11 धै ङ्योलाइ जोगेमिंबै ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए खोंयोंन् बिलै तरिबै ग्याल्सर परमेश्वरजी ङ्योलाइ थेबै मान्ले होंल् पिंब्मुँ।
क्हिए ग्याल्स खोंयोंन् बिलै तरिबै ग्याल्स ग, पुस्ता-पुस्ता समा क्हिजी क्ल्हे लरिब्मुँ। याहवेहजी फैबै ताँन् बाछामैं भर लल् खाँब मुँ, ह्रोंसइ बनेबै तोन्दोंरि सैलाइ खीजी म्हाँया लम्।
क्हिजी पिंसिन् ङिइ म्रेंन्ले चल् योंइमुँ, स्यों धोंले खोंयोंन् बिलै युरिबै आशिकइ क्हिजी ङिलाइ प्लिंमिंइमुँ।
झाइले म्रुँजी ह्रोंसए क्योलो हारबै म्हिमैंने ‘खो, ङए आबाउँइँले आशिक योंबै म्हिमैं, ह्युल बनेब् ओंनोंन् क्हेमैंए ल्हागिर बनेथेंबै ग्याल्सर क्ल्हे लबर खो,’ बिब्मुँ।
ह्योम् ह्योब, सैब नेरो नास लबर मत्त्रे खम्। ङम् म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह छ्याजा ल्हुल्हुले योंरिगे बिसि युइ।
परमेश्वरजी क्हिए फिर ल्हयो खम्, छतसि युनन् सजैं आपिं, बरु ल्हें समा क्हिलाइ सैदिसि म्हाँया लम्। दिलेया क्हिइ खीलाइ अझै म्हि आल! क्हिए सैं खी ङाँइ एरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हिए फिर ल्हयो लम् बिब क्हिइ आसे वा?
च लिउँइँ चु ह्युलए आखिरि त्हिंइ खब्मुँ। च त्हेर ख्रीष्टजी ताँन् शासकमैं, अधिकारमैं नेरो ताँन् भों मुँबै सैमैं नास लवासि परमेश्वर आबालाइ ग्याल्स लबर पिंब्मुँ।
चु ङ्योए ज्यु नास तयाम् बिसि ङ्योइ सेइमुँ। दिलेया परमेश्वरजी खोंयोंइ नास आतबै स्वर्गर्बै धिं ङ्योए ल्हागिर बनेथेंइमुँ। च धिं म्हिमैंइ बनेब आङिं, परमेश्वरजीन् ङ्योए ल्हागिर बनेमिंब् ग।
ङ्योइ ह्रिब् भन्दा, ङ्योइ मैंब् भन्दा थेबै केमैं परमेश्वरजी लल् खाँम्। खीजी च के खीए शक्तिजी ङ्योए सैं न्होंर्न लम्।
चु ह्युलर्बै प्लबै म्हिमैंने थेब् आप्हैंन् बिद्, चमैं प्लब् आप्हैंरिगे, आटिक्दिबै सै न्होरर आशा आथेंरिगे, बरु चमैंए आशा ङ्योलाइ चैदिबै सैमैं तोन्दोंरि योल्ले ख्युल्ले पिंबै परमेश्वरए फिर थेंरिगे।
प्रभुजी ङलाइ ताँन् आछ्याँबै सैमैंउँइँले जोगेमिंब्मुँ। झाइले खीए स्वर्गर मुँबै ग्याल्सर बोब्मुँ। खीलाइ म्हिमैंइ खोंयोंइन् बिलै या थेबै मान लरिगे। आमेन, छान् तरिगे!
छले ङइ लबै केमैं खीए उँइँर ठिक ठर्दिबइले खीजी ङए ल्हागिर थेबै क्रेगि थेंइमुँ। छेनाले निसाफ लबै प्रभुजी च त्हिंइर च क्रेगि ङलाइ पिंब्मुँ - ङलाइ मत्त्रे आङिं, दिलेया प्रभुलाइ म्हाँया लसि खी युबै त्हिंइए घ्याँ ङ्ह्योरिब्मैं ताँनलाइ खीजी च क्रेगि पिंब्मुँ।
परमेश्वरजी बाछा फैसि पिंम् बिबै सैमैं योंल् त्हुब्मैंलाइ “खीए ताँ खोंयोंइ आप्लिं,” बिसि उँइँमिंबै सैं लइ। छतसि खीजी कसम चसिन् च बाछा पक्का लइ।
येशू ख्रीष्टए के लबै कुल्मिंबै चेला चिब ङ सिमोन पत्रुसउँइँले क्हेमैंलाइ जय मसीह मुँ। ङ्योए परमेश्वर नेरो ङ्योलाइ जोगेमिंबै येशू ख्रीष्टजी खाबलाज्यै या आफेलल्ले ठिक के लइमुँ। खीजी ङिलाइ पिंब् धोंले क्हेमैंलाज्यै या ठिक बिश्वास लल् पिंइमुँ।
छतसि छ्याँबै केमैं लबै भों लसि क्हेमैंए बिश्वासए फिर छ्याँबै बानि लद्। धै छ्याँबै बानिए फिर परमेश्वरए इच्छाए बारेर क्होबै ज्ञान म्हैद्।
ह्रोंसलाइ जोगेमिंबै येशू ख्रीष्टलाइ ङो सेसि चु ह्युलर्बै ह्रोंसलाइ पापर च्होवाबै सैमैंउँइँले स्योइ खसेया म्हिमैं धबै आछ्याँबै केमैं लसि पापर्न च्होयाम् बिस्याँ चमैंए गति ओंसोंबै भन्दा लिउँइँबै झन् आछ्याँब् तम्।
बरु ङ्योलाइ जोगेमिंबै प्रभु येशू ख्रीष्टए थेबै दयाम्हाँया नेरो बुद्धिर बडिदै ह्याद्। खीलाइ तोगो नेरो खोंयोंइ या थेबै मान तरिगे। आमेन, छान् तरिगे।
“शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ ङइ ङए राजगद्दिर ङने बालुन् क्हुँल् पिंब्मुँ। ङज्यै या ट्होसि ङए आबाने खीए राजगद्दिर क्हुँल् योंब् धोंलेन् ट्होबै म्हि या ङने बालुन् क्हुँल् योंब्मुँ।
धै क्हिजी चमैंलाइ म्रुँमैं नेरो ङ्योए परमेश्वरए सेवा लबर ख्रो पिंबै खेगिमैं लमिंइ। छले चमैंइ पृथ्बीए फिर ग्याल्स लब्मुँ।”