3 क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं तबइले तारेपिरु खाबज्यै या ब्यभिचार आलद्, आछ्याँबै ताँ पोंब नेरो लोब लबउँइँले स्यो तद्। परमेश्वरए प्हसेमैंइ छाबै ताँमैं लब आङ्हें।
तलेबिस्याँ दुष्टमैं ह्रोंसए सैंर मैंबै आछ्याँबै ताँर्न प्हैंरिम्, चमैंइ खोंबै म्हिलाइ आशिक पिंम्, धै याहवेहलाइ स्यारम्।
ङए सैंर तोइ सैलैया लोब् आखरिगे बिसि ङए सैंर क्हिए बिबै ताँमैं थेंमिंन्।
दिलेया म्हिमैंए न्होंउँइँले ह्रब्-सेबै म्हिमैं त्हाँन्। चमैं परमेश्वरने ङ्हिंब्मैं, बिश्वास योग्यर्बै म्हिमैं, आछ्याँबै केमैं आलब छ्याँबै के लबै म्हिमैं तल् त्हुम्। चमैं हजार-हजार, प्र-प्र, ङ्हच्यु-ङ्हच्यु नेरो च्यु-च्युए फिर चिब तबर त्हाँन्।
“ह्रोंसए ङ्हेब्मैंए धिं-नाँ, प्ह्रेंस्यो, केब्छैं-केब्स्योमैं, क्ल्या, गदा चए तो सै म्रोंलेया आम्रोद्।”
“ङइ बिबै ताँन् ताँ क्हेमैंइ सैंर थेंन्। अरू देवतामैंए मिं या आकिंन्। क्हेमैंए सुँउँइँले देवतामैंए मिं या आकिंन्।
शासन चलेबै म्हि सैं सार मुँस्याँ आछ्याँब तम्, दिलेया छलु म्हिलु लसि सै न्होर आखुबै म्हिए छ्ह ह्रिंब् तम्।
तलेबिस्याँ म्हिए सैंउँइँलेन् आछ्याँब सैं मैंम्। चु आछ्याँब सैंइ लमा चइ म्हि सैब, आगुए प्ह्रेंस्यो प्रब, ब्यभिचार लब, आगुए सै न्होर ह्योब, स्योर तेब, धै फ्रम्दा क्योम्दा लब छाबै पापमैं लम्।
खीजी धबै चर मुँब्मैंने बिइ, “छेनाले मैंन्, नना ओलिबै लोब् आलद्, तलेबिस्याँ म्हि कति प्ल्होब तनाबिलेया सै न्होरउँइँले क्ह्रोंसेंन्बै छ्ह योंल् आखाँ।”
येशूजी बिबै ताँ थेसि फरिसीमैंइ खीए बिल्लि लइ। तलेबिस्याँ चमैंए ल्हागिर मुइ थेबै सै मुँल।
दिलेया चमैंए ल्हागिरि चु ताँ प्लि प्ह्रिमिंले: कुलाइ चडिसि जुट् तबै सै चमैंइ आचरिगे, ब्यभिचार आलरिगे, खर्जी ङिसि सैबै खेदोए से आचरिगे, धै को या आचरिगे।
ङइ खाबलै या मारा, चाँदि नेरो क्वेंए लोब आल।
छतसि चमैं ताँन् खालर्बै आछ्याँबै के, दुष्ट के, लोब लब, ह्रिस लब, सैं आसब, आगुए न्होह्रों तबै केमैं लब, म्हि सैब, प्होंगि मिब, आगुए के न्होंवाब, फ्रम् ताँ लब,
चइ ल्हें म्हिलाइ ल्होइमुँ, ङलाज्यै या ल्हें ल्होइमुँ। छतसि क्हेमैंज्यै परमेश्वरए पबित्र म्हिमैंइ लब् धोंले प्रभुए मिंरि चलाइ मान लद्, झाइले चलाइ चैदिबै तोन्दोंरि सैर ल्होद्।
छलेन ह्रोंसए ज्युर्बै भागमैंलाइ पाप केमैं लबर आल्हैदिद्। बरु सिबइले धबै सोगों तबै म्हि धोंले छ्याँबै के लबै ल्हागिर ह्रोंसलाइन परमेश्वरए योर पिंवाँन्।
छलेन चमैं न्होंरि को-कोइइ ब्यभिचार लब् धोंले ङ्योइ ब्यभिचार लब आत। चमैंइ ब्यभिचार लबइले परमेश्वरजी सजैं पिंसि तिगेंर्न ङ्हिस्युसे सों हजार (२३,०००) म्हि सियाल।
