7 तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङ्योलाइ ङ्हिंबै सैं आङिं, दिलेया भोंबै सैं, म्हाँया लबै सैं नेरो आछ्याँबै के आल बिसि ह्रोंसए सैं फैल् खाँबै पबित्र प्ल्ह पिंइमुँ।
ङ फापिल् आत्हुबै ल्हागिर क्हिए निसाफमैंइ बिब् धोंले ङए खों छ्याब मुँब आतरिगे।
सोजो म्हिमैंलाइ खीजी ट्होगो लमिंम्; धै स्योर आतेल्ले प्रब्मैंलाइ रक्षा लम्।
छ्याँबै सल्ला नेरो ठिक बुद्धि ङउँइँलेन् खम्, ङने क्होल् खाँबै शक्ति नेरो भों मुँ।
ङए ताँ थेद्! ङइ क्हेमैंलाइ प्हुरिमैं, बिच्छिमैं प्लेल् खाँब नेरो शत्तुरमैंए ताँन् शक्तिए फिर ट्होल् खाँबै हग पिंइमुँ। छतसि तोइ सैज्यै या क्हेमैंलाइ न्होह्रों लल् खाँरिब् आरे।
“च त्हेर बल्ल चइ आबाए धिं मैंइ। झाइले चइ बिइ, ‘ङए आबाए के लब्मैंइ चब् म्रेंन्ले चसेया चबै सै ङैंम्, ङ बिस्याँ चुर चल् आयोंसि सिबर होंइमुँ।
परमेश्वर आबाजी बाछा फैसि पिंम् बिबै बरदान ङइ क्हेमैंए फिर कुल्मिंब्मुँ। दिलेया परमेश्वरजी पिंबै शक्ति क्हेमैंए फिर आयुन् समा क्हेमैं चु सहरर्न टिरिद्।”
चमैंए ताँ थेसि “तो तगे” बिसि ङ्ह्योबर म्हिमैं येशू ङाँर खमा ओंसों मोंइ स्यासि सोबल् तबै म्हि सैं चिसि क्वें खिसि येशूए प्हले ङाँर टिरिब चमैंइ म्रोंइ। छाब् म्रोंसि चमैं ङ्हिंयाँइ।
“ङए शान्ति क्हेमैंने पिंथेंब्मुँ। ङ ह्रोंसए शान्ति क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ पिंब् धोंबै शान्ति ङइ क्हेमैंलाइ आपिं। छतसि क्हेमैंए सैं खैता-खैता आतदु धै आङ्हिंन्।
दिलेया पबित्र प्ल्ह क्हेमैंए फिर युबै लिउँइँ क्हेमैंइ शक्ति योंब्मुँ। धै क्हेमैं यरूशलेमर, ताँन् यहूदीया नेरो सामरियार, धै ह्युलए कुना-कुना समा ङए ग्वाइ पिंब्मैं तब्मुँ।”
परमेश्वरजी नासरतथें येशूलाइ पबित्र प्ल्ह नेरो शक्तिजी प्लिंमिंसि खीजी छ्याँबै केमैं लदै, दुष्टइ ह्रुगुदिब्मैं सल् लमिंदै प्रइ, तलेबिस्याँ परमेश्वर खीने बालु मुँल।
दिलेया ङइ ह्रोंसए छ्ह ह्रोंसए ल्हागिर तोइ सैइ आमैं। बरु परमेश्वरजी म्हिमैंए फिर दयाम्हाँया लबै बारेर सैं तोंबै ग्वाइ बिप्रबर प्रभु येशूजी पिंबै के ङइ ताँन् लल् खाँरिगे बिब् मत्त्रे ङइ मैंम्।
दिलेया खिइ बिइ, “क्हेमैं छले क्रोसि ङए सैं तले च्योंब् लमुँ? प्रभु येशूए ल्हागिर ङ जेलर फैब् मत्त्रे आङिं, यरूशलेमर सिल् त्हुनाबिलेया ङ तयार मुँ।”
ल्हें खे ङइ चमैंने ‘तारेसेरो नासरतर्बै येशूए फिर बिश्वास आलद्’ बिसि च्हों धिंजरे सजैं पिंबर ल्हैदिइ, धै चमैं म्रोंसि ङ बेल्ले ह्रिस खसि अरू ह्युलर्बै सहरजरे या ह्यासि चमैंलाइ ह्रुगुदिइ।
दिलेया पावलइ बिइ, “ओ चिब फेस्तस, ङ सोबाल् तब् आङिं। ङइ क्ह्रोंसेंन्बै नेरो च्हैंसि मैंसि ताँमैं पोंमुँ।
स्तिफनसइ परमेश्वरए दयाम्हाँया नेरो शक्तिइ प्लिंसि म्हिमैंए म्हाँजोर थेबै औदिबै के नेरो चिनुमैं लइ।
दिलेया शाऊल आङ्हिंनले येशूए ताँ बिमिंबर भोंब् ततै ह्याइ, धै येशून् परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग बिसि प्रमाण पिंमा दमस्कसर्बै येहूदिमैंइ अकमक्क तसि तोइ ज्वाफ पिंल् आखाँ।
ङ्योइ थेंबै आशार ङ्यो सैं च्योंब तल् आपिं, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्ह ङ्योलाइ पिंइमुँ, छतसि परमेश्वरजी ङ्योए फिर बेल्ले म्हाँया लइमुँ बिसि पबित्र प्ल्हजी ङ्योए सैं न्होंर छेनाले सेल् पिंम्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ पिंबै प्ल्हजी क्हेमैंलाइ क्ल्हे म्रोंसि ङ्हिंबै केब्छैं धों तल् आत्हुब् लमिंइमुँ, बरु पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंलाइ परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं लमिंइ, छतसि खीए पबित्र प्ल्हए भोंउँइँले ङ्योइ परमेश्वरने “आबा, ओ ङए आबा,” बिल् योंइमुँ।
क्हेमैंए बिश्वास म्हिमैंए बुद्धिर आङिं, परमेश्वरए शक्तिए फिर तरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने बिबै ताँमैं बुद्धि मुँब्मैंइ पोंबै ताँ धोंले क्हेमैंए सैं छुइबै ताँ आरेल। दिलेया ङइ पोंबै ताँमैंइ पबित्र प्ल्हए शक्तिए प्रमाण उँइँल।
दिलेया पबित्र प्ल्हए रोमैं छाब् ग: आगुए फिर म्हाँया खब, सैं तोंब, शान्ति तब, सैदिल् खाँब आगुए फिर ल्हयो खब, अरूमैंल छ्याँब तरिगे ङ्हाँब, लम् बिबै के पूरा लब,
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंलाइ पिंबै म्हाँयाए बारेर चइ ङिने बिइ।
छले छ्ह तिगोंन् सिल् त्हुम् बिसि ङ्हिंरिबै म्हिमैंलाइ ङ्हिंबउँइँले फ्रेमिंइ।
क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वर म्हाँदिसि ह्रोंसलाइ चोखो लबइले, ह्रोंसए आघें अलिलाइ आफेलनाले म्हाँया लद्, धै घ्रिइ घ्रिलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लद्,
परमेश्वरजी ङ्योलाइ म्हाँया लम्। छतसि ङ्यो खीने ङ्हिंरिल् आत्हु। ङ्योए फिर लबै खीए थेबै म्हाँयाजी ङ्योलाइ ङ्हिंन् लबै सै खीजी स्योवाम्। छतसि “ङइ सजैं योंम् उ?” बिसि अझै ङ्हिंरिब्मैंइ परमेश्वरए म्हाँयाए बारेर छेनाले आक्होइमुँ।