19 एल्डरए बिरोधर तोइ छ्याब् ल्हैदिस्याँ म्हि ङ्हिंदे सोंदेए ताँ आक्ह्रिन् समा आक्वेंन्, दिलेया म्हि ङ्हिंदे, सोंदेए ग्वाइ क्ह्रिस्याँ मत्त्रे क्वेंन्।
दिलेया चइ क्हिए ताँ थेल् आङिंस्याँ म्हि घ्रिदे ङ्हिंदे साक्षि ग्वाइ लबर क्हिने बालु बोसि चने सल्ला लद्। तलेबिस्याँ ‘उजुर लस्याँ साक्षि ग्वाइ टिब्मैं ङ्हिंदे सोंदे चैदिम्,’ बिसि ठिमर प्ह्रिथेंइमुँ।
छतसि पिलातस बिबै क्रथे चमैं ङाँर बैरु त्होंसि “क्हेमैंइ चु म्हिए बिरोधर तो छ्याब् ल्हैदिल?” बिसि ङ्योएमा
क्हेमैंए ठिमरै या म्हि ङ्हिंइ पिंबै ग्वाइ क्ह्रिबिस्याँ च ताँ क्ह्रोंसेंन्बै तब्मुँ बिसि प्ह्रिइमुँ।
झाइले चमैंइ छान् लसि रेबै सैमैं बारनाबास नेरो शाऊलए योउँइँले यरूशलेमर्बै एल्डरमैंए ङाँर चमैंइ पिमिंइ।
दिलेया ङइ चमैंने बिइ, ‘छ्याब् ल्हैदिबै म्हिमैं नेरो छ्याब् योंबै म्हि ङ्हिंना-ङ्हिंन्ने सुँने सुँ आतन् समा, धै ह्रोंसए फिर ल्हैदिबै छ्याब्मैंए बारेर पोंबै मौका आयोंन् समा, खाबलाज्यै या छलेन् दण्ड पिंब रोमी सरकारए रोसर आरे।’
तारे ङ सोंखेबै लार क्हेमैं ङाँर खसिन् मुँ। खाब् मुँलै म्हिए फिर तोइ दोष ल्हैदिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिब् धोंले, “म्हि ङ्हिं सोंइ बिबै ताँ क्ह्रिस्याँ मत्त्रे च ताँ पक्का तम्।”
अगमबक्तामैंइ पोंब् धोंले चजर्बै एल्डरमैंइ क्हिए क्रर यो थेंसि प्राथना लमा परमेश्वरउँइँले क्हिइ योंबै बरदानए हेल आलद्।
बिश्वासीमैं छेनाले ल्होमिंबै एल्डरमैं, खासगरि परमेश्वरए ताँ बिमिंसि लोमिंबर भों लब्मैंइ दुःख सैदि डबल योंल् त्हुम्।
क्हिइ त्हाँबै चिब्मैं तोइ छ्याब् आरेब, प्ह्रेंस्यो घ्रि मत्त्रे मुँब तल् त्हुम्। चए प्हसेमैं या बिश्वासीमैं मुँल् त्हुम्, चमैं बिब् आङिंब, आछ्याँबै बानि ब्योर मुँब आत।
मोशाइ प्ह्रिबै ठिम आम्हाँदिबै म्हिए बारेर म्हि ङ्हिंदे सोंदेए ग्वाइ तइ बिस्याँ च म्हि ल्हयो आयोंल्ले सिल् त्हुम्।