14 छतसि बिरोधीमैंइ ङ्योए ताँ लल् आयोंरिगे बिसि टुच्यु बर्ष न्होंर्बै ब्ह्या लदा ङ्हाँबै म्हरेस्योमैंइ ब्ह्या लरिगे, च्ह-चमि फिसि छेनाले धिं नाँ चुसि टिरिगे बिब ङए सैं मुँ।
झाइले अब्राहाम च तोदोंन् तम्बुर सारा ङाँर ह्यासि “युन्ले प्रो ङ्हब्यों चेंसि क्हें झोंन्,” बिइ।
चमैंइ चने “क्हिए प्ह्रेंस्यो सारा खनिर मुँ?” बिसि ङ्योएमा चइ “चम् तम्बुर मुँ,” बिइ।
बुद्धि मुँबै च्हमिरिइ ह्रोंसए धिंर्बै तौदु छेनाले लम्, दिलेया आमादु च्हमिरिइ ह्रोंसए धिं-नाँ फुवाम्।
छतसि ङ्यो घ्रिइ घ्रिने फाक्कर्न छ्याब् आल्हैदिले, ङ्योइ ह्रोंसए अलिमैंलाइ पापर च्होवाबै केमैं खोंयोंइ आलले बिसि सैंर मैंले।
ङिइ धोंलेन् के लइमुँ बिसि थेब् प्हैंसि पोंब्मैंए ताँ थोरिगे बिसि ङइ लरिबै के खोंयोंन् बिलै ङ लरिब्मुँ।
छतसि ताँन् क्ल्ह्योजरे मुँयुँमैंइ ह्रिस आखल्ले, तोइ गनगन आलल्ले आछ्याँबै के आलबै यो क्वेसि प्राथना लरिगे बिब ङए सैं मुँ।
छाबै म्हिमैंइ ब्ह्या लल् आत बिम्, धै को-कोइ चबै सै या चल् आत बिम्। दिलेया परमेश्वरजी चु तोन्दोंरि सैमैं चबै ल्हागिर बनेइ। छतसि प्रभुलाइ म्हाँदिब्मैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ सेबइले धन्यबाद पिंसि चलेन् तम्।
दिलेया ट्च्यु बर्ष न्होंर्बै म्हरेस्योमैंए मिं सेवा लमिंबर आप्ह्रिद्, तलेबिस्याँ चमैं ब्ह्या लदा ङ्हाँसि ख्रीष्टउँइँले ह्रेंगो तयाम्, धै ब्ह्या लबै सैं लम्।
परमेश्वरए मिं नेरो ङ्योइ लोमिंबै ताँमैंल अरूइ ताँ सेन् आछेरिगे बिसि केब्छैं केब्स्योमैंइ ह्रोंसए क्ल्हेए मान छेनाले लरिगे।
ताँ क्होब, ह्रोंसए धिं नाँ चुसि टिल् खाँब, आगुए फिर ल्हयो खब, ह्रों-ह्रोंसए प्युँमैंए न्होंर टिब तल् त्हुम्,” बिसि लोमिंल् खाँरिगे। छ लइ बिस्याँ खाबज्यै या परमेश्वरए छ्वेउँइँले लोमिंबै ताँ थोल् खाँरिब् आरे।
क्हिइ खाबज्यै थोल् आखाँबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं मत्त्रे पोंन्, छले पोंस्याँ क्हिए ताँ क्हाबै क्ल्ह्यो चमैंइ योंरिब् आरे। छतमा ङ्योए बिरोधर राब्मैं खेंमैंन् फा पिन् तयाब्मुँ।
ताँन् म्हिमैंए उँइँर ब्ह्या इजेत मुँल्ले तल् त्हुम्। ब्ह्या लल् खाँबै लिउँइँ मुँयुँमैं खाबज्यै या छमिं न्हल् आत, छलेन च्हमिरिमैंज्यै या फ्रें क्ल्योंल् आत, तलेबिस्याँ छाबै के लब्मैंए फिर परमेश्वरजी थेबै दण्ड पिंम्।