3 च लिउँइँ धबै मुर अर्को औदिबै चिनु म्रोंइ: चर बेल्ले थेबै ओल्ग्या अजिङ्गर मुँल। चए क्र ङि मुँल, धै क्र ह्रोंसे मुकुट मुँल। झाइले चए रुँ च्यु मुँल।
च लिउँइँ मुर औदिबै चिनु म्रोंइ: च्हमिरि घ्रिइ त्हिंयाँ खिल, चए प्हले न्होंर लयाँ मुँल, धै चए क्रर च्युसे ङ्हिं मुसारए मुकुट मुँल।
ह्रोंसलाइ स्वर्गउँइँले पृथ्बीर भ्योंवाब् था सेसि अजिङ्गरइ कोलो फिबै च्हमिरिलाइ ल्हाइ।
छतमा च अजिङ्गर च च्हमिरिने बेल्ले ह्रिस खइ। धै च च्हमिरिए अर्को सन्तानमैंने, अथवा परमेश्वरए ताँ ङिंब्मैं नेरो येशूए बारेर क्ह्रोंसेंन्बै ग्वाइ पिंब्मैंने ल्हडें लबर ह्याइ।
चए म्येइ मुर्बै सारा सोंबाँर तिबाँ सोर्दिसि पृथ्बीर भ्योंवाइ। कोलो फिबै तोंदोंन् क्ल्ह्योंवाब् बिसि च अजिङ्गर कोलो फिबि छेबै च्हमिरिए उँइँर रारिल।
च लिउँइँ स्वर्गर ल्हडें तइ। मिखाएल बिबै थेबै स्वर्गदूत नेरो चए न्होंर्बै स्वर्गदूतमैंइ च अजिङ्गरने ल्हडें लइ। च अजिङ्गर नेरो चए दूतमैं या चमैंने ल्हडें लइ।
मिखाएलइ च थेबै अजिङ्गरलाइ स्वर्गउँइँले भ्योंवाइ। च अजिङ्गर स्योंम्बै प्हुरि ग, चलाइ स्युर्गु नेरो दुष्ट बिम्। चइ ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैंने स्योर तेसि लुइमुँ। च नेरो चए दूतमैंलाइ परमेश्वरए दूतमैंइ पृथ्बीर भ्योंवाइ।
च लिउँइँ मा ङ्युँउँइँले खेदो घ्रि त्होंरिब् ङइ म्रोंइ। च खेदोल रुँ च्यु, क्र ङि मुँल। चए रुँ ह्रोंसे मुकुट मुँल, क्र ह्रोंसे परमेश्वरए मिं वाबै आछ्याँबै मिं प्ह्रिल।
ङइ म्रोंबै च खेदो चितुवा धों ब्योंब् मुँल। चए प्हले भलुए प्हले धों तब् मुँल, झाइले चए सुँ सिंहल् धों ब्योंब् मुँल। च अजिङ्गरइ च चितुवा धों ब्योंबै खेदोलाइ ह्रोंसए शक्ति, थेबै हग नेरो राजगद्दि पिंइ।
झाइले च अजिङ्गरइ ह्रोंसए हग खेदोलाइ पिंबइले ताँन् म्हिमैंइ अजिङ्गरलाइ फ्योइ। चमैंइ च खेदोलाज्यै या फ्योसि बिइ, “चु खेदो धों तब खाब् मुँ? चुने बालु खाबै या ल्हडें लल् आखाँ।”
धबै स्वर्गर बेल्ले थेबै औदिबै चिनु घ्रि ङइ म्रोंइ। चर स्वर्गदूत ङि मुँल, चमैंने आखिरि थेबै दुःख ङि मुँल। च दुःख तल् खाँबै लिउँइँ मत्त्रे परमेश्वरए ह्रिस म्हम्।
झाइले अजिङ्गरए सुँउँइँले, आछ्याँबै खेदोए सुँउँइँले नेरो स्योलिबै ताँ पोंबै अगमबक्ताए सुँउँइँले प्हत्गु धों तबै स्यागि म्होंगि सों त्होंह्याब ङइ म्रोंइ।
“क्हिइ म्रोंबै रुँ च्युए अर्थ च्योंबै म्रुँ च्यु ग। चमैंइ तिंयाँ समा ग्याल्स लल् आयोंइमुँ, दिलेया चमैंइ च खेदोने बालु घण्टा घ्रिए ल्हागिर ग्याल्स लल् योंब्मुँ।
क्हिइ म्रोंबै च रुँ च्यु मुँबै खेदोइ च फ्यालुस्योलाइ हेल लब्मुँ, धै चने मुँबै ताँन् सैमैं प्हेंवासि चलाइ क्लुना लवाब्मुँ। चमैंइ चए से चब्मुँ, झाइले चलाइ मिर झोंवाब्मुँ।
दिलेया स्वर्गदूतइ ङने बिइ, “क्हि तले प्लेटोयाल? ङइ क्हिने च फ्यालुस्योलाइ नोबै क्र ङि नेरो रुँ च्यु मुँबै खेदोए अर्थ खोल्दिमिंस्यो।
खीए मि मिए राब धों तब् मुँल। खीए क्रर ल्हें मुकुटमैं मुँल। खीए ज्युर मिं प्ह्रिथेंल, दिलेया च मिं खीजी मत्त्रे सेल।
च स्वर्गदूतइ च अजिङ्गरलाइ, अथवा स्योंम्बै प्हुरिए क्हो किंबै स्योर्गु, शैतान बिबै दुष्टलाइ क्हासि हजार घ्रि बर्ष समा सँउँलिइ फैसि