क्हेमैं न्होंरि ब्यभिचार तइमुँ रो, चु छाबै आछ्याँबै के बिश्वास आलब्मैं न्होंरै या आत। तलेबिस्याँ क्हेमैं न्होंर्बै म्हि घ्रि ह्रोंसए आम्ज्यों आमान् किंसि टिइमुँ रो बिबै ताँ ङइ थेइमुँ।
छलेन खाबज्यै या “चबै सै फोए ल्हागिर ग, धै फो चबै सैए ल्हागिर ग,” बिलै। दिलेया परमेश्वरजी ङ्हिंना ङ्हिंनलाइ नास लवाब्मुँ। म्हिए ज्यु ब्यभिचार लबै ल्हागिर आङिं, प्रभुए सेवा लबै ल्हागिर ग, झाइले ङ्योए ज्युलाइ चैदिबै सै या प्रभुजीन् पिंम्।
ब्यभिचार आलद्। अरू पाप लइ बिस्याँ ज्युलाइ नोक्सन् आल, दिलेया ब्यभिचार लइबिस्याँ ह्रोंसए ज्युलाइन नोक्सन् लम्।
क्हेमैं न्होंरि ल्हें म्हिइ पाप केमैं लल, चमैंइ आछ्याँबै के, ब्यभिचार लसेया, खै तदा ङ्हाँमुँ छान् तसेया सैं आएलै। छतसि ङ धबै क्हेमैं ङाँर खमा छाब् म्रोंसि ङए सैं नल् त्हुलै, धै चु ताँर परमेश्वरजी ङलाइ क्हेमैंए उँइँरि फा पिन् लम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
(चमैंइ आसेल्ले लबै केमैंए बारेर पोंबै या फा पिन् तबै ताँ ग।)
ख्रीष्ट नेरो परमेश्वरए ग्याल्सर ब्यभिचारिमैं, लोबिमैं, आछ्याँबै के लब्मैं खैलसे होंल् आयों बिसि क्हेमैंइ छेनाले सेल् त्हुम्। [अथवा परमेश्वरलाइ आम्हाँदिसेरो चमैंइ खी ङाँइले आशिक आयों।] लोब लबै केमैं परमेश्वरए उँइँर कु पूजा लब् धोंन् ग।
येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँइ बिब् धोंले छ्ह थोद्। ङ क्हेमैं ङाँर खलै आखलै क्हेमैंए सैं फो घ्रिन् तसि खोंर थेबै बिश्वास लसि सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रबर भों लइमुँ बिबै ताँ ङइ थेदा ङ्हाँइमुँ।
छतसि क्हेमैं ह्युलर्बै सैजरे सैं आह्याद्: फ्रें क्ल्योंब नेरो रण्डिबाजी लसि फोहोरी के आलद्, छाडा आतद्, दुष्ट सैं आप्ह्याब नेरो लोब आलद्। लोब लबम् कु पूजा लब् धों तब् ग।
छलेन क्हेमैं परमेश्वरए सैंर मैंब् धोंले पबित्र छ्ह थोद्, धै क्हेमैं फ्रें क्ल्योंब ने रण्डि-बाजी लबउँइँले स्यो तद्।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ आछ्याँबै केर प्रबर आङिं, बरु पबित्र छ्ह थोबै ल्हागिर हुइब् ग।
बरु छ्याँ-छ्याँबै केमैं लल् ह्रब्मैं तरिगे, तलेबिस्याँ छाबै च्हमिरिमैंन् परमेश्वरए सेवा लबर ङ्हेंम्।
प्हा आथुँब, प्होंगि आलब, ह्रिस आखब, सैदिल् खाँब, मुइए लोब आलब तल् त्हुम्।
तलेबिस्याँ ताँन् आछ्याँबै सैमैंए जरन् मारा-मुइए म्हाँया लब् ग। मारा-मुइए लोबइ लमा को-कोइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लबन् पिवासि आछ्याँबै घ्याँउँइँ प्रयाइमुँ, धै चमैंए फिर सैदिलै आखाँन् तबै दुःख तइमुँ।
च त्हेर म्हिमैंइ ह्रोंसलाइ मत्त्रे म्हाँया लब, मुइए लोब लब, ह्रोंसन् थेब् प्हैंब, सैं सार तब, अरूलाइ म्हि आलल्ले पोंब, आबा-आमाइ बिब आङिंब, खाबइ तो सै पिंलेया धन्यबाद आपिंब धै परमेश्वर आम्हाँदिब गुन् आरेब अपबित्र तब्मुँ।
छतसि चमैंए सुँर क्हा झोंल् त्हुम्, तलेबिस्याँ चमैंइ खेंमैंइ मुइ योंबै ल्हागिर म्हिमैंए धिं-धिंर होंसि स्योलिबै ताँमैं बिप्रसि चमैंए सैं भाँडिदिवाइमुँ। छाबै ताँमैं चमैंइ लोमिंल् आतमल।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए के लल् त्हुबै म्हि तबइले च छ्याब् आरेब तल् त्हुम्। च सैं सारो नेरो युनन् ह्रिस खब, प्हा थुँब, प्होंगि मिब, मारा-मुइए लोब लल् आत।
छलेन माँब्मैंने या “छ्याँबै सैं प्ह्याल् त्हुम्, फ्रोम् ताँ क्योम् ताँ लब आत, प्हा ल्हें थुँब आत। बरु अरूलाइ छ्याँबै ताँमैं लोमिंल् त्हुम्,” बिद्।
खाबज्यै या आछ्याँबै केमैं आलरिगे धै स्योंम्बै एसाव धोंबै परमेश्वर आम्हैब आतरिगे। चइ तिछोए ल्हागिर ह्रोंसइ योंल् त्हुबै च्ह थेबाए हग त्हेवाइ।
परमेश्वरजी क्हेमैंए जिम्मार थेंबै बगालए छैं छेनाले लद्। करइ आङिं, ह्रोंसए सैंइन म्रोंसि लद्। मुइए लोबै आङिं, चु ङइ लल् त्हुबै ङए जिम्मार्बै के ग बिब् मैंसि लद्।
बिलन् त्हुमा च म्हिमैं छाब् तम्: चमैंइ ह्रोंसलाइन पापर च्होवाबै केमैं लम्। चमैंइ परमेश्वरजी ल्हैदिबै ताँ आङिं। धै छ्याँबै के लबै स्वर्गदूतमैंलाज्यै या चमैंइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले पोंम्।
चमैंए सैं खोंयोंन् बिलै म्रिंस्योमैं ङाँइन तमुँ। आछ्याँबै केमैं लसि चमैं खोंयोंइ आम्रें, सैं फैल् आखाँब्मैंलाइ चमैंइ फस्ला फुस्लु लवाम्, छाबै केमैं लबर चमैं तालिम् योंबै म्हिमैं धोंन् तब् मुँ, छतसि चमैं सराप योंल् त्हुबै म्हिमैं ग।
लोब लसि चमैंइ स्योलिबै ताँमैं पार्दिसि क्हेमैंउँइँलेन् फायदा किंब्मुँ। छतसि ओंसों ओनोंन् चमैंए ल्हागिर परमेश्वरजी दण्ड तोक्दिथेंइमुँ। चमैंए नास तबै त्हे तबर होंइमुँ।
दिलेया क्हेमैंए बिरोधर को-कोइ ताँ ङइ बिल् त्हुइमुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंए न्होंर को-कोइ स्योंम्बै बालामए ताँए लिलि प्रब्मैं मुँ। स्योंम्बै इस्राएलीमैंलाइ पापर च्होवाबै ल्हागिर ‘चमैंलाइ कुर चडेबै सै चद्, झाइले ब्यभिचार लद् बिद्,’ बिसि बालामइ बालाक बिबै म्रुँलाइ लोमिंल।
ङइ चलाइ पापउँइँले सैं एबै मौका पिंइ, दिलेया चइ ब्यभिचार लबै पापउँइँले एबै सैं आलइमुँ।
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”
दिलेया सहरए बैरु बिस्याँ आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं: फाफुइ लब्मैं, ब्यभिचार लब्मैं, म्हि सैब्मैं, कु फ्योब्मैं, स्योलिबै ताँ पोंब्मैं नेरो स्योलिबै के लब्मैं तम्।
चमैंइ म्हि सैब, म्हुत मोंब, फा-फुइ टुना मुना लब, ब्यभिचार लब, ह्योब, छाबै आछ्याँबै केमैंउँइँले या सैं आए।