6 छतसि च खेदोइ परमेश्वरए बिरोधर आछ्याँबै ताँ पोंसि परमेश्वरए मिं, परमेश्वर टिबै क्ल्ह्यो नेरो स्वर्गर टिब्मैं ताँनए बिरोधर आछ्याँबै ताँ पोंबर होंइ।
मु ङिलन् ग बिसि चमैंए सुँइ बिम्, धै चमैंए लेइ पृथ्बी तिगोंन् अधीन लम्।
ओ प्हुरिए सन्तानमैं! क्हेमैंन् दुष्ट मुँसेरो खैले छ्याँबै ताँ पोंल् खाँमुँ? तलेबिस्याँ सैंर प्लिंबै ताँमैंन् सुँउँइँले पोंम्।
तलेबिस्याँ म्हिए सैंउँइँलेन् आछ्याँब सैं मैंम्। चु आछ्याँब सैंइ लमा चइ म्हि सैब, आगुए प्ह्रेंस्यो प्रब, ब्यभिचार लब, आगुए सै न्होर ह्योब, स्योर तेब, धै फ्रम्दा क्योम्दा लब छाबै पापमैं लम्।
परमेश्वरए बचन म्हिए क्हो किंसि ङ्योए म्हाँजोर युसि टिइ। खी दयाम्हाँया मुँब नेरो कह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमल खीए चारबै ह्वे ङिइ म्रोंइमुँ, च चारबै ह्वे परमेश्वर आबाउँइँले युबै घ्रि मत्त्रे च्हल् मुँल।
चमैंइ पोंबै ताँमैं छगोंर थेंसि सइ आउबै सिनुए थाँ धों तम्। चमैंए लेइ स्योलिबै ताँ मत्त्रे पोंम्, चमैंए ताँ प्हुरिए बिख धों तम्।
तलेबिस्याँ खीने मुँबै ताँन् गुनमैं ख्रीष्टने मुँबइले परमेश्वर सैं तोंइ।
छतसि छाबै स्योर ताँ आक्वेंन्, तलेबिस्याँ परमेश्वरने मुँबै ताँन् गुनमैं येशू ख्रीष्टने मुँ।
च पबित्र क्ल्ह्योए ओंसोंबै कोठार अर्को च्योंबै कोठा या मुँल। ओंसोंबै कोठार बत्ति म्रोंबै पानस घ्रि नेरो टेबल घ्रि मुँल। च टेबलए फिर परमेश्वरए मिंर पिंबै क्हें थेंमल। च ओंसोंबै कोठाने “पबित्र क्ल्ह्यो” बिमल।
ओंसोंबै पबित्र क्ल्ह्यो क्ह्रोंसेंन्बै पबित्र क्ल्ह्योए नकल मुँल। दिलेया ख्रीष्ट म्हिमैंइ बनेबै पबित्र क्ल्ह्योर आहों, खी स्वर्ग न्होंर्न होंइ। छले खी ङ्योए ल्हागिर परमेश्वरए उँइँर टिइमुँ।
धै स्वर्गउँइँले खबै थेबै कैइ “छुइ कैंडो खो!” बिब च अगमबक्ता ङ्हिंइ थेइ। छ बिबै तोंदोंन् खेंमैंए शत्तुरमैंइ ङ्ह्योन-ङ्ह्योन् चमैं ङ्हिं न्हाँम्स्योने बालुन् स्वर्गउँइँ ह्याइ।
छतसि स्वर्ग नेरो चर मुँब्मैं सैं तोंन्। दिलेया पृथ्बीर नेरो मा ङ्युँइर मुँब्मैंए फिर बिस्याँ थेबै दुःख तब्मुँ, तलेबिस्याँ च स्युर्गु दुष्ट क्हेमैं ङाँर युइमुँ, झाइले चए त्हे च्युगुदे मत्त्रे चैमुँ बिब् सेसि च बेल्ले ह्रिस खइमुँ।”
च लिउँइँ स्वर्गर्बै मन्दिर थोंथेंब् ङइ म्रोंइ। परमेश्वरए बारेर ग्वाइ पिंबै सैमैं थेंबै तम्बु या च न्होंर ङइ म्रोंइ।
(ओ स्वर्ग, च सहर थुँयाब् म्रोंसि सैं तोंन्! ओ परमेश्वरए म्हिमैं, कुल्मिंबै चेला चिब्मैं नेरो अगमबक्तामैं क्हेमैं ताँन् सैं तोंन्। तलेबिस्याँ च सहरइ क्हेमैं बेल्ले दुःख पिंल, छतसि परमेश्वरजी चलाइ नास लवाइ।)
धै राजगद्दिउँइँले थेबै कैले छ बिब ङइ थेइ, “तारे परमेश्वर म्हिमैंने टिब्मुँ, झाइले चमैं खीए म्हिमैं तब्मुँ। परमेश्वर खीन् चमैंने तब्मुँ, धै खी चमैंए परमेश्वर तब्मुँ।
च लिउँइँ ङइ धबै दर्शनर स्वर्गर्बै म्रा थोंथेंब् म्रोंइ। धै ङइ ओंसों थेबै कैइ “छुइ कैंडो खो, ङइ क्हिलाइ तारे लिउँइँ तबै ताँमैं उँइँमिंस्यो” बिबै बिगुलए कै ङइ थेइ।
च राजगद्दिए कारग्यु ङ्हिस्यु से प्लि ठिमैं मुँल। च ठिमैंए फिर क्हुँबै ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंइ माराए मुकुट कुसि फोस्रे ब्योंबै क्वें खिल।
छलेन स्वर्गर, पृथ्बीर, क्रोंर, मा ङ्युँइर, खन्तोंदोंन् मुँबै सो प्ह्याबै सैमैंइ “राजगद्दिर क्हुँबै परमेश्वर नेरो क्यु च्हजलाइ धन्यबाद, थेबै मान नेरो भों खोंयोंन् बिलै तरिगे।” बिसि क्वे प्रिंब ङइ थेइ।
छतसि परमेश्वरए राजगद्दिए उँइँर रासि चमैंइ परमेश्वरए मन्दिरर त्हिंयाँ, म्हुँइँस खीए सेवा लरिम्। राजगद्दिर क्हुँबै परमेश्वर चमैंए म्हाँजोर खोंयोंन् बिलै तरिम् धै खीजी चमैंए रक्षा लमिंम्।
च लिउँइँ खाबज्यै च्योसे च्योल् आखाँबै म्हिए हुल ङइ म्रोंइ। चमैं ताँन् ह्रें-ह्रेंर्बै, ताँन् कुलर्बै, ताँन् ह्युलर्बै नेरो ताँन् ह्रों-ह्रोंसए क्युइ पोंब्मैं मुँल। चमैं फोस्रे ब्योंबै क्वें खिसि छोरए धुँए हाँगमैं योर छेसि राजगद्दि नेरो क्यु च्हजए उँइँर रारिल।