16 क्हिइ लबै केमैं नेरो पोंबै ताँमैंर ओंसोंन् च्हैंब् मैंब् लद्। छलस्याँ क्हिइ ह्रोंसलाज्यै या जोगेब्मुँ, क्हिए ताँ ङेंब्मैं या जोगेब्मुँ।
“ङइ बिबै ताँन् ताँ क्हेमैंइ सैंर थेंन्। अरू देवतामैंए मिं या आकिंन्। क्हेमैंए सुँउँइँले देवतामैंए मिं या आकिंन्।
“क्हेमैं ह्रोंसए ल्हागिरि न्ह क्रों मिक्रोंले टिद्। तलेबिस्याँ म्हिमैंइ क्हेमैं क्हासि म्हि च्होंए उँइँर बोब्मुँ, झाइले च्हों धिंजरे क्हेमैं धोंब्मुँ। ङए फिर बिश्वास लबइले क्हेंमैंइ ङए बारेर ग्वाइ पिंबर क्रथेमैं नेरो म्रुँमैंए उँइँर राल् त्हुब्मुँ।
“छतसि क्हेमैं खैले टिल् त्हुम् बिसि सैंर मैंसि टिद्! ल्हें चब-थुँबाए लिलि आप्रद्, प्हा ल्हें थुँसि आम्हेरद् धै छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ आलद्। छले ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यारिमा थाइ आसेल्ले तिखेर्न च त्हिंइर क्हेमैं ङोर स्याब् धोंले स्याब्मुँ।
दिलेया तिंयाँबै त्हिंइ समा परमेश्वरजी ङलाइ जोगेमिंइमुँ। छतसि तिंयाँ चुर मुँबै थेब, च्योंब, ताँनए उँइँर चु ताँमैंए ग्वाइ पिंदै ङ चुर राल् योंइमुँ। अगमबक्तामैं नेरो मोशाइ लिउँइँ तखब्मुँ बिबै ताँमैं बाहेक अरू ङइ तोइ आबिइमुँ।
ङि बिस्याँ खोंयोंन् बिलै प्राथना नेरो परमेश्वरए ताँ बिमिंबै केर प्रब्मुँ।”
चु केइ लमा ह्रोंसए ह्रेंर्बै म्हिमैंज्यै या क्हेमैं म्रोंसि ह्रिस लसि को-कोइ परमेश्वर ङाँइ सैं एल् खाँलै।
ओ अलि-अङाँमैं, ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ, भाँडिदिब्मैं नेरो क्हेमैंलाइ लोमिंबै परमेश्वरए ताँए बिरोधर पोंसि आक्ह्रिल् लब्मैंउँइँले न्ह क्रों मि क्रोंले स्योले टिद्।
तोन् तलेया छ्याँबै के लसि स्याबासि, इजेत नेरो खोंयोंइ आखाँबै छ्ह म्हैब्मैंलाइ परमेश्वरजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए बुद्धिउँइँलेन् म्हिमैंइ ह्रोंसने बुद्धि मुँब् धों ङ्हाँलेया चमैंइ खेंमैंए “बुद्धिउँइँले” खीलाइ ङो सेल् आखाँ। छतसि ङ्योइ बिप्रबै सैं तोंबै ताँउँइँलेन् खीजी ह्रोंसए फिर बिश्वास लब्मैंलाइ जोगेबै चाँजो लइ।
छलेन बिश्वासर आभोंब्मैंए बिश्वास भोंब् तरिगे बिसि ङै या बिश्वासर आभोंब्मैं धोंन् तइ। खैले तमुँ छले खाब् आङिं खाबइ प्रभुए फिर बिश्वास लरिगे बिसि म्हिमैं खै तल ङै या छान् तल।
ङइ ह्रोंसए ज्यु भोंब् लबै ल्हागिर तालिम पिंब् धोंले ह्रोंसए न्होंर थेंम्। तले छ लम् बिस्याँ ङइ अरूमैंलाइ “खेलर भों लद्” बिसेरो ङ फेल आतरिगे बिसि छ लब् ग।
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
झाइले अर्खिप्पसने ङउँइँले “क्हिइ प्रभुए सेवा खैले लल् त्हुम् बिसि जिम्मा योंइमुँ, च के पूरा लद्,” बिसि बिमिंन्।
अरू ह्रेंमैंइ या जोगेरिगे बिसि ङिइ सैं तोंबै ताँ बिबर होंमा चमैंइ ङि पोंल् आपिं। छ लमा चमैंइ लरिबै आछ्याँबै के झन् ल्हें लइमु। छ तसि तोगो परमेश्वरए ह्रिस चमैंए फिरि बल्ल युइमु।
