2 चए योर च्युथिरि प्ल्हसि थेंबै काउदए प्हैं मुँल। चइ ह्रोंसए क्योलो प्हले मा ङ्युँइए फिर, त्हर्ग्यों प्हले पृथ्बीए फिर थेंल।
ङने बालु ह्रिद्, धै ङइ ताँन् ह्रेंमैंए फिर क्हिलाइ क्ल्हे लमिंब्मुँ, झाइले पृथ्बीर्बै ताँन् साँदर टिबै ह्रेंमैंए फिर क्हिलाइ क्ल्हे लमिंब्मुँ।
ओ ङिलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर, क्हिजी ठिक के लमा थेब्-थेबै केमैंउँइँले ङिलाइ ज्वाफ पिंम्। पृथ्बीर्बै ताँन् साँदर टिबै ह्रेंमैं नेरो ह्रें-ह्रेंगोर्बै मा ङ्युँइए रेजरेबै ताँन म्हिमैंइ क्हिए फिर्न आशा थेंरिम्।
छतमा येशू चमैं ङाँर खसि बिइ, “स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै तोन्दोंरि हग परमेश्वरजी ङने पिंइमुँ।
च लिउँइँ धबै प्हले घ्रि पृथ्बीर, प्हले घ्रि मा ङ्युँइर लसि रारिब ङइ म्रोंइ, च स्वर्गदूतइ ह्रोंसए यो स्वर्गउँइँ क्वेइ।
झाइले क्यु च्हजजी छाप ङि न्होंर्बै ओंसोंबै छाप फोर्दिब ङइ म्रोंइ। च लिउँइँ च सो प्ह्याबै सै प्लि न्होंर्बै घ्रिइ मु ङ्हेब् धों तबै कैइ “खो” बिब ङइ थेइ।
च क्यु च्हजजी धबै अर्को छाप फोर्दिमा अर्को सो प्ह्याबै सैइ “खो” बिब ङइ थेइ।