12 दिलेया खा-खाबइ खीए ताँ थेसि खीए फिर बिश्वास लइ, खीजी चमैंलाइ परमेश्वरए सन्तान तबै हग पिंइ।
“क्हेमैंलाइ मान लब्मैंइ ङलाज्यै या मान लमुँ, धै ङलाइ मान लब्मैंइ ङ कुल्मिंबै परमेश्वरलाज्यै या मान लम्।
छतसि खीए मिंर्न ताँन् ह्रेंमैंइ आशा थेंब्मुँ।”
झाइले खाबइ ङए मिंर छाबै कोलो घ्रि मान लमुँ, चइ ङलाज्यै या मान लम्।
खी ह्रोंसए म्हिमैं ङाँर युइ, दिलेया ह्रोंसए म्हिमैंइ खीए फिर बिश्वास आल।
यूहन्नाउँइँले ताँन् म्हिमैंइ परमेश्वरए ताँ क्वेंरिगे बिसि च चारबै ह्वेए बारेर ग्वाइ पिंबर युइ।
यहूदी ह्रेंए ल्हागिर मत्त्रे आङिं, दिलेया खन्तोंदोंन् प्हुँयाबै परमेश्वरए सन्तानमैं खागु लसि घ्रि लबै ल्हागिर येशू सिब्मुँ।
झाइले दुःखने फ्रेबै चाडए त्हेर येशू यरूशलेमर मुँमा। खीजी लबै औदिबै चिनुमैं म्रोंसि ल्हें म्हिमैंइ खीए मिंर बिश्वास लइ।
दिलेया “येशू परमेश्वरए च्ह नेरो खीजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग,” बिब क्हेमैंइ क्वेंरिगे धै खीए फिर बिश्वास लबइले क्हेमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिगे बिसि ङइ चु ताँमैं प्ह्रिइमुँ।
“खीए फिर बिश्वास लब्मैं दोषि आठर्दि, दिलेया बिश्वास आलब्मैं बिस्याँ ओंसोंन् दोषि ठर्दिल् खाँइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए घ्रिदे मुँबै च्हए फिर चमैंइ बिश्वास आलइँमुँ।
क्हेमैंइ ङो सेबै चु सबै म्हिइ येशूए मिंए फिर बिश्वास लबइले खीजी चुलाइ भोंब् लमिंइ। धै क्हेमैं ताँनए उँइँरि छेनाले सल् लमिंइ।
परमेश्वरए प्ल्हजी डोरेबै घ्याँर प्रब्मैं परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं ग।
परमेश्वरए प्ल्ह ङ्योए सैं न्होंर टिम्, छतसि खीजीन् ङ्योलाइ परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं ग बिसि ग्वाइ पिंम्।
परमेश्वरजी बनेबै तोन्दोंरि सैइ परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं खाब्मैं ङ्हे बिसि ङो सेबै त्हिंइ खैंमा ङ्हे बिसि ह्रेरिइमुँ।
येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले क्हेमैं ताँन् परमेश्वरए प्हसेमैं तइमुँ,
क्हेमैं खीए प्हसेमैं तबइले परमेश्वरजी ह्रोंसए च्हए प्ल्ह ङ्योए सैंर कुल्मिंइमुँ। छतसि च प्ल्हउँइँले ङ्योइ परमेश्वरने “आबा, ओ ङए आबा” बिम्।
छतसि क्हेमैंइ ख्रीष्ट येशूलाइ प्रभु बिसि म्हाँदिब् धोंले खीनेन् घ्रि तसि छ्ह थोद्।
छलेन ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै केमैं लब् पिरिगे, धै क्हेमैंइ छ्याँबै बानि ब्योरउँइँले परमेश्वरजी लब् धोंबै छ्याँबै केमैं लरिगे बिसि खीजी बाछा फैब् धोंले ङ्योलाइ सै ल्हें फेबै बरदानमैं पिंइमुँ।
मैंन्दि, परमेश्वर आबाजी ङ्योलाइ कति थेबै म्हाँया लइमुँ। च्हौ थेबै म्हाँया लसि खीजी ङ्योलाइ “ह्रोंसए प्हसेमैं” बिइमुँ। क्ह्रोंसेंन ङ्यो परमेश्वरए प्हसेमैं तइमुँ। चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ ङो आसेइमुँ, छतसि ङ्योलाइ “परमेश्वरए प्हसेमैं ग,” बिसि आसे।
परमेश्वरए प्हसेमैं नेरो दुष्टए प्हसेमैं खैले ङो सेम् बिस्याँ, ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया आलब्मैं नेरो छ्याँबै केमैं आलबै म्हिमैं परमेश्वरए प्हसेमैं आङिं।
ङइ खोबै थुमैं, ङ्यो तोगो परमेश्वरए प्हसेमैं ग। प्हँना लिउँइँ ङ्यो खै तम् बिसि तोगो बिल् आखाँ, दिलेया ङ्योइ चु ताँ घ्रि सेइमुँ: ख्रीष्ट युबै त्हिंइर खी खैब मुँ छाबन् खीलाइ ङ्योइ छेनाले म्रोंब्मुँ। छतसि च त्हेर ङ्यो या खी धोंन् तब्मुँ।
खीजी बिबै ताँ चुन् ग: खीए च्ह येशू ख्रीष्टए फिर ङ्योइ बिश्वास लल् त्हुम्, धै खीजी लद् बिब् धोंले घ्रिइ घ्रिने म्हाँया लल् त्हुम्।