3 येशूजी चने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, छारा तसि आफिइ बिस्याँ खाबै या परमेश्वरए ग्याल्स म्रोंल् आखाँ।”
येशूजी चने बिइ, “ओ, योनाए च्ह सिमोन, क्ह्रोसेंन क्हिइ आशिक योंइमुँ! तलेबिस्याँ छाबै ताँ क्हिइ म्हिउँइँले था सेब आङिं, दिलेया स्वर्गर मुँबै ङए आबाजी क्हिलाइ सेल् पिंब् ग।
धबै ङ क्हेमैंने बिमुँ, प्लबै म्हि परमेश्वरए ग्याल्सर होंब् भन्दा बरु सलु ताए मिउँइँले क्युलब सजिल् तम्।”
“चु च्ह ङ्हिंर आबाइ बिबै ताँ खाबइ ङिंइ? ठागुइ उ च्योंबइ?” चमैंइ “ठागुइ,” बिइ। झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो फ्यालुस्यो के लब्मैं क्हेमैं भन्दा ओंसों परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।
तलेबिस्याँ क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, स्वर्ग नेरो पृथ्बी नास आतन् समा ठिमर प्ह्रिबै च्योंब भन्दा च्योंबै ताँ या पूरा आतन्ले म्हरिब् आरे।
छ लब् म्रोंसि येशू ह्रिस खसि चेलामैंने बिइ, “च्योंब कोलोमैं ङ ङाँर खल् पिंन्, चमैंलाइ आक्वेद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ग्याल्स छाबै कोलोमैंलन् ग।
छलेन क्हिए मिइ क्हि पापर च्होवाम् बिस्याँ, च मि ट्हुइ भ्योंवान्। मि ङ्हिंन ङ्हिंन् तसि नर्गर ह्याब् भन्दा मि घ्रि मत्त्रे तनाबिलेया परमेश्वरए ग्याल्सर ह्याल् योंब क्हिए ल्हागिर छ्याँब तम्।
चमैं म्हिए सैंर मैंब् धोंले से ने को कोंसि फिब आङिं, परमेश्वरउँइँले फिब्मैं ग।
च चारबै ह्वे मिछु खैबर चारमुँ, धै मिछु खैबइ च चारबै ह्वेए फिर खोंयोंइ ट्होल् आखाँ।
धबै येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङइ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ स्वर्ग थोंब नेरो परमेश्वरए स्वर्गदूतमैं ङ म्हिए च्हए फिर क्रेदै, तदै लरिब म्रोंब्मुँ।” (खी स्वर्ग नेरो पृथ्बीए म्हाँजोर्बै घ्याँ ग।)
ङइ चमैंलाइ सल् लमिंल् आत्हुरिगे बिसि चमैंए मिइ आम्रोंरिगे, खोंइ आक्होरिगे, धै चमैं सैं एसि ङ ङाँर आखरिगे बिसि ङइ चमैंए मि म्रोंल् आखाँब् लमिंइँमुँ, धै चमैंए खों सारो लमिंइँमुँ, बिसि परमेश्वरजी बिइमुँ।
निकोदेमसइ खीने बिइ, “म्हि खिब् तल् खाँबै लिउँइँ धबै खैले फिल् खाँमुँ? च आमाए फोर धबै होंसि फिल् खाँम्मा?”
परमेश्वर खैब मुँ, ख्रीष्टै या छाबन् मुँ। खी ङाँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्होरिगे बिसि चु ह्युलर्बै देवताइ बिश्वास आलब्मैंए सैंर्बै मिइ च ताँ म्रोंल् आखाँब लवाइमुँ।
तलेबिस्याँ खाबइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लइमुँ च म्हि छारा तम्। ओंसोंबै आछ्याँबै सैमैं ताँन् म्हह्याइ, तोन्दोंरि सै छारा तयाल् खाँइमुँ।
छतसि ज्युर चिनु ललेया आललेया तोइ आत, बरु छारा छ्ह योंसि छारा म्हि तब ताँन् भन्दा थेबै ताँ ग।
ओंसों क्हेमैं परमेश्वरजी बिब् आङिंसि ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैंइ लमा सियाब् धोंन् तल।
खीजीन् ङ्योलाइ जोगेमिंइ। ङ्योइ छ्याँबै के लसि छारा छ्ह योंब आङिं, बरु खीए दयाउँइँले पबित्र प्ल्हजी ङ्योलाइ पापउँइँले ख्रुमिंसि छारा छ्ह पिंसि, छारा लमिंइ।
दिलेया परमेश्वरजी ह्रब्-सेबै लमिंबै म्हिए सैं छ्याँब तम्, धै चइ आक्ह्रिब्मैं क्ह्रिमिंब, आगुए फिर ल्हयो खब, च्हैंसि मैंसि के लब, दयाम्हाँया लब, छ्याँबै केमैं लब, खाबै आफेलल्ले क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लब तम्।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबालाइ ङ्योइ धन्यबाद पिंल् त्हुम्! तलेबिस्याँ खीए शक्तिजी येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंबइले ङ्योइ छारा छ्ह योंइ। छतसि ङ्योइ खोंयोंन् बिलै परमेश्वरने टिल् योंबै क्ह्रोंसेंन्बै आशा योंइमुँ।
ख्रीष्टजी ठिक के मत्त्रे लम् बिब क्हेमैंइ सेइमुँ। छतसि ठिक के लब्मैं ताँन् परमेश्वरए प्हसेमैं ग बिसि क्हेमैंज्यै या सेइमुँ।
परमेश्वरए प्हसेमैंइ पाप केमैं आल, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्याँबै बानि चमैंए सैंर्न तरिम्। परमेश्वर चमैंए आबा ग। छतसि चमैंइ पाप लरिल् आखाँ।
“परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट येशू ग” बिसि बिश्वास लबै म्हि परमेश्वरए प्हसे ग, आबालाइ म्हाँया लबै म्हिइ च्हलाज्यै सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लम्।
परमेश्वरए प्हसेमैं खाबज्यै खोंयोंइ पाप लरिब आरे बिसि ङ्योइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए च्हजी चलाइ जोगेथेंम्, छतसि दुष्टइ चलाइ छुइल् आखाँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए ताँन् प्हसेमैंइ चु ह्युलउँइँले खबै पापलाइ ट्होल् खाँम्। खैले ट्होम् बिस्याँ ङ्योइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लसि ट्होब् ग।
“लाउडिकिया नाँसर्बै बिश्वासीमैंलाइ लोदा सैंदा लबै ल्हागिर चर्बै चिबए मिंर चु ताँ प्ह्रिद् बिसि येशूजी यूहन्नाने ल्हैदिइ: “भर लल् खाँब नेरो क्ह्रोंसेंन्बै ग्वाइ पिंबै येशूजी चु ताँ बिइमुँ: ङउँइँले परमेश्वरजी तोन्दोंरि सै बनेइमुँ, छतसि ङ आमेन ग।