14 दिलेया क्हि बिस्याँ बिश्वासर भोंब् तसि ह्रोंसइ क्होबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँइ बिब् धोंले के लरिद्। च क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं खाबइ लोमिंइ बिसि क्हिइ सेइमुँ।
तलेबिस्याँ खीजी ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लबै त्हिंइ तोक्दिमिंइँमुँ। च त्हिंइर खीजी त्हाँबै म्हि घ्रिउँइँले ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ। च म्हिने निसाफ लबै हग मुँ बिसि प्रमाण ताँनने उँइमिंबर परमेश्वरजी च म्हि सिबउँइँले सोगों लमिंइ।”
झाइले अर्को ताँ, को-कोइइ कोइ त्हिंइलाइ अरू त्हिंइ भन्दा मुख्य नेरो छ्याँब म्हाँदिम्, दिलेया को-कोइइ ताँन् त्हिंइ छ्याँबन् ग बिम्। छतसि ताँन् म्हिमैं ह्रोंसइ लबै बिश्वासर ह्रोंसन् पक्का तल् त्हुम्।
क्हेमैं ह्रों-ह्रोंसए न्होंर म्हाँयार सैं घ्रि तसि क्हेमैंए सैं भोंब् तरिगे, धै परमेश्वरउँइँले खबै क्ह्रोंसेंन्बै बुद्धिइ प्लिंसि परमेश्वरइ लोथेंबै ताँ क्हेमैंइ सेरिगे। च ताँ तो जा बिस्याँ, येशू ख्रीष्ट ङो सेल् योंब् ग।
तलेबिस्याँ ङिइ क्हेमैंने सैं तोंबै ताँ ओंसोंन् बिमिंमा ङिए सुँइ मत्त्रे पोंब आङिं, परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह नेरो भोंउँइँले बिब् ग। चु ताँ क्ह्रोंसेंन् ग बिब सैं न्होंर था सेसि ङि क्हेमैं ङाँर युइ। क्हेमैंए म्हाँजोर टिमा क्हेमैंए ल्हागिर्न ङिइ खैले त्हिंइ थोल बिसि क्हेमैंज्यै सेइमुँ।
धै ङिइ क्हेमैंने परमेश्वरए ताँ बिमिंमा क्हेमैंइ “चु क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए ताँ मुँन” बिसि छेनाले थेसि सैं तोंन्ले क्वेंइ। चु ताँ म्हिइ बिबै ताँ आङिं, परमेश्वरजी बिबै ताँ क्हेमैंइ म्हाँदिइ। धै क्हेमैंए सैंरि परमेश्वरजी के लइनमुँ। छतसि ङिइ खोंयोंइ बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिम्।
क्हिइ लबै केमैं नेरो पोंबै ताँमैंर ओंसोंन् च्हैंब् मैंब् लद्। छलस्याँ क्हिइ ह्रोंसलाज्यै या जोगेब्मुँ, क्हिए ताँ ङेंब्मैं या जोगेब्मुँ।
छतसि ङइ लोमिंबै ताँमैं छेनाले सैंर थेंसि च धोंले छ्ह थोद्। धै येशू ख्रीष्टउँइँले खबै बिश्वास नेरो म्हाँया खोंयोंन् बिलै लरिद्।
क्हिइ ल्हें म्हिए उँइँर ङउँइँले तो ताँमैं थेल, च ताँमैं अरू म्हिमैंलाज्यै या लोमिंल् खाँबै म्हिमैंलाइ लोमिंन्।
क्हिइ कोलो ओनोंन् परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँ सेइमुँ। च छ्वेर्बै ताँमैंइ ख्रीष्ट येशूए फिर बिश्वास लब्मैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह खैले योंम् बिबै ताँ लोल् खाँम्।
चलाइ लोमिंबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँर च भोंसि तल् त्हुम्, धै चइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेनाले लोमिंल् खाँरिगे, खाबज्यै खिइ लोमिंबै ताँ थोसि खेंमैंए स्योलिबै ताँमैं लोमिंल् म्हैस्याँ चइ “क्हेमैंए ताँ स्योर ग” बिसि बिल् खाँरिगे।
छतसि ङ्योए आछ्याँबै सैंमैं चोखो लसि पबित्र क्युइ ङ्योए ज्यु ख्रुमिंइ, छतसि छ्याँबै सैंइ खीए फिर बिश्वास लसि खीए फिर सैं केंसि ङ्यो परमेश्वरए उँइँर ह्याले।
क्हेमैं ताँनइ ह्रोंसइ थेंबै आशा योंबै ल्हागिर लिउँइँ समा छलेन् छ्याँबै के लरिब्मुँ बिब ङिइ मैंमुँ।