7 यूहन्नाउँइँले ताँन् म्हिमैंइ परमेश्वरए ताँ क्वेंरिगे बिसि च चारबै ह्वेए बारेर ग्वाइ पिंबर युइ।
दिलेया खा-खाबइ खीए ताँ थेसि खीए फिर बिश्वास लइ, खीजी चमैंलाइ परमेश्वरए सन्तान तबै हग पिंइ।
यूहन्नाइ येशूए बारेर ग्वाइ पिंदै थेबै कैले बिइ, “ङए लिलि युबै म्हि ङ भन्दा थेब मुँ, तलेबिस्याँ ङ फिब् भन्दा ओंसों ओंनोंन् खी मुँल। चए बारेर ङइ ओंसोंन् बिल।”
च्हमा यरूशलेमउँइँले यहूदी चिब्मैंइ खेगिमैं नेरो लेबीमैं यूहन्नाने “क्हि खाब् जा?” ङ्योएबर कुलइ।
येशू ह्यारिब् म्रोंसि बिइ, “ङ्ह्योत्ति, परमेश्वरए क्यु झज खीन् ग।”
ताँन् म्हिमैंलाइ ज्ञान पिंबै क्ह्रोंसेंन्बै चारबै ह्वे ह्युलर युसिन् मुँल।
झाइले पावलइ बिइ, “यूहन्नाइ पिंबै बप्तिस्माम् पाप केमैं पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एरिगे बिब् मुँल। दिलेया तारे पिरु युबै येशूए फिर बिश्वास लल् त्हुम् बिसि चइ म्हिमैंने लोमिंमल।”
येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले क्हेमैं ताँन् परमेश्वरए प्हसेमैं तइमुँ,
धै खीए चाँजो खीजी खैले पूरा लम् बिबै ताँ म्हिमैंलाइ था पिंबर परमेश्वरजी चु शक्तिए बरदान ङलाइ पिंइ। खीजी तोन्दोंरि सै बनेइ, धै खीए चाँजो खीजी स्योंम् ओंनोंन् खाबलाज्यै या सेल् आलल।
तलेबिस्याँ ताँन् म्हिमैंइ मुक्ति योंरिगे धै चमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ था सेरिगे बिब खीए सैं मुँ।
तलेबिस्याँ ताँन् म्हिमैं जोगेमिंबै ल्हागिर परमेश्वरजी खीए दयाम्हाँया उँइँमिंइमुँ।
को-कोइए सैंर “प्रभु युबर क्हैल् लइ,” ङ्हाँलेया प्रभुजी खीजी फैबै बाछा पूरा लबर क्हैल् आल। खाबै या नास आतरिगे बरु ह्रोंसए पापउँइँले सैं एसि खिउँइँ तोरिगे बिसि प्रभुजी क्हेमैंलाइ सैदिसि पैंरिइमुँ।