6 परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हि घ्रि मुँल। चए मिं यूहन्ना मुँल।
तलेबिस्याँ चु यूहन्नाए बारेर परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, ‘ङ्ह्योद्, क्हिए घ्याँ तयार लमिंरिगे बिसि क्हि भन्दा ओंसों ङइ ङए स्यार्बो कुल्मिंम्।’
लु बित्ति! यूहन्नाइ बप्तिस्मा पिंबै हग खनिउँइँले योंइ? परमेश्वरउँइँले योंइ उ म्हिमैंउँइँले योंइ?” छबिमा चमैं ह्रों-ह्रोंसन्, “स्वर्गउँइँले बिले बिस्याँ ‘छ बिस्याँ यूहन्नाइ बिबै ताँ क्हेमैंइ तले आक्वेंल?’ बिसि चइ बिब्मुँ बिदै छलफल लबर होंइ।
दिलेया स्वर्गदूतइ चने बिइ, “ओ जकरिया, क्हि आङ्हिंन्! तलेबिस्याँ परमेश्वरजी क्हिए ताँ थेइमुँ। तारे क्हिए प्ह्रेंस्यो इलिशिबाइ च्ह घ्रि फिब्मुँ, च च्हए मिं क्हिइ यूहन्ना थेंन्।
ओ ङए च्ह, क्हि ताँन् भन्दा थेबै अगमबक्ता तब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँए ओंसों ह्यासि खीए ल्हागिर क्हिइ घ्याँ छ्याब्मुँ।
ओंसों ङइ खी ङो आसेल, दिलेया परमेश्वरजी ङ कुलसि बिइ, ‘म्हिमैं क्युर प्ल्हुँमिंसि बप्तिस्मा पिंन्।’ धै खीजीन् ङने बिल, ‘खाबै फिर क्हिइ पबित्र प्ल्ह तयुसि टिब् म्रोंब्मुँ, पबित्र प्ल्हउँइँले बप्तिस्मा पिंबै म्हि खीन् ग।’
‘परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ङ आङिं, दिलेया खी भन्दा ङ ओंसों कुल्मिंब् ग।’ बिसि ङइ बिबै ताँ क्हेमैंइ ओंसोंन् थेइमुँ
खी युब् भन्दा ओंसों यूहन्नाइ इस्राएलर्बै ताँन् म्हिमैं परमेश्वरउँइँ सैं एसि बप्तिस्मा किंन् बिदै खन्तोंदोंन् बिप्रल।