20 ओ तिमोथी, ङइ क्हिने बिबै ताँमैं छेनाले सैंर मैंथेंन्। कोइ म्हिमैं बुद्धि मुँब प्हैंसि आछ्याँबै स्योलिबै ताँ लम्, धै फाक्कर्न प्होंगि मिम्। छाबै ताँउँइँले स्यो तद्।
पावल डर्बि नेरो लुस्त्रा बिबै सहररै या खइ। चर तिमोथी मिं मुँबै चेला घ्रि मुँल। चए आमा येशूए फिर बिश्वास लबै यहूदीस्यो मुँल, आबा बिस्याँ ग्रिक ह्रेंर्बै म्हि मुँल।
को-कोइ इपिक्युरि नेरो स्तोइकि ह्रब्-सेब्मैंज्यै या पावलने छलफल लइ। चमैं न्होंर्बै कति म्हिमैंइ “चु ल्हें पोंबै म्हिइ तो बिइमुँ जा?” बिसि ङ्योएमल। अरू म्हिमैंइ बिइ, “आगुए ह्युलर्बै देवतामैंए ताँ लरिब् धों ङ्हाँम्।” तलेबिस्याँ पावलइ येशूए बारेर नेरो म्हिमैं सिसि धबै सोगों तबै ताँमैं बिरिमल।
(ताँन् एथेनिथेंमैंइ नेरो चर टिबै आगुए ह्युलर्बै म्हिमैंइ नौले-नौले ताँमैं मत्त्रे लसि त्हिंइ थोरिमल।)
“ङ बुद्धि मुँबै म्हि ग” बिसि मैंनाबिलेया चमैंल बुद्धि तिफुँइ आरे।
ल्हें सैर चु केर फेम्! परमेश्वरजी ताँन् भन्दा ओंसों यहूदीमैंलाइन खीए पबित्र ताँ म्हाँदिबर पिंइ।
दिलेया परमेश्वरए फिर बिश्वासर भोंब्मैंए उँइँर ङ्यो बुद्धिए ताँमैं या पोंम्। ङ्योइ पोंबै बुद्धिए ताँमैं चु ह्युलर्बै आङिं, ह्युलर ग्याल्स लब्मैंउँइँले खबै या आङिं। (चु ह्युलर ग्याल्स लब्मैं नास तयाम्।)
तलेबिस्याँ चु ह्युलउँइँले खबै बुद्धि परमेश्वरए उँइँर बुद्धि आरेब् धोंन् तब् ग। परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंलाइ चमैंइ स्योर तेसि के लरिबै त्हेर्न खीजी क्हावाब्मुँ।”
को-कोइइ “ह्रोंसन् च्योंब् तसि स्वर्गदूतमैंलाइ म्हाँदिल् त्हुम्,” बिम्। “ङिइ थेबै दर्शन म्रोंइ” बिसि प्हैंम्, चमैंइ खेंमैंए आछ्याँबै सैंइ तोन-तोर्न थेब् प्हैंम्। छतसि चमैंइ क्हेमैंइ योंल् त्हुबै इनाम योंल् आखाँन् आलरिगे।
छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्! म्हिउँइँले खबै केर आफेबै स्योलिबै ताँइ क्हेमैं परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँउँइँले फ्रेल् आखाँरिगे। छाबै स्योलिबै ताँमैं ख्रीष्टउँइँले खब आङिं, ह्युल ग्याल्स ओलेबै मोंमैंउँइँले नेरो म्हिमैंइ लबै रोसमैंउँइँले खब् ग।
क्हेमैंए फिर कति दुःख तलेया च दुःख सैदिसि क्हेमैं बिश्वासर भोंब् तब् म्रोंसि परमेश्वरए फिर बिश्वास लब्मैंए म्हाँजोर ङिइ प्हैंदै पोंल् योंमा ङिए ङ्हो च्हौ प्ल्ह्याब् धों ङ्हाँइमुँ। धै ङि क्हेमैंए बारेर प्हैंसि पोंम्।
छतसि, ओ अलि-अङाँमैं, ङिइ क्हेमैंने बिमिंबै ताँ नेरो प्ह्रिछ्यार प्ह्रिबै ताँमैं सैंर मैंसि तारे पिरु क्हेमैं भोंसि तसि बिश्वास लसिन् टिरिद्।
च ठिक लोमिंबै ताँमैं बेल्ले छ्याँबै नेरो ताँनइ म्हाँदिल् त्हुबै परमेश्वरजी ङने पिंबै सैं तोंबै ताँने क्ह्रिम्।
क्हिइ येशूए फिर बिश्वास लबइले क्हि ङए क्ह्रोसेंन्बै च्ह ग। परमेश्वर आबा नेरो ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर दयाम्हाँया, आशिक नेरो शान्ति तरिगे।
धै चमैं स्योंम्बै स्योर ताँमैं नेरो खेमैंए खोंयोंइ आनुबै ताँर सैं आह्यारिगे, तलेबिस्याँ च ताँमैंउँइँले झन प्होंगि कैगि मत्त्रे तम्। बरु क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरए ताँमैं क्होबर खीए फिर बिश्वास लल् त्हुम्।
दिलेया को-कोइ म्हिमैं चु छ्याँबै घ्याँउँइँले स्योयासि स्योलिबै केर आफेबै घ्याँर अलमल् तरिइमुँ।
मोशाइ च ठिममैं छ्याँबै के लब्मैंए ल्हागिर आपिं, ठिम आङिंब्मैं नेरो आछ्याँबै के लप्रब्मैंए ल्हागिर पिंइ बिसि क्हेमैंइ क्होल् त्हुम्। आबा आमा सैब्मैं, परमेश्वरलाइ आम्हाँदिब्मैं, आबा-आमा सैब्मैं, म्हि सैब्मैं,
छतसि केर आफेबै स्योलिबै ताँमैंउँइँले स्योले टिद्। बरु परमेश्वरए केर फेबै म्हि तबर भों लद्।
छतसि बाबु, क्हि परमेश्वरए म्हि ग। क्हिइ चु छाबै लोबए केमैं आलद्। बरु परमेश्वरए उँइँर छेनाले सेवा लबर, बिश्वासर, म्हाँयार, खैतबै दुःखन् तलेया भोंब् तसि सैदिसि थेब् आप्हैंनले ढुक्कले टिद्।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्ट आयुन् समा ङइ क्हिने लद् बिबै केमैं ताँन् छेनाले लद्। आगुइ ताँ सेन् छेबै केमैं आतरिगे।
छतसि ओ, ङए च्ह तिमोथी, येशू ख्रीष्टउँइँले योंबै दयाम्हाँयार क्हि बेल्ले भोंब तद्।
केर आफेबै ताँमैं आपोंन्, छाबै ताँमैंइ म्हिमैं परमेश्वरउँइँले ह्रेंगो लवाम्।
झाइले परमेश्वरजी बिब् आङिंब्मैंइ बिबै ताँ नेरो यहूदीमैंए स्योंम्बै स्योलिबै कथामैंर चमैंए सैं आह्यारिगे।
क्हि नेरो ङए बिश्वास घ्रिन् तसेरो क्हि ङए च्ह धोंन् तइमुँ। परमेश्वर आबा नेरो ङ्योलाइ जोगेमिंबै येशू ख्रीष्टए दयाम्हाँया नेरो शान्ति क्हिए फिर तरिगे।
चलाइ लोमिंबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँर च भोंसि तल् त्हुम्, धै चइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेनाले लोमिंल् खाँरिगे, खाबज्यै खिइ लोमिंबै ताँ थोसि खेंमैंए स्योलिबै ताँमैं लोमिंल् म्हैस्याँ चइ “क्हेमैंए ताँ स्योर ग” बिसि बिल् खाँरिगे।
दिलेया केर आफेबै ताँ लब्मैं, खेमैंए बारेर्बै ताँ लब, प्होंगि लब्मैं, झाइले मोशाइ प्ह्रिबै ठिमए (नियमए) बारेर प्होंगि लब्मैंने स्यो तद्। तलेबिस्याँ चु ताँन् ताँमैं फाकर्बै केर आफेब् मुँ।
छतसि क्हेमैंइ तो लोइ, तो थेइ, च ताँ मैंन्। च ताँइ बिब् धोंले के लसि पाप लबउँइँले सैं एद्। क्हि न्ह क्रों मि क्रों आतइबिस्याँ ह्यो खब् धोंले क्हेमैंइ था आसेल्ले ङ युब्मुँ।