19 छले ह्रोंसए ल्हागिर चमैंइ लिउँइँबै जग भोंब् लरिगे, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंल् खाँरिगे।
ओ याहवेह, च म्हिमैंइ चु ह्युलर्बै सै मत्त्रे म्हैम्, क्हिए योजी च म्हिमैं ङाँइँले ङ जोगेमिंन्। क्हिजी खोबै म्हिमैंलाइ बिस्याँ, क्हिजी चल् पिंम्, चमैंए च्ह-च्हमिमैंए ल्हागिरै या तोन्दोंरि योल्ले-ख्युल्ले पिंमुँ, धै खेंमैंए प्हसेमैंए ल्हागिर चमैंइ ल्हें सै न्होर साँथेंइमुँ।
नाँ-खैं खमा दुष्टमैं घ्रि या चैरिब् आरे, दिलेया ठिक के लब्मैं बिस्याँ खोंयोंन् बिले तरिब्मुँ।
भों खल्ले चइ के लम् धै चल छ्याँबै बयन तम्, धै लिउँइँबै ल्हागिर चइ न्हुँ लल् आत्हु।
येशूजी चने बिइ, “क्हि क्ह्रोंसेंनन्बै ठिक तदा ङ्हाँस्याँ ह्यासि क्हिने मुँबै तोन्दोंरि सै न्होर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं चुमिंन्। छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर योंब्मुँ। झाइले खसि ङए लिलि ल्हैदिद्।”
“छतसि क्हेमैंए सै न्होर चुँसि योंबै मुइ आयोंब्मैं पिंन्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर खोंयोंइ स्योब आतबै नेंदोमैं रोसि नाँस आतबै सै न्होर स्वर्गर साँन्। स्वर्गर थेंबै सै न्होर खोंयोंइ आम्ह, तलेबिस्याँ खाबज्यै ह्योल् आँखाँ, झाइले प्हुँलुँज्यै आच।
“दिलेया अब्राहामइ बिइ, ‘बाबु, क्हिइ मैंन्। क्हिए छ्हर छ्याँ-छ्याँबै सैमैं योंसि क्हिइ सुखले छ्ह थोइ। दिलेया लाजरसइ दुःखै दुःखर्न छ्ह थोइ। दुःख योंलेया चइ परमेश्वर मैंइ, क्हिइ बिस्याँ परमेश्वर खोंयोंइ आमैं, ङम् ङन् ग बिसि टिइ। छतसि तोगो लाजरसइ चुर सुख योंइमुँ, क्हिइ बिस्याँ चर दुःख योंइमुँ।
“ङ क्हेमैंने बिमुँ, ह्रोंसए ल्हागिर ह्युलर्बै स न्होरउँइँले क्ह्रिबै थुमैं बनेद्। छ लस्याँ क्हेमैंए मुइ खाँयाबै त्हेर चमैंइ क्हेमैं स्वर्गर स्वागत लब्मुँ।”
“सहर घ्रिर नियाधिश घ्रि मुँल। च परमेश्वर म्रोंसेया आङ्हिंमल, म्हिमैंलाज्यै या तोइ वास्ता आलमल।
चए ताँ थेसि येशूजी चने बिइ, “अझै क्हिइ लल् त्हुबै के घ्रि चैमुँ। क्हिने मुँबै सैमैं ताँन् चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं चुमिंन्, धै ङए लिलि प्रद्, छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर योंब्मुँ।”
तलेबिस्याँ ङ्यो ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् तमा ज्युर चिनु ललेया आललेया तोइ फायदा आरे। बरु थेबै ताँ तो मुँ बिस्याँ, ङ्यो ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैंइ अरूमैंए फिर म्हाँया लसि चमैंए ल्हागिर छ्याँबै के लल् त्हुम्।
छलसि क्हेमैंइ प्रभु येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लमा क्हेमैंए सैंर खी बास लरिगे। झाइले सिं धुँए जर च्योंब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया बडिदै ह्यारिगे, धै जगए फिर धिं बनेब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया भोंब् तरिगे।
ङइ चु ताँन् सै योंल् खाँइमुँ धै ङइ लल् त्हुबै ताँन् के लल् खाँइमुँ बिसि आङिं, दिलेया फेल् त्हुबै क्ल्हयोर फेबै ल्हागिर ङ अझै ओंसों बडिरिइमुँ। च फेल् त्हुबै क्ल्हयोर ङ फेरिगे बिसि ख्रीष्ट येशूजी ङलाइ ओंसोंन् त्हाँइ।
छतसि परमेश्वरजी ख्रीष्ट येशूर थेंमिंबै स्वर्गर्बै आशिक योंबर फेल् त्हुबै क्ल्ह्योर फेबै ल्हागिर ङ भोंन्ले ओंसों बडिसेन्मुँ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर बिश्वासर भोंब् तद्। चुए ल्हागिर्न परमेश्वरजी क्हिलाइ त्हाँब् ग, चु ताँए बारेर्न क्हिइ लबै बिश्वासए ग्वाइ क्हिइ ल्हें म्हिमैंए उँइँर पिंल।
ङ पावलउँइँले तिमोथीलाइ जय मसीह मुँ। परमेश्वरए इच्छा अनुसार येशू ख्रीष्टजी ङ कुल्मिंबै चेला चिब तबर त्हाँइ। येशू ख्रीष्टउँइँले छ्ह योंम् बिसि परमेश्वरजी फैबै बाछाए ताँ बिप्रबै ल्हागिर खीजी ङलाइ कुलइमुँ।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ बिस्याँ थेबै जग धोंले भोंब मुँ। च जगए फिर पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ, “प्रभुजी खीए म्हिमैं ङो सेमुँ” धै “प्रभए मिं किंब्मैं ताँन् आछ्याँबै केउँइँले ह्रेंगो तल् त्हुम्।”
स्वर्गर क्हेमैंए ल्हागिर साँथेंबै आशिक खोंयोंइ नास आतब, खोंयोंइ आङ्योंलोंब बेल्ले छ्याँब मुँ।