12 छतसि ख्रीष्टए फिर आशा थेंब्मैं न्होंरि ओंसोंबै म्हिमैं तबइले ङि यहूदीमैंइ “परमेश्वरए मिं बेल्ले थेब् लदै छ्ह थोरिगे!” बिसि खीजी ङिलाइ त्हाँइ।
च्हलाइ मान लसि फ्योद्, छ आलस्याँ खी ह्रिस खब्मुँ, धै क्हेमैं घ्याँर्न सिब्मुँ, तलेबिस्याँ खी युनन् ह्रिस खम्। खीए प्हलेर ग्वार ह्रिबर ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
“क्हेमैंए सैं खैता-खैता आङ्हाँन्। क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लमुँ, छलेन ङए फिरै या बिश्वास लद।
ङ्योइ च्हौ थेबै दयाम्हाँया योंबइले परमेश्वरएलाइ धन्यबाद पिंसि खीए मिं बेल्ले थेब् लले। खीजी ङ्योलाइ खीए खोबै च्हने घ्रिन् लमिंसि आशिकमैं छलेन् पिंइमुँ।
छाबै के तले लइ बिस्याँ तारे खबै जुगरि झन् खीए बेल्ले थेबै दयाम्हाँया उँइँब्मुँ। तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्टजी ङ्योए ल्हागिर लबै केमैंइ लमा ङ्योइ च दयाम्हाँया योंइमुँ।
छतसि तारे खबै ताँन् पुस्ता-पुस्तार्बै बिश्वासीमैंइ येशू ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरलाइ खोंयोंन् बिलै मान लरिगे। आमेन, छान् तरिगे!
प्रभुजी खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए ल्हागिर ङिइ खोंयोंन् बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंलाइ पबित्र लमिंबै केउँइँले नेरो क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्वेंबइले परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ जोगेबर त्हाँइ।
छतसि तोगो ङइ चु दुःखमैं नोरिइमुँ, दिलेया ङ फापिसि सैं च्योंब् आल। तलेबिस्याँ ङइ खाबै फिर बिश्वास लइमुँ बिब ङइ सेइमुँ, ङलाइ ढुक्का मुँ तो सैमैं ङइ खीने थेंल् पिंइमुँ, च सैमैं खीजी छेनाले थेंमिंम्।
खीजी बनेबै ताँन् सैमैं न्होंर ङ्यो ओंसोंबै रो धों तरिगे बिसि खीए सैंर मैंब् धोंले खीए क्ह्रोंसेंन्बै ताँउँइँले ङ्यो खीए प्हसेमैं तल् पिंइ।
क्हेमैंइ ख्रीष्टउँइँले परमेश्वरए फिर बिश्वास लइ। परमेश्वरजी ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंसि बेल्ले थेबै मान पिंइ, छतसि क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास नेरो आशा थेंल् खाँइ।