3 झाइले च कोलो अझै लोल् आखाँबइले च कोलोए ल्हागिर कूशए टोक्रि घ्रि पखसि चलाइ तारपिन नेरो अलकत्राइ स्यालइ। धै कोलो टोक्रि न्होंर थेंसि चइ नील स्योंए रेर काँसए घारिर थेंमिंइ।
चमैंइ खेंमैंए न्होंर “ल्हु, ङ्योइ इँट बनेसि ख्रोंले।” बिसि चमैंइ युँमाए क्ल्ह्योरि इँट नेरो सए क्ह्लोरि अलकत्रा ओलेइ।
सिद्दिमए ब्याँसिर अलकत्रइ प्लिंरिबै होंल्दोंमैं मुँल। कदोर्लाओमेर म्रुँइ ट्होमा सदोम नेरो गमोराए म्रुँमैं नेबै क्ल्ह्योउँइँले भौदिमा चमैंए को-कोइ म्हिमैं च होंल्दोंजरे पायाइ। दिलेया अरू म्रुँमैं सों कोंउँइँ भौदिइ।
छतसि क्हिइ गोपेर बिबै सिंए क्यु झाज घ्रि बनेद्। झाजर कोठा-कोठा लसि च न्होंर नेरो फिर अलकत्राइ स्यालद्।
छतमा फारो म्रुँइ ह्रोंसए ताँन् म्हिमैंने “हिब्रूमैंला च्हमैं कति फिलेया चमैं ताँन् नील स्योंर भ्योंवाँन्, च्हमिंमैं बिस्याँ सोगोंन् थेंन्,” बिसि ल्हैदिइ।
च ङ्ह्योब् लिब्मैं ह्याबै लिउँइँ स्वर्गदूत घ्रिइ योसेफने म्होंडर बिइ, “रेद्, कोलो नेरो खीए आमा बोसि मिश्र ह्युलउँइँ ह्याद्। ङइ च ह्युलउँइँले आहुइन् समा चर्न टिरिद्, तलेबिस्याँ हेरोदइ चु कोलो सैबर म्है प्रइमुँ।”
ङ्ह्योब् लिब्मैंइ खीने स्योर तेना बिब् सेसि हेरोद बेल्ले ह्रिस खइ। चइ मुसारा म्रोंबै त्हे च ङ्ह्योब् लिब्मैंने ङ्योएसि ओंसोंन् था सेल् खाँल। छतमा चमैंइ बिबै त्हे मैंसि हेरोदइ बेथलेहेम नेरो च खागुबै नाँसजरेबै ङ्हिंदि न्होंर्बै मुँयुँ कोलोमैं ताँन् सैबर ल्हैदिइ।
चइ ङ्योए ह्रेंमैंए फिर बेल्ले आछ्याँबै केमै लइ चमैंइ भर्खर फिबै ताँन् कोलोमैं सियारिगे बिसि ङ्योए खेमैंने चमैंए ओंलाँ कोलोमैं बैरु थेंबर ल्हैदिमल।