10 प्रभुए त्हिंइर पबित्र प्ल्हजी ङलाइ प्लिंइ। च्हमा ङए लिउँइँ थुतुरुल् धों तबै कैइ,
येशूजी चमैंने बिइ, “छ बिस्याँ दाऊदइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँले खैले खीने प्रभु बिइ दि? तलेबिस्याँ दाऊदइ खीए बारेर छले बिइमुँ:
च आइतबारए ङेसार चेलामैं यहूदी चिबनाँब्मैंने ङ्हिंसि म्रा तोरसि धिं न्होंर टिरिल। छले टिरिमा येशू चमैंए म्हाँजोर राखसि “क्हेमैं छिं ङ्हाँरिगे,” बिइ।
प्रेरो लिउँइँ खीए चेलामैं म्रा तोरसि धिं न्होंर्न टिरिल। थोमा या चमैंने बालुन् मुँल। च त्हेर्न येशू धिं न्होंर होंखसि चमैंए म्हाँजुर रासि “क्हेमैं छिं ङ्हाँरिगे,” बिइ।
आइतबार त्हिंइर ङि प्रभु भोज चबर खागु तमा पावलइ प्हँन्हाँग्धों ह्याबै सैं लबइले म्हुँइँस आधा समन् चमैंने बालु ताँमैं सेरिल।
छतसि क्हेमैंइ चु ताँ क्होरिगे बिब ङए सैं मुँ, परमेश्वरए प्ल्हउँइँले पोंबै म्हिइ येशूलाइ स्यारल् आखाँ, झाइले अर्को ताँ पबित्र प्ल्हउँइँले मत्त्रे “येशून् प्रभु ग” बिल् खाँम्।
सद् ह्रोंसे क्हेमैं ताँनइ ह्रों-ह्रोंसए कमैं अनुसार मुइ स्यो थेंन्। छ लस्याँ ङ खबै त्हेर मुइ स्योरिल् आत्हु।
झाइले ङ पबित्र प्ल्हए न्होंर मुँमा च स्वर्गदूतइ क्यु आयोंबै क्ल्ह्योरि ङलाइ क्हासि बोइ। चर च्हमिरि घ्रि ओल्ग्या खेदो फिर क्हुँरिब् ङइ म्रोंइ। च खेदोए ज्यु तिगोंन् परमेश्वरए आब्रु वाबै ताँमैं प्ह्रिथेंल, धै चल क्र ङि नेरो रुँ च्यु मुँल।
च्हमा ङ परमेश्वरए प्ल्हजी प्लिंल, स्वर्गदूतइ ङलाइ बेल्ले नुबै कोंर बोइ। झाइले परमेश्वर टिबै स्वर्गउँइँले क्युरु तयुरिबै पबित्र सहर यरूशलेम चइ ङने उँइँइ।