4 आछ्याँबै ताँ, केर आफेबै ताँ, नेरो फा पिन् तबै ताँ खोंयोंइ या आपोंन्। बरु खोंयोंन् बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंन्।
ओ ठिक के लब्मैं, सैं तोंदै याहवेहए मिंर भजन प्रिंन्! छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैंइ खीए मिंर क्वे प्रिंब ङ्हेंम्।
ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वर, क्हिए मिंर क्वे प्रिंब नेरो याहवेहलाइ धन्यबाद पिंब बेल्ले छ्याँबै ताँ ग।
ताँ क्होबै म्हिइ ह्रोंसइ ह्रब् सेबै ताँ आगुने बिप्रदै आपों, दिलेया आमादुमैंइ बिस्याँ ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै ताँ बिप्रम्।
बुद्धि मुँबै म्हिइ ठिक ताँमैं पोंम्, दिलेया आमादुमैंइ बुद्धि आरेबै ताँमैं लम्।
मिग्लु अथवा मेत्हलेइ खनि तमुँ छाइन ल्हिप्रबै म्हि धों तब् ग।
लोब लब, स्योर तेब, खैच्हिजिले पोंब, ख्रे लब, थेब् प्हैंब, आमादु तब,
च त्हेर्न तिबेरियास बिबै नाँसउँइँले अरू डुँङ्गामैं येशूजी धन्यबाद पिंसि म्हिमैंलाइ क्हें चल् पिंबै क्ह्योर फेखइ।
म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ पिंल् त्हुबै मान आपिं, छतसि चमैंइ तो लदा ङ्हाँम् लरिगे बिसि पिवाइ।
चए ल्हागिरि क्हेमैंज्यै या ङिलाइ प्राथना लसि ल्होमिंल् त्हुम्। खीजी अझै ङिलाइ ल्होमिंब्मुँ। ल्हें म्हिमैंइ छले प्राथना लमिंमा खीजी प्राथना थेसि आशिक पिंब्मुँ। छतसि खीजी ङिलाइ ल्होमिंबइले ल्हें म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंब्मुँ।
बयन लसे लल् आखाँबै बेल्ले थेबै बरदान परमेश्वरजी ङ्योलाइ पिंसेरो खीलाइ धन्यबाद पिंले।
चु ताँ थेसि ङइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंब आपिइमुँ। ङइ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंए ल्हागिर प्राथना लरिम्।
आछ्याँबै ताँ क्हेमैंए सुँउँइँले आत्होंरिगे, बरु थेब्मैंलाइ आशिक खल्ले आगुलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेबै छ्याँबै ताँमैं मत्त्रे पोंब्रें लद्।
छतसि तोइ ताँरै या न्हुँ आलद्, बरु तो चैदिले या ताँन् सैए ल्हागिर परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि प्राथनार ह्रोंस चैदिबै सैमैं ह्रिद्।
दिलेया तारे क्हेमैंज्यै चु ताँन् सै पिवाद्: ह्रिस खब ने आगुए फिर ह्रिस लब, आगु स्यारब, ह्रोंसए सुँउँइँले आछ्याँबै ताँ पोंब पिवाल् त्हुम्।
क्हेमैं प्रभुए फिर बिश्वास लबर भोंब् तइमुँ बिबै ताँ थेसि ङि बेल्ले सैं तोंइँमुँ। चुए ल्हागिर ङिइ परमेश्वरलाइ कति ल्हें धन्यबाद पिंम्।
तो तलेया परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैं ख्रीष्ट येशूने बालु छ्ह थोमा परमेश्वरजी छान् तरिगे ङ्हाँइमुँ।
छतसि ख्रीष्टए के लबै ल्हागिर क्हिलाइ के ल्हैदिबै हग ङने मुँलेया “ङइ ल्हैदिबै के ललन् त्हुम्” बिसि क्हिलाइ कर आल्हैदि।
छतसि येशूए मिंउँइँले परमेश्वरए सैं तोंबै ख्रो खोंयोंन् बिलै ङ्योइ पिंरिले। “येशू ङए प्रभु ग,” बिब्मैंइ परमेश्वरए छ्याँबै बयन लदै पोंस्याँ, चुन् ङ्योइ परमेश्वरए मिंर पिंबै ख्रो धों तब् ग। छले ङ्योइ येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग बिबन् परमेश्वरए सैं तोंन् लबै ख्रो ग।
चमैंइ ङिम् ङिन् ग बिब् प्हैंसि थे-थेबै ताँमैं लम्, धै भर्खर आछ्याँबै घ्याँ पिसि छ्याँबै घ्याँर ल्हैदिब्मैंलाइ ज्युउँइँले खबै इच्छार लोब उँइँमिंसि फस्ला फस्लु लवाम्।
चरै या च ठिम आम्हाँदिबै म्हिमैंइ लबै आछ्याँबै केमैं म्रोंसि लोत बिबै छ्याँबै के लबै म्हि छेरइ। छतसि परमेश्वरजी सदोम सहर नास लमा लोतलाइ जोगेमिंइ।
दिलेया चु स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैंइ ह्रोंसइ आक्होबै ताँ या बिल्लि लसि पोंम्। धै बुद्धि आरेबै खेदोमैं धोंले च्हैंब् मैंब् आलल्ले चमैं सैंर्बै ताँमैंए लिलि प्रसि आछ्याँबै के लम्। छाबै केमैंइन चमैंलाइ नास लवाम्।
चमैं मा ङ्युँरर्बै थेबै भेल्गामैं धों तब्मैं ग। चुमैंइ फापिल्ले ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैं उँइँम्। चमैं क्ल्ह्यो घ्रिर आटिबै मुसारा धोंब मुँ। छाबै म्हिमैंए ल्हागिर क्रोंर्बै मिछु खैबै क्ल्ह्यो परमेश्वरजी खोंयोंइन साँथेंइमुँ।