3 ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए परमेश्वर नेरो आबाए मिं थेब् तरिगे! खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् लमिंसि पबित्र प्ल्हउँइँले योंबै स्वर्गर्बै ताँन् आशिकमैं पिंइमुँ।
क्हिलाइ शत्तुरमैंए फिर ट्होल् पिंबै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए मिं थेब तरिगे!” बिसि चइ अब्रामए फिर आशिक पिंइ। धै अब्रामइ ह्रोंसइ ट्होइ पखबै तोन्दोंरि सैए च्युबाँर्बै तिंबाँ मल्कीसेदेकलाइ पिंइ।
ङए ताँ क्हिइ ङिंइ। छतसि क्हिए सन्तानउँइँले ह्युलर्बै ताँन् ह्रेंमैंइ आशिक योंब्मुँ।”
स्वर्ग नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहजी सियोनउँइँले क्हिए फिर आशिक पिंरिगे।
चए मिं खोंयोंन् बिलै तरिगे, त्हिंयाँ धोंले चए बयन ल्हें समा तरिगे! ताँन् ह्रेंमैंइ चउँइँले आशिक योंरिगे, धै चमैंइ चए मिं थेब् लरिगे।
खीए थेबै मिं खोंयोंन बिलै क्वेरिगे; पृथ्बी तिगोंन् म्हिमैंइ खीए थेबै के म्रोंरिगे! आमेन नेरो आमेन!
झाइले चइ कोलोलाइ ह्रोंसए क्वेंदर किंसि परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि बिइ,
ङ ङए आबाने मुँ, क्हेमैं ङने मुँ, धै ङै या क्हेमैंने मुँ बिब च त्हिंइर क्हेमैंइ सेब्मुँ।
ओ आबा, चमैं ताँन् घ्रिन् तरिगे बिसि ङ प्राथना लम्। धै क्हि ङने बालु मुँ, ङ क्हिने बालु मुँब् धोंलेन् चमैं या ङ्योने बालु तरिगे। चमैं ताँन् घ्रिन् तमा क्हिजी ङ कुल्मिंब् ग बिसि ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्वेंरिगे बिसि ङ प्राथना लम्।
येशूजी चने बिइ, “ङ आछुइद् तलेबिस्याँ ङ तोगो समा आबा ङाँर आह्याइमुँ। बरु ङए अलिमैं ङाँर ह्यासि चमैंने ‘तारे ङ ङए आबा, क्हेमैंए आबा, धै ङए परमेश्वर, क्हेमैंए परमेश्वर ङाँर ह्यासिन् मुँ’ बिसि ङए ताँ बिमिंन्।”
छलेन ङ्यो ल्हेंन् मुँनबिलेया येशूए फिर बिश्वास लसेरो खीने घ्रिन् तसि ज्यु घ्रिन् ग। झाइले ङ्यो ताँन् ज्यु घ्रिर्बै स्यो स्योबै भाग तसि घ्रि घ्रिने गैंदिइमुँ।
झाइले क्हेमैं ताँनइ सैं घ्रिन् तसि कै घ्रिले, ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा परमेश्वरए मिं थेब् लल् खाँरिगे।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ छ्ह पिंइमुँ, ख्रीष्टउँइँले ङ्योइ बुद्धि योंइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्योइ ठिक के लल् खाँमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्यो पबित्र तइमुँ, ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी ङ्योलाइ जोगेमिंइमुँ।
ज्यु घ्रि मुँ, दिलेया चर ल्हें भागमैं तम्, ज्युर ल्हें भाग मुँलेया ज्यु घ्रिन् तम्, च धोंले येशू ख्रीष्ट या छाबन् ग।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए परमेश्वर, अथवा खीए आबाजी ङ्योए फिर ल्हयो खसि सैं क्होमिंम्। छतसि खीए मिं खोंयोंन् बिलेया थेब तरिगे।
ङइ स्योर आतेइमुँ बिबै ताँ खोंयोंन् बिलै म्हाँदिल् त्हुबै प्रभु येशूए आबा परमेश्वरजी सेइमुँ।
तलेबिस्याँ खाबइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लइमुँ च म्हि छारा तम्। ओंसोंबै आछ्याँबै सैमैं ताँन् म्हह्याइ, तोन्दोंरि सै छारा तयाल् खाँइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्यो ख्रीष्टउँइँले ठिक ठर्दिरिगे बिसि तोइ पाप आरेबै येशू ख्रीष्टलाइ परमेश्वरजी ङ्योइ लबै पापए ति नोल् पिंइ।
छतसि अब्राहामइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लसि आशिक योंइ, च धोंलेन् अरू म्हिमैंज्यै या परमेश्वरए फिर बिश्वास लस्याँ आशिक योंब्मुँ।
च चाँजो तो जा बिस्याँ: खीजी तौदिबै त्हेर स्वर्ग नेरो पृथ्बीर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं खागु लसि येशू ख्रीष्टए न्होंर पखब् ग।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा थेबै मान मुँबै परमेश्वरजी खीए बारेर अझै क्हेमैंइ छेनाले क्होबै ल्हागिर खीए ज्ञान बुद्धि नेरो पबित्र प्ल्ह पिंरिगे बिसे या ङइ क्हेमैंए ल्हागिर प्राथना लइन मुँ।
च थेबै शक्तिउँइँलेन् परमेश्वरजी येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले सोगों लमिंसि स्वर्गर ग्याल्स लरिगे बिसि खीए क्योलोउँइँ क्हुँल् पिंइमुँ।
ङ्योलाइ ख्रीष्ट येशूने बालुन् सोगों लमिंसि ख्रीष्टजी ग्याल्स लबै क्ल्ह्योर ङ्योलाज्यै या खीजी ग्याल्स लल् पिंइ।
दिलेया तिंजोरो खीए फिर बिश्वास लब्मैंउँइँले स्वर्गर्बै म्रुँमैं नेरो अधिकारिमैंइ परमेश्वरए औदिबै ज्ञान बुद्धिए ताँमै सेरिगे बिसि खीजी चु चाँजो उँइँमिंइ।
तलेबिस्याँ ङ्यो म्हिमैंने नेब्मैं आङिं, ङ्योम् शासकमैं, अधिकारमैं, चु जुगए मिछु खैबर टिबै दुष्ट शक्ति मुँबै सैमैं नेरो परमेश्वरलाइ आम्हाँदिबै ताँन् स्यागि-म्होंगिमैंए बिरोधर नेब्मैं ग।
झाइले ताँनइ परमेश्वर आबाए मान तबै ल्हागिर “येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग” बिसि म्हाँदिब्मुँ।
दिलेया चुर्बै ख्रो पिंबै खेगिमैंइ स्वर्गर्बै पबित्र क्ल्ह्योए नकल लसि छरिए सेवा मत्त्रे लम्। तलेबिस्याँ मोशाइ पबित्र क्ल्ह्यो बनेल् म्हैमा परमेश्वरजी चने बिइ, “क्हिने कोंर उँइँमिंबै नमुना अनुसार ताँन् सै बनेद्।”
स्वर्गर्बै नकल लबै सैमैंलाइमि छले पबित्र लल् त्हुम् बिस्याँ, स्वर्गर्बै सैमैंलाइ पबित्र लबै ल्हागिर झन् बेल्ले पबित्र सैए ख्रो चैदिइ।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबालाइ ङ्योइ धन्यबाद पिंल् त्हुम्! तलेबिस्याँ खीए शक्तिजी येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंबइले ङ्योइ छारा छ्ह योंइ। छतसि ङ्योइ खोंयोंन् बिलै परमेश्वरने टिल् योंबै क्ह्रोंसेंन्बै आशा योंइमुँ।