3 क्हेमैंइ सेल् त्हुबै ताँ: तारे खबै त्हिंइ जरे ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ, चन् लप्रब्मैं त्होंब्मुँ। क्हेमैंए बिल्लि लदै चमैंइ छ बिब्मुँ,
“ओ आमादुमैं, क्हेमैं खोंयों समा ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्ररिमुँ? खोंयों समा आउलाइ प्ह्रबै ताँमैं लसि सैं तोंरिमुँ, ओ आमादुमैं, तले जा, क्हेमैंइ ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँब?
आगु प्ह्रबै म्हि ह्रब्-सेब् तल् म्हैलेया आत, दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिइ च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्।
आगुलाइ प्ह्रब्मैंलाइ खीजी प्ह्रम्, दिलेया कुरब्मैंलाइ खीजी ल्हयो खम्।
ङलाइ आम्हाँदिब्मैं नेरो ङए ताँ आक्वेंब्मैंए ल्हागिर नियाधिश घ्रि मुँ। चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर ङइ पोंबै ताँमैंइन चमैंए निसाफ लब्मुँ।
छलु-म्हिलु नेरो फा पिन् तबै केमैं ङिइ पिवाइमुँ। छलेन ङिइ परमेश्वरए ताँमैं म्हिमैंने बिप्रमा स्योलिबै ताँमैं कोंसि आबि। बरु म्हिमैंलाइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ उँइँमिंसि परमेश्वर नेरो म्हिमैंए उँइँर ह्रोंसलाइ ठिक ठर्दिबै केमैं ङि लम्।
दिलेया तरे लिउँइँ खबै त्हिंइ जरे बेल्ले ङ्हिंन् ङ्हाँबै दुःखए त्हे खब्मुँ, बिब सैंर मैंइ थेंन्।
दिलेया चु नुखबै त्हिंइजरे परमेश्वर खीए च्हउँइँले ङ्योने पोंइमुँ। परमेश्वरजी खीए च्हउँइँलेन् ह्युलर्बै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ। धै ह्युलर्बै ताँन् सैए फिर क्ल्हे तबर खीजी खीए च्हलाइन त्हाँइ।
परमेश्वरए पबित्र छ्वेर्बै अगमबाणिए ताँमैं म्हिमैंइ ह्रों-ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंबै ताँमैं आङिं बिसि क्हेमैंइ क्होल् त्हुम्।
बिलन् त्हुमा च म्हिमैं छाब् तम्: चमैंइ ह्रोंसलाइन पापर च्होवाबै केमैं लम्। चमैंइ परमेश्वरजी ल्हैदिबै ताँ आङिं। धै छ्याँबै के लबै स्वर्गदूतमैंलाज्यै या चमैंइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले पोंम्।
ओ ङइ खोबै कोलोमैं, आखिरि त्हे तखइमुँ। क्हेमैंइ “आखिरि त्हेर ख्रीष्टए बिरोधी त्होंब्मुँ” बिबै ताँ थेल। धै तिंजोरो ख्रीष्टए बिरोधीमैं ल्हें त्होंइमुँ। छतमा आखिरि त्हे तखन बिसि ङ्योइ सेल् खाँम्।
च स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैं प्होंगि कैगि लब्मैं, अरूलाइ छ्याब् ल्हैदिब्मैं, ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि प्रब्मैं, थेब् प्हैंब्मैं, ह्रोंसए फायदाए ल्हागिर म्हिमैंलाइ वाँब्मैं ग।
“आखिरि त्हिंइर क्हेमैंलाइ बिल्लि लब्मैं त्होंब्मुँ। चमैं परमेश्वरलाइ आम्हाँदिल्ले ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलिन् प्रब्मुँ,” बिसि चमैंइ क्हेमैंने बिब्रें लमल।