1 दिलेया तरे लिउँइँ खबै त्हिंइ जरे बेल्ले ङ्हिंन् ङ्हाँबै दुःखए त्हे खब्मुँ, बिब सैंर मैंइ थेंन्।
झाइले याकूबइ ह्रोंसए च्हमैं हुइसि बिइ, “क्हेमैं चुर खागु तद्। तारे पिरु क्हेमैंए फिर तो तखब्मुँ च ङइ बिमिंस्यो।
तलेबिस्याँ म्हिमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ थेदा आङ्हाँबै त्हे खब्मुँ। च त्हेर चमैंइ खेंमैंए सैंर तो मैंमुँ चन् लप्रब्मुँ। धै खेंमैंइ थेदा ङ्हाँबै ताँमैं मत्रै लोमिंबै म्हिमैं हुइसि चमैंए ताँ थेब्मुँ।
क्हेमैंइ सेल् त्हुबै ताँ: तारे खबै त्हिंइ जरे ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ, चन् लप्रब्मैं त्होंब्मुँ। क्हेमैंए बिल्लि लदै चमैंइ छ बिब्मुँ,
ओ ङइ खोबै कोलोमैं, आखिरि त्हे तखइमुँ। क्हेमैंइ “आखिरि त्हेर ख्रीष्टए बिरोधी त्होंब्मुँ” बिबै ताँ थेल। धै तिंजोरो ख्रीष्टए बिरोधीमैं ल्हें त्होंइमुँ। छतमा आखिरि त्हे तखन बिसि ङ्योइ सेल् खाँम्।
छतसि ओ ङए खोबै थुमैं, ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टजी कुल्मिंबै चेला चिब्मैंइ ओंसोंन् बिबै ताँमैं क्हेमैंइ मैंन्।
“आखिरि त्हिंइर क्हेमैंलाइ बिल्लि लब्मैं त्होंब्मुँ। चमैं परमेश्वरलाइ आम्हाँदिल्ले ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलिन् प्रब्मुँ,” बिसि चमैंइ क्हेमैंने बिब्रें लमल।