3 प्हा आथुँब, प्होंगि आलब, ह्रिस आखब, सैदिल् खाँब, मुइए लोब आलब तल् त्हुम्।
आउलाइ लुसि छलु म्हिलुले ल्हें सै न्होर खुब्मैंए गति या छाबन् तब्मुँ; चइ खुबै सै न्होरइन चलाइ नास लवाम्।
लोबि म्हिइ ह्रोंसए परवार दु:ख पखम्, दिलेया घुस आकिंबै म्हि सोब्मुँ।
येशूजी चमैंलाइ हौदिसि बिइ, “‘ङए धिं प्राथना लबै धिं बिब्मुँ,’ बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ। दिलेया क्हेमैंइमि चु ह्योमैं टिबै क्ल्ह्यो ग लना।”
ङइ खाबलै या मारा, चाँदि नेरो क्वेंए लोब आल।
तलेबिस्याँ छाबै म्हिमैंइ ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए ल्हागिर आङिं, दिलेया ह्रोंसए फोए ल्हागिर सेवा लम्। चमैंइ ननाओलिबै छ्याँबै ताँमैं पोंसि सोजो म्हिमैं धोका पिंम्।
प्हाइ आम्हेरद्, तलेबिस्याँ च म्हिए सैं न्होवाबै सै ग। बरु परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि खीए न्होंर टिद्।
ओ अलि-अङाँमैं, ङि क्हेमैंलाइ अर्थि पिंमुँ: प्ल्हेउमैंलाइ हौदिद, सैं च्योंब्मैंलाइ सैं भोंब लमिंन्, आखाँब्मैंलाइ ल्होमिंन्, ताँन् म्हिमैंने ह्रिस आखनले सैदिद्।
छलेन डिकनमैं या छ्याँबै बानि ब्योर प्ह्याल् त्हुम्, क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंल् त्हुम्। प्हा थुँसि म्हेरल् आत, धै सै न्होरए लोबै या लल् आत।
च त्हेर म्हिमैंइ ह्रोंसलाइ मत्त्रे म्हाँया लब, मुइए लोब लब, ह्रोंसन् थेब् प्हैंब, सैं सार तब, अरूलाइ म्हि आलल्ले पोंब, आबा-आमाइ बिब आङिंब, खाबइ तो सै पिंलेया धन्यबाद आपिंब धै परमेश्वर आम्हाँदिब गुन् आरेब अपबित्र तब्मुँ।
छतसि चमैंए सुँर क्हा झोंल् त्हुम्, तलेबिस्याँ चमैंइ खेंमैंइ मुइ योंबै ल्हागिर म्हिमैंए धिं-धिंर होंसि स्योलिबै ताँमैं बिप्रसि चमैंए सैं भाँडिदिवाइमुँ। छाबै ताँमैं चमैंइ लोमिंल् आतमल।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए के लल् त्हुबै म्हि तबइले च छ्याब् आरेब तल् त्हुम्। च सैं सारो नेरो युनन् ह्रिस खब, प्हा थुँब, प्होंगि मिब, मारा-मुइए लोब लल् आत।
छलेन माँब्मैंने या “छ्याँबै सैं प्ह्याल् त्हुम्, फ्रोम् ताँ क्योम् ताँ लब आत, प्हा ल्हें थुँब आत। बरु अरूलाइ छ्याँबै ताँमैं लोमिंल् त्हुम्,” बिद्।
चमैंइ खाबै बारेरै या आछ्याँबै