ङ माकेडोनिया ह्युलर ह्यामा क्हिलाइ “एफिससर्न टिसि स्योलिबै ताँमैं लोमिंबै म्हिमैंने छाबै स्योलिबै ताँ लोमिंल् आयों बिद्!” बिसि चर्न टिद् बिल।
चु केमैंन् क्हिइ लरिद्। क्हिइ लबै केमैंउँइँले क्हिए छ्ह छ्याँब ततै ह्याब ताँनइ म्रोंरिगे।
प्रभु येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँमैं नेरो क्हिइ कोलो ओंनोंन् म्हाँदिबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं लोबइले क्हि प्रभुए फिर बिश्वास लबर भोंब् तसिन्मुँ। छतसि चु ताँमैं क्हिइ अरू अलि-अङाँमैंलाज्यै या लोमिंस्याँ क्हि येशू ख्रीष्टए के लबै छ्याँबै म्हि तब्मुँ।
छतसि परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंइ ख्रीष्ट येशूउँइँले खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंल् खाँरिगे बिबै ल्हागिर ङए फिर खैतबै दुःखन् तलेया ङ सैदिम्।
दिलेया क्हि बिस्याँ बिश्वासर भोंब् तसि ह्रोंसइ क्होबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँइ बिब् धोंले के लरिद्। च क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं खाबइ लोमिंइ बिसि क्हिइ सेइमुँ।
प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रद्। खैतबै त्हर्न बिलैया प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँमैं बिब्रें लद्। म्हिमैंलाइ अर्थि बुद्धि पिंन्। चमैंए सैं क्होबै ताँमैं लद्। आतबै ताँमैंर हौदिद् धै म्हिमैंलाइ छेनाले लोदा सैंदा लद्।
चलाइ लोमिंबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँर च भोंसि तल् त्हुम्, धै चइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेनाले लोमिंल् खाँरिगे, खाबज्यै खिइ लोमिंबै ताँ थोसि खेंमैंए स्योलिबै ताँमैं लोमिंल् म्हैस्याँ चइ “क्हेमैंए ताँ स्योर ग” बिसि बिल् खाँरिगे।
चु ताँन् ताँमैं लोमिंन्, हग मुँल्ले लोदा सैंदा लद्, पाप लब्मैंलाइ हौदिद्। धै क्हि फ्रेंसि तना निलेया खाबज्यै या क्हिलाइ म्हि आच्हिन् आलरिगे।
क्हिइ तो सैरै या स्योर आतेद्, ह्रोंसइ लबै ताँन् केमैंर छ्याँबै नमुना उँइँल् त्हुम्। छतमा क्हिइ बिबै ताँमैं या अरूइ क्वेंरिगे।
ङ पावलइ ङए योइन चु ताँ प्ह्रिइमुँ: चइ फोल् त्हुबै सैमैं तोइ मुँस्याँ ङइन फोमिंस्यो। (बिलन् त्हुमा ङइ बिबै सैं तोंबै ताँउँइँलेन् क्हिइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ।)
परमेश्वरए दयाम्हाँया आयोंब खाबै आतरिगे बिसि न्ह क्रों मि क्रों तद्। आक्ह्रिबै लमा क्हेमैंए न्होंरि फ्रेब् प्ह्राब् आतरिगे। आस्याँ ल्हें म्हिमैं पापर च्होयाब्मुँ।
क्हेमैं तब आतबै ताँमैं लोमिंबै म्हिमैंए लिलि आप्रद्। चु चल् तमु, चु चल् आत िबबै ताँ म्हिमैंइ बिबै ताँ मत्त्रे ग, बरु परमेश्वरए दयाम्हाँयाउँइँले ङ्योइ सैं भोंब् लबै ताँ छ्याँबै मुँ। चु चल् तमु, चु चल् आत िबबै ताँ ङिंब्मैंइ मुक्ति आयों, चमैंला बिब् धोंइ तोइ आतइमुँ।
चइ चु ताँ था सेरिगे: पापि घ्रिलाइ चए आछ्याँबै घ्याँउँइँले एपखबै म्हिइ चलाइ सिबउँइँले जोगेमिंब्मुँ, धै चए ताँन् पापमैं क्षमा तब्मुँ।