4 च आशिकमैं तो जा बिस्याँ, ङ्यो परमेश्वरए उँइँर छ्याँबै छ्ह थोल् खाँरिगे बिसि चु ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् ख्रीष्टने घ्रिन् लसि खीजी ङ्योलाइ त्हाँइ।
तलेबिस्याँ याहवेहजी याकूबलाइ ह्रोंसल् लबर, धै इस्राएलीमैंलाइ ह्रोंसए म्हिमैं तबर त्हाँइमुँ।
दिलेया च दुःखए त्हिंइ परमेश्वरजी आघटिमिंस्याँ खाबै या सोल् आखाँमल। छतसि परमेश्वरजी खीजी त्हाँबै म्हिमैं सोरिगे बिसि च त्हिंइ घटिमिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ‘ङ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिसि स्योर तेब्मैं खब्मुँ। चमैंइ थे-थेबै चिनुमैं नेरो प्लेटोयान् तबै केमैं लसि उँइँब्मुँ, धै परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं खेंमैं ङाँइ बोल् म्हैब्मुँ।
झाइले थेबै कैलै थुतुरि ह्रासि खीजी ह्रोंसए स्वर्गदूतमैं कुल्मिंब्मुँ। धै खीजी त्हाँबै म्हिमैं मुर्बै छेउ घ्रिउँइँले अर्को छेउ समा ह्युलर्बै ताँन् क्ल्ह्योउँइँले स्वर्गदूतमैंइ खी ङाँर खागु लब्मुँ।”
झाइले म्रुँजी ह्रोंसए क्योलो हारबै म्हिमैंने ‘खो, ङए आबाउँइँले आशिक योंबै म्हिमैं, ह्युल बनेब् ओंनोंन् क्हेमैंए ल्हागिर बनेथेंबै ग्याल्सर क्ल्हे लबर खो,’ बिब्मुँ।
ङला अरू क्युमैं या मुँ, चमैं चु प्ह्रोंर्बै आङिं। दिलेया ङइ चमैं या पखल् त्हुब्मुँ। चमैंइ ङए कै थेब्मुँ, धै ताँन् क्युमैं बगाल घ्रिन् तब्मुँ, छतसि प्ह्रोंछैं या घ्रिन् तब्मुँ।
क्हेमैंइ ङलाइ त्हाँब आङिं, ङइ क्हेमैं त्हाँब् ग। क्हेमैं ह्यासि रामैं रोरिगे धै क्हेमैंए रामैं खोंयोंन् बिलै तरिगे बिसि ङइ क्हेमैं हुइ। छलमा क्हेमैंइ ङए मिंर आबाने तो सै ह्रिलेया खीजी क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ।
“ओ आबा, चु ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों ओंनोंन् क्हिजी ङलाइ म्हाँया लसि थेबै मान पिंइ। क्हिजी ङने पिंबै म्हिमैं ङए थेबै मान म्रोंबर चमैं ङ टिबै क्ल्ह्योरि ङने बालुन् तरिगे बिब ङए सैं मुँ।
पावलइ बिबै ताँ थेसि अरू ह्रेंमैं सैं तोंइ, धै परमेश्वरए ताँ बेल्ले छ्याँब मुँ बिसि थेब् लइ, धै खोंयोंन् बिलै आखाँबै छ्ह योंबर परमेश्वरजी ओंसों ओंनोंन् त्हाँब्मैंइ येशूए फिर बिश्वास लइ।
बिसि याहवेहजी बिइमुँ। खीजी चु ताँ स्योंम् ओंनोंन् था सेल् पिंइँमुँ।’
“आङ्हिंन्! आपोंन्ले आटिद्, सैं तोंबै ताँ बिमिंदै ह्याद्। ङ क्हिने बालु मुँ। छतसि खाबज्यै या क्हि तोइ लल् आखाँ, तलेबिस्याँ चु सहरर ङला ल्हें म्हि मुँ।”
ह्रोंसजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ परमेश्वरजीन् छ्याब् आरेब् ठर्दिमिंइमुँ बिस्याँ चमैंलाइ खाबइ छ्याब् ल्हैदिल् खाँम्?
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइर क्हेमैंलाइ तोइ छ्याब् आरेब लमिंरिगे बिसि खीजीन् लिउँइँ समा क्हेमैंए बिश्वासर भोंब लमिंब्मुँ।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं ठिमए न्होंर टिल् आत्हुरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् ग। छले क्हेमैं खाँसो ङ्हाँन् तल् योंबइले तारे पिरु ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि आप्रद्, बरु घ्रिइ घ्रिने म्हाँया लसि घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्।
दिलेया पबित्र प्ल्हए रोमैं छाब् ग: आगुए फिर म्हाँया खब, सैं तोंब, शान्ति तब, सैदिल् खाँब आगुए फिर ल्हयो खब, अरूमैंल छ्याँब तरिगे ङ्हाँब, लम् बिबै के पूरा लब,
तलेबिस्याँ ङ्यो ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् तमा ज्युर चिनु ललेया आललेया तोइ फायदा आरे। बरु थेबै ताँ तो मुँ बिस्याँ, ङ्यो ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैंइ अरूमैंए फिर म्हाँया लसि चमैंए ल्हागिर छ्याँबै के लल् त्हुम्।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् तल् पिंसि छ्याँबै के लरिगे बिसि बनेब् ग। ङ्योइ च छ्याँबै केमैं लरिगे बिसि ओंसों ओंनोंन् खीजी च केमैंए तौदु लथेंइ।
छलसि क्हेमैंइ प्रभु येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लमा क्हेमैंए सैंर खी बास लरिगे। झाइले सिं धुँए जर च्योंब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया बडिदै ह्यारिगे, धै जगए फिर धिं बनेब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया भोंब् तरिगे।
थेब् आप्हैंन्, च्योंब् तसि ह्रिस आखल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ सैदिसि म्हाँया लद्।
ख्रीष्टजी ङ्योए फिर म्हाँया लसि ङ्योए पाप ख्रुबर परमेश्वरए ल्हागिर लिंबै थाँ खबै धुप धों तसि ह्रोंसन् ख्रो तसि ङ्योए ल्हागिर सिमिंइ। छतसि क्हेमैंज्यै या ताँनए फिर म्हाँया लसि परमेश्वरए सैं तोंन् लबै केमैं लसि छ्ह थोल् त्हुम्।
बिश्वासीमैंलाइ पबित्र, छ्याब् आरेब, दाग आरेब, आच्युँब, तोइ खोट आरेब तसि ह्रोंसए ल्हागिर छ्याँबै प्ह्रेंस्यो लबर खीजी ह्रोंसए ज्यु पिंइ।
छले क्हेमैं तोइ छ्याब् आरेब तसि परमेश्वर ङो आसेब्मैंए म्हाँजोर तोइ खोट आरेबै परमेश्वरए सन्तान तद्। छतस्याँ परमेश्वर ङो आसेब्मैंए उँइँर क्हेमैं मुसारा धोंले चारब्मुँ।
दिलेया खीए उँइँर तोइ छ्याब् आरेल्ले पबित्र लमिंबै ल्हागिर म्हिए क्हो किंसि युबै ख्रीष्ट क्रूसर सिमिंबइले परमेश्वरजी क्हेमैं खीने क्ह्रिल् लमिंइमुँ।
क्हेमैं ह्रों-ह्रोंसए न्होंर म्हाँयार सैं घ्रि तसि क्हेमैंए सैं भोंब् तरिगे, धै परमेश्वरउँइँले खबै क्ह्रोंसेंन्बै बुद्धिइ प्लिंसि परमेश्वरइ लोथेंबै ताँ क्हेमैंइ सेरिगे। च ताँ तो जा बिस्याँ, येशू ख्रीष्ट ङो सेल् योंब् ग।
क्हेमैं परमेश्वरजी खोबै त्हाँबै पबित्र म्हिमैं ग। छतसि खीए म्हिमैं तबइले क्हेमैंइ आगुए फिर ल्हयो खसि छ्याँबै के लब, थेब् आप्हैंब, ह्रिस आखब, धै सैदिल् खाँब तद्।
धै ङिइ क्हेमैंने म्हाँया लब् धोंले प्रभुजी क्हेमैंलाइ घ्रिइ घ्रिने नेरो अरू ताँन् म्हिमैंने सब् लमिंबै म्हाँया प्लिंदै बडिमिंरिगे।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ आछ्याँबै केर प्रबर आङिं, बरु पबित्र छ्ह थोबै ल्हागिर हुइब् ग।
परमेश्वरजी ङ्यो जोगेमिंसि खीए म्हिमैं लबै ल्हागिर त्हाँइ। ङ्योइ छ्याँबै केमैं लमा आङिं, ङ्योए फिर मुँबै खीए दयाम्हाँयाउँइँले परमेश्वरजी ङ्यो त्हाँबै सैं खइ। तलेबिस्याँ ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों ओंनोंन् ख्रीष्ट येशूउँइँले खीजी च दयाम्हाँया ङ्योलाइ पिंल।
छतसि परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंइ ख्रीष्ट येशूउँइँले खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंल् खाँरिगे बिबै ल्हागिर ङए फिर खैतबै दुःखन् तलेया ङ सैदिम्।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ बिस्याँ थेबै जग धोंले भोंब मुँ। च जगए फिर पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ, “प्रभुजी खीए म्हिमैं ङो सेमुँ” धै “प्रभए मिं किंब्मैं ताँन् आछ्याँबै केउँइँले ह्रेंगो तल् त्हुम्।”
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?
येशू ख्रीष्टजी बिबै ताँ क्हेमैंइ ङिंसि खीए कोजी ख्रुमिंसि पबित्र प्ल्हउँइँले चोखो तबै ल्हागिर परमेश्वर आबाजी क्हेमैंलाइ स्योंमन् त्हाँल। क्हेमैं ताँनए फिर परमेश्वरए दयाम्हाँया नेरो शान्ति खोंयोंन् बिलै ल्हें ततै ह्यारिगे।
परमेश्वरजी ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् ख्रीष्टलाइ त्हाँल, दिलेया क्हेमैं जोगेबै ल्हागिर चु नुखबै त्हेर खी युइ।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।
छतसि ओ ङए थुमैं, च त्हिंइ खोंयों तब् ङ्हे बिसि क्हेमैं खीए घ्याँ ङ्ह्योब्मैं ग। छतसि प्रभुए उँइँर तोइ खोट नेरो छ्याब् आरेब् तसि ताँनने क्ह्रिसि टिबै भों लद्।
छले परमेश्वरजी ङ्योए फिर म्हाँया लम् बिब् क्होसि ङ्योइ च म्हाँयारन भर थेंइमुँ। परमेश्वरजी म्हाँया लम्। छतसि म्हाँया मुँबै के लबै म्हि परमेश्वरने घ्रिन् तसि टिमुँ, धै परमेश्वर चने घ्रिन् तसि टिम्।
पृथ्बीर टिब्मैं ताँनइ च खेदोलाइ फ्योब्मुँ, दिलेया खाब् म्हिमैंए मिं सैवाबै क्यु च्हजए कितबर ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् प्ह्रिल, चमैंइ च खेदोलाइ आफ्यो। छ्ह योंब्मैंए मिं क्यु च्हजए कितबर प्ह्रिल् खाँइमुँ।
च खेदो ओंसों मुँल, दिलेया तोगो आरे। च बेल्ले गैरु क्रोंउँइँले त्होंब्मुँ, झाइले नास तयाब्मुँ। धै ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिथेंबै कितबर मिं आरेब्मैं च खेदो म्रोंसि प्लेटोयाब्मुँ। तलेबिस्याँ च खेदो ओंसों सोगों मुँल, तोगो आरेलेया धबै सोसि खब्मुँ।