9 ङइ चु सैं तोंबै ताँ अरू म्हिमैंने बिमिंबै लमा ङ अप्रादिमैं धोंले सँउँलिइ फैसि दुःख नोल् त्हुइमुँ। दिलेया परमेश्वरए ताँम् खाबज्यै या फैथेंल आखाँ।
सिपाइमैंइ आछ्याँबै के लबै म्हि ङ्हिं या येशूने बालुन् सैबर बोल।
च पल्टनर्बै चिब खसि पावल क्हासि सँउँलि ङ्हिंइ फैबर ल्हैदिइ। धै “चु म्हि खाब् जा? चुइ तो लइ?” बिसि चर्बै म्हिमैंने ङ्योएइ।
चइ आङ्हिंनले परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ताँ बिमल, प्रभु येशू ख्रीष्टए बारेर लोमिंमल, धै खाब्ज्यै या पावल आक्वै।
ङए मिंर बिश्वास लमा चइ कति थेबै दुःख नोल् त्हुम् बिब ङइ चने उँइँमिंब्मुँ।”
छतसि ङ पावल क्हेमैं अरू ह्रेंमैंए ल्हागिर प्राथना लम्। ख्रीष्ट येशूजी पिंबै के लबइले ङ झेलर मुँ।
दिलेया ङए फिर सैं आससि ह्रिस लब्मैंइ बिस्याँ, ङलाइ झेलर अझै ल्हें दुःख पिंरिगे बिब् मैंसि आछ्याँबै सैंइ येशूए सैं तोंबै ताँ बिप्रम्।
ङइ क्हेमैंलाइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए सैंर थेंइमुँ। ङइ क्हेमैं ताँनए ल्हागिर छले मैंब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी दयाम्हाँया लसि खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ जोगेबै के ङलाइ पिंइ, धै ङ झेलर मुँमा बैरु मुँमा क्हेमैं चु केर ङने बालुन् प्रल।
ङए योउँइँले ङइ चु ताँ प्ह्रिइमुँ: ङ पावलउँइँले जय मसीह मुँ। ङ झेलर च्युइमुँ आम्लेल्ले ङए ल्हागिर प्राथना लमिंन्। परमेश्वरए दयाम्हाँया क्हेमैंने तरिगे।
ख्रीष्टए बारेर्बै ओंसों था आसेबै छ्याँबै ताँ बिप्रबइले ङ चुर झेलर टिल् त्हुइ। छतसि परमेश्वरजी ङिलाइ च ताँ बिप्रबै छ्याँबै मौका पिंरिगे बिसि ङिए ल्हागिरै या प्राथना लद्।
तलेबिस्याँ क्हेमैंउँइँले प्रभु येशूए बारेर्बै ताँ माकेडोनिया नेरो अखैया तिगोंन् फेइ। च मत्त्रे आङिं, क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लसि म्हाँदिबै ताँ खन्तोंदोंन् थेनेइमुँ। छतसि ङिइ म्हिमैंने त्होसि क्हेमैंए बारेर तोइ बिरिल् आत्हु।
ओ अलि-अङाँमैं, प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ क्हेमैंए म्हाँजोर तब् धोंले खन्तोंदोंन् बिप्रल् खाँरिगे धै म्हिमैंइ म्हाँदिरिगे बिसि ङिए ल्हागिरै या प्राथना लब्रें लद्।
छतसि तोगो ङइ चु दुःखमैं नोरिइमुँ, दिलेया ङ फापिसि सैं च्योंब् आल। तलेबिस्याँ ङइ खाबै फिर बिश्वास लइमुँ बिब ङइ सेइमुँ, ङलाइ ढुक्का मुँ तो सैमैं ङइ खीने थेंल् पिंइमुँ, च सैमैं खीजी छेनाले थेंमिंम्।
दिलेया ओनेसिफरसए परवाए फिर प्रभुजी ल्हयो लरिगे, तलेबिस्याँ च ङ म्रोंसि फा आपिमल। च रोमर खमा फनफनले ङलाइ म्हैसि ङने त्होइ।
छतसि प्रभुए क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैंए ग्वाइ पिंबर फा आपिद्। ङ झेलर मुँबै ताँरै या फा आपिद्। बरु ङ्योए प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँमैं बिप्रमा दुःखन् खलेया सैदिद्।
येशू ख्रीष्टजी बिब् ङिंबै सिपाइ तसि दुःख नोल् त्हुलेया ङिइ सैदिब् धोंलेन् क्हिज्यै या सैदिद्।
ताँन् म्हिमैंइ प्रभुए ताँ थेल् योंरिगे बिसि प्रभु ङए ङाँर रायुइ, धै खीए ताँ बिबै ल्हागिर ङलाइ भों पिंइ। छतसि ङ सिंहए सुँउँइँले स्योरसि खल् खाँइ।
बरु क्हेमैं येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंए उँइँर छ्याँबै छ्ह थोद्। म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ आछ्याँबै के लब्मैं बिसि क्हेमैंए बिरोधर पोंलेया क्हेमैंए छ्याँबै के चमैंइ म्रोंरिगे धै प्रभु येशू युबै त्हिंइर चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेरिगे।
दुष्ट के लब्मैंलाइ दण्ड पिंबर नेरो छ्याँबै के लब्मैंलाइ मान पिंबर परमेश्वरजी चमैंलाइ खटिदिइमुँ।
दिलेया क्हेमैं ह्रिस आखल्ले, मान तल्ले पोंल् त्हुम्। क्हेमैंए बिरोधर पोंब्मैं नेरो ख्रीष्टए लिलि प्रसि क्हेमैंइ लबै के आखोबै म्हिमैं फापिन् तरिगे बिसि क्हेमैंए सैं छ्याँब तल् त्हुम्।
छतसि क्हेमैंए न्होंरि खाबज्यै या म्हि सैमैं, ह्योमैं आछ्याँबै के लब्मैं, आगुए केर ह्रब् प्हैंसि यो झोंल् म्हैब्मैंइ धोंले दुःख योंल् आत्हुरिगे।