21 परमेश्वर आबा, प्रभु येशू ख्रीष्ट नेरो स्वर्गदूतमैंए उँइँर ङइ क्हिने बिमुँ, क्हिइ खाबलाज्यै आफेलल्ले छेनाले चु केमैं लद्।
बुद्धि मुँबै म्हिमैंइ चु ताँमैं छेनाले क्होल् म्हैरिगे, धै याहवेहजी लबै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया चमैंइ क्होब्मुँ।
ङलाइ क्होल् खाँबै शक्ति पिंन्, धै ङइ क्हिए ठिमर्बै ताँमैं म्हाँदिब्मुँ; धै ङए खों न्होंउँइँलेन् ङ ङिंब्मुँ।
दुष्ट म्हिए ख लब धै छ्याब आरेबै म्हिए ल्हागिर ठिक निसाफ आलब ठिक आङिं।
तलेबिस्याँ म्हिए च्ह खीए आबाए मान योंसि स्वर्गदूतमैंने युमा म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् नों खीजी पिंब्मुँ।
“च लिउँइँ खीजी ह्रोंसए त्हेब्रे हारइ टिब्मैंने ‘ओ सराप योंबै म्हिमैं! ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्। दियाबलस नेरो चए दूतमैंए ल्हागिर बनेथेंबै खोंयोंइ आसिबै मिर ह्याद्,’ बिब्मुँ।
झाइले ङइ क्हेमैंने ल्हैदिबै आलसि आतबै ताँन् केमैं लद् बिसि चमैंलाइ लोमिंन्। थेद्! ह्युल नुयाबै त्हिंइ समा ङ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।”
चमैंइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, क्हिइ छ्याँबै ताँ पोंमुँ धै खाबलाज्यै या आफेलल्ले परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेनाले लोमिंम् बिसि ङिइ सेइमुँ।
म्हिए च्ह स्वर्गर परमेश्वर आबा नेरो खीए पबित्र स्वर्गदूतमैंने टिरिब्मुँ। परमेश्वर आबाए मिं थेब लबर खीए शक्तिर स्वर्गदूतमैंने चु ह्युलर खी धबै युब्मुँ। झाइले ङ नेरो ङए बचनउँइँले फापिसि खा-खाबइ ‘ङइ येशू ङो आसे,’ बिल, ङज्यै या च त्हेर क्हेमैं ङो आसे बिब्मुँ।
छतसि तारे ङिइ म्हिमैंलाइ ङ्ह्योमा चमैंने मुँबै बैरुबै सैमैंउँइँले आङ्ह्यो। ख्रीष्टलाज्यै ओंसों ङिइ छलेन् ङ्ह्योमल, तारे ङिइ खीलाइ छले आङ्ह्यो।
प्रभु येशूजी पिंबै हगउँइँले ङ क्हेमैंने अर्थि पिंम्: चु प्ह्रिछ्या खेसि ताँन् अलि-अङाँमैंलाइ खैलसे या थेल् पिंन्।
ताँन् सैमैंए छ्ह पिंबै परमेश्वर नेरो पन्तियस पिलातसए ओंसों छ्याँबै ग्वाइ पिंबै प्रभु येशू ख्रीष्टए उँइँर ङ क्हिने चु ताँ बिमुँ:
छतसि च्युथिरि ताँमैं लाँछेंसि छ तइ छु तइ आबि प्रद् बिसि चमैंने बिद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए प्हसेमैं छ तब आङ्हें, छाबै ताँमैंइ म्हिए सैं मत्त्रे न्होंवाम्। छाबै ताँमैंइ तोइ फायदा आत।
तिगें येशू ख्रीष्ट ग्याल्स लबर युब्मुँ। च त्हेर खीजी सियाब्मैं नेरो सोगोंमैं ताँनए निसाफ लब्मुँ। छतसि क्हिइ लल् त्हुबै के तो जा बिबै ताँ ङइ येशू ख्रीष्ट नेरो परमेश्वर आबाए उँइँर क्हिने बिमुँ।
दिलेया परमेश्वरजी ह्रब्-सेबै लमिंबै म्हिए सैं छ्याँब तम्, धै चइ आक्ह्रिब्मैं क्ह्रिमिंब, आगुए फिर ल्हयो खब, च्हैंसि मैंसि के लब, दयाम्हाँया लब, छ्याँबै केमैं लब, खाबै आफेलल्ले क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लब तम्।
आछ्याँबै के लमा स्वर्गदूतलाज्यै या परमेश्वरजी ल्हयो आखल्ले निसाफ लबै त्हिंइ समा फैसि नर्गर्बै मिछु खबै क्ल्ह्योर भ्योंवाइ।
धै अर्को ताँ, को-कोइ स्वर्गदूतमैंइ ह्रोंसए पदर टिसि लल् त्हुबै के आलल्ले अर्कोन् के लल् म्हैइ, टिल् त्हुबै क्ल्ह्यो पिवाइ। छतसि चमैंलाइ दण्ड पिंबै त्हिंइ समा खोंयोंइ त्होंल् आखाँल्ले मिछु खैबै क्ल्ह्योर खीजी फैथेंइमुँ।
चमैंइ परमेश्वरए बेल्ले थेबै ह्रिसए प्हा थुँल् त्हुब्मुँ। च त्हेर तिफुँइ ल्हयो आखल्ले परमेश्वरजी सजैं पिंब्मुँ। च म्हिमैंइ पबित्र स्वर्गदूतमैं नेरो क्यु च्हजए उँइँरि मि नेरो गन्धकरि बेल्ले दुःख योंब्मुँ।