिंर क्वे प्रिंन्।
ओ परमेश्वर, ङए परमेश्वर, छलस्याँ क्हिए मिंर ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर ङ फेनेब्मुँ, धै ङए सैं तोंन् लबै परमेश्वरए मिंर ङइ बीणा ह्रादै क्हिए क्वे प्रिंब्मुँ।
ओ ङए ज्यु, छोरद्! ओ बीणा नेरो सारङ्गी, क्ह्युरल्ले कै तेद्! तलेबिस्याँ नाँ न्होंन बिब सेरिगे!
झाइले तार च्यु मुँबै सारङ्गी नेरो बीणा ह्रादै क्हिए मिं क्वेब बेल्ले छ्याँबै ताँ ग।
दिलेया चए कै भन्दा, थेबै मा ङ्युँइए भोंबै भेल्कमैं भन्दै या, ताँन् भन्दा क्होंवाइ टिबै याहवेह बेल्ले भोंब मुँ।
बीणा ह्रादै क्ह्युरल्ले भजन प्रिंन्, बीणा ह्रादै याहवेहए मिं क्वेद्!
नोगिम्धों न्हाँग तमा कोंर गड्याङगुडुङ तइ, धै काम्लि तिम्लि रासि कोंर रुँदो न्हाँमस्यो राइ, धै बेल्ले ङ्हेबै थुतुरिए कै थेइ। छतमा ब्यारेकर मुँबै ताँन् म्हिमैं ङ्हिंसि थरथर त्हारइ।
च त्हेर काम्लि तिम्लि रासि मु ङ्हेब नेरो थुतुरिए कै थेइ धै कोंउँइँले मिखु खब म्रोंसि चमैं थरथरले त्हारसि ह्रेंगोन् रारिइ।
ङइ म्हिमैंए ल्हें खालर्बै क्युइमैं नेरो स्वर्गदूतमैंए क्युइर पोंलेया ङइ अरूमैंए फिर म्हाँया आलस्याँ, ङइ पोंबै ताँ ड्वाँ ड्वाँले ह्राबै ङ्ह नेरो झ्याँइ झ्याँइले ह्राबै छ्योंले धोंन् तम्।
प्रभुए त्हिंइर पबित्र प्ल्हजी ङलाइ प्लिंइ। च्हमा ङए लिउँइँ थुतुरुल् धों तबै कैइ,
खीए प्हले भट्टिर खारदिबै सरेस धोंले वाँ वाँ ब्योंब् मुँल। खीए कै बेल्ले ङ्हेबै छारे धों तब् मुँल।
धै स्वर्गउँइँले खबै थेबै कैइ “छुइ कैंडो खो!” बिब च अगमबक्ता ङ्हिंइ थेइ। छ बिबै तोंदोंन् खेंमैंए शत्तुरमैंइ ङ्ह्योन-ङ्ह्योन् चमैं ङ्हिं न्हाँम्स्योने बालुन् स्वर्गउँइँ ह्याइ।
झाइले धाँसे लिउँबै स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा स्वर्गउँइँले थेबै कैमैंइ “ङ्योए याहवेह परमेश्वर नेरो खीजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी पृथ्बीर्बै ग्याल्स लबै हग योंइमुँ। खीजी खोंयोंन् बिलै ग्याल्स लरिब्मुँ,” बिरिल।
च लिउँइँ मिने सिसा कोंब् धों तबै मा ङ्युँइ ङइ म्रोंइ। झाइले च खेदोए फिर, चए कुए फिर, चए मिंए नम्बरए फिर ट्होब्मैं ङइ म्रोंइ। चमैं परमेश्वरजी पिंबै बीणा छेसि सिसा धों तबै मा ङ्युँइए रेर रारिल।
च सहरर बीणा नेरो अरू बाजामैंए कै, क्वे प्रिंब्मैं नेरो मुरलि थुतुरुए कै खोंयोंइ या थेरिब् आरे। अरू के लब्मैं नेरो सिंए के लब्मैं च सहरर खोंयोंइ या योंरिब् आरे, ह्रेंदोए कै या खोंयोंइ या थेरिब् आरे।
च्हमा चर्बै सो प्ह्याबै सै प्लि नेरो ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंइ क्यु च्हजलाइ पद्खु तसि फ्योइ। चमैं ताँनए योर बीणा नेरो धुप झोंबै माराए धुपारामैं मुँल। च धुपए थाँ परमेश्वरए म्हिमैंए प्राथनमैं मुँल।
झाइले क्यु च्हजजी छाप ङि न्होंर्बै ओंसोंबै छाप फोर्दिब ङइ म्रोंइ। च लिउँइँ च सो प्ह्याबै सै प्लि न्होंर्बै घ्रिइ मु ङ्हेब् धों तबै कैइ “खो” बिब ङइ थेइ।
ओंसोंबै स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा को कोंबै तिस्यु नेरो मि पृथ्बीर युइ। पृथ्बीए भाग सोंबाँर्बै तिबाँ, सिं धुँए भाग सोंबाँर्बै तिबाँ, झाइले पृथ्बीर मुँबै ताँन् सिं धुँमैं नेरो प्याँ पिंमैं ताँन् ख्रोंवाइ।