7 ङ्ह्योत्ति, येशू न्हाँम्स्योर युइन मुँ। खीलाइ सैब्मैं नेरो अरू ताँन् म्हिमैंज्यै या खी म्रोंब्मुँ। छले खि युरिब् म्रोंमा ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैं न्हुँ लसि क्रोब्मुँ। आमेन, छान् तरिगे।
दुष्ट म्हिमैं ङए कारग्युले मुँ, नगिमैंइ धोंले चमैंइ ङ घेर्दिइमुँ, चमैंइ ङए यो प्हलेमैंर खुँ थोंवाइमुँ।
परमेश्वर रेब्मुँ, खीए शत्तुरमैं सग्याँ प्हुँग्याँ लवाब्मुँ, धै खीलाइ आखोब्मैं खीउँइँले न्हेयाब्मुँ!
खीए कारर्ग्युले न्हाँम्स्यो नेरो मिछु खैब मुँ; राजगद्दिर टिसि खीजी ठिक केमैं नेरो ठिक निसाफ लम्।
तलेबिस्याँ म्हिए च्ह खीए आबाए मान योंसि स्वर्गदूतमैंने युमा म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् नों खीजी पिंब्मुँ।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, चुर मुँब्मैं न्होंरि कति म्हिइ म्हिए च्ह खीए ग्याल्सर युरिब आम्रोंन् समा सिरिब् आरे।”
च लिउँइँ मुर म्हिमैंइ म्हिए च्हए चिनु म्रोंब्मुँ। धै म्हिए च्ह मुउँइँले थेबै शक्ति नेरो म्हारल्ले न्हाँम्स्योर युरिब म्हिमैंइ म्रोंब्मुँ। च त्हेर ताँन् ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैं बेल्ले न्हुँ लसि क्रोब म्होब तब्मुँ।
“म्हिए च्ह म्रुँ तसि खीए थेबै मानर ल्हें स्वर्गदूतमैंने बालुन युब्मुँ, धै ह्रोंसए पबित्र राजगद्दिर टिब्मुँ,
येशूजी चने बिइ, “ङ चन् ग बिसि क्हिइन बिइमुँ दि। ङ क्हेमैंने बिमुँ, तारे म्हिए च्ह ताँनइ म्हाँदिल् त्हुबै परमेश्वरए क्योलोउँइँ क्हुँरिब नरो मुर्बै न्हाँम्स्योर युरिब क्हेमैंइ म्रोंब्मुँ।”
च लिउँइँ म्हिए च्ह बेल्ले थेबै शक्तिर नेरो बेल्ले म्हारल्ले न्हाँम्स्योए म्हाँजोर युरिब म्हिमैंइ म्रोंब्मुँ।
येशूजी “अँ ङन् ग बिइ, क्हेमैंइ तिगें म्हिए च्ह परमेश्वरए क्योलो हार टिरिब् नेरो न्हाँम्स्योए न्होंउँइँले युरिब् म्रोंब्मुँ।”
च लिउँइँ म्हिए च्ह थेबै शक्ति नेरो म्हारल्ले न्हाँम्स्योर युरिब म्हिमैंइ म्रोंब्मुँ।
दिलेया सिपाइमैं न्होंर्बै घ्रिइ खीए कोखर बर्साइ ल्हिबै तोदोंन् को नेरो क्यु त्होंइ।
धबै परमेश्वरए छ्वेर्बै अर्को क्ल्ह्योर छले बिइमुँ। “चमैंइ म्लोबै म्हिलाइ ङ्ह्योब्मुँ।”
झाइले स्वर्गउँइँले युबै परमेश्वरए च्ह खोंयों युब् ङ्हे बिसि क्हेमैं ह्रेरिइमुँ बिबै ताँ चमैंइ ङिने बिरिमुँ। खीजी ह्रोंसए च्ह येशू सिबइले धबै सोगों लमिंइ, धै येशूजी तारे खबि छेबै दण्डउँइँले ङ्योलाइ जोगेमिंब्मुँ।
झाइले ङ्यो प्रभु येशू युबै त्हिंइ समा सोरिब्मैं मुर प्रभुने त्होबर चमैंनेन् न्हाँम्स्योने बालु क्वेबोब्मुँ। छले ङ्यो खोंयोंन् बिलै प्रभुनेन् टिब्मुँ।
छतसि क्हेमैं ह्रोंसन् मैंन्दि: को-कोइ परमेश्वरए च्हलाइ प्हलेइ प्लेम्। धै परमेश्वरजी बाछा फैबै कोइ चमैंलाइ पापउँइँले पबित्र लमिंलेया चमैंइ च को तो धोंइ आङ्हाँ। धै ह्रोंसलाइ दयाम्हाँया लबै पबित्र प्ल्हए आब्रु वाम्। छाबै म्हिइ झन् कति थेबै दण्ड योंलै।
दिलेया चमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लब पिवास्याँ, चमैंए सैं एसि परमेश्वर ङाँर पखल् आखाँ! तलेबिस्याँ चमैंइ खेंमैंइ लबै पापइ लमा परमेश्वरए च्हलाइ धबै क्रूसर च्योवामुँ, धै ताँनए उँइँरि खीए आब्रु वाम्।
ङइ खोबै थुमैं, ङ्यो तोगो परमेश्वरए प्हसेमैं ग। प्हँना लिउँइँ ङ्यो खै तम् बिसि तोगो बिल् आखाँ, दिलेया ङ्योइ चु ताँ घ्रि सेइमुँ: ख्रीष्ट युबै त्हिंइर खी खैब मुँ छाबन् खीलाइ ङ्योइ छेनाले म्रोंब्मुँ। छतसि च त्हेर ङ्यो या खी धोंन् तब्मुँ।
चमैंए बारेर हनोकइ स्योमनन् लिउँइँ तखबै ताँ बिल। (हनोक बिबै म्हि परमेश्वरजी बनेबै ओंसोंबै म्हि आदमउँइँले पुस्ता ङि लिउँइँबै म्हि मुँल।) “थेद्, प्रभु खीए हजारौं-हजारौं स्वर्गदूतमैंने
चु ताँन् ताँए ग्वाइ पिंबै प्रभु येशूजी “क्ह्रोंसेंन, ङ युनन् युसिन् मुँ,” बिइमुँ। आमेन! ओ प्रभु येशू, युनन् यु!
चमैंइ परमेश्वरए लि म्रोंब्मुँ, धै चमैंए ङ्होर खीए मिं तब्मुँ।