9 छबिमा च सामरियाथेंस्योइ खीने बिइ, “क्हि, यहूदी ह्रें तसेया ङ सामरियाथेंस्योए योउँइँले खैले क्यु थुँमुँ?” (तलेबिस्याँ यहूदीमैंइ सामरीमैंने खोंयोंइ प्रब्-टिब आल।)
येशूजी च च्युसे ङ्हिं चेलामैंने “क्हेमैं अरू ह्रेंमैं ङाँर नेरो सामरीमैंए नाँसजरे आह्याद्,” बिसि कुलइ।
“च लिउँइँ सामरिया ह्युलर्बै म्हि घ्रि या च घ्याँ तसि खरिमा च ह्योइ धोंवाबै म्हि म्रोंसि चए सैंर बेल्ले ल्होयो खइ।
च त्हेर्न येशूए चेलामैं बजारउँइँले एखमा। खी च्हमिरि घ्रिने ताँ लरिब् म्रोंसि चमैं प्लेटोयाइ। दिलेया “क्हि तो चैदिइ?” “क्हि चु च्हमिरिने तले पोंरिल?” बिसि खाबज्यै आङ्योए।
यहूदीमैंइ येशूने बिइ, “क्हि सामरियाथें ग, क्हिलाइ मोंइ स्याइमुँ?” बिसि ङिइ बिबै ताँ ठिक आङिं वा?
दिलेया पबित्र प्ल्ह क्हेमैंए फिर युबै लिउँइँ क्हेमैंइ शक्ति योंब्मुँ। धै क्हेमैं यरूशलेमर, ताँन् यहूदीया नेरो सामरियार, धै ह्युलए कुना-कुना समा ङए ग्वाइ पिंब्मैं तब्मुँ।”
छतमा पत्रुसइ चमैंने बिइ, “यहूदीए ल्हागिर अरू ह्रेंमैंने त्होसि प्रब-टिब् लब बेल्ले आछ्याँबै ताँ ग बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। दिलेया ‘म्हिमैं खाबै या चोखो आरे आङ्हाँन्,’ बिसि परमेश्वरजी ङने उँइँमिंइँमुँ।
छतसि योप्पार म्हिमैं कुलसि सिमोन पत्रुस बिबै म्हि हुइपउ। च मा ङ्युँइए छेउर ट्हिबिए के लबै सिमोनए धिंर टिइमुँ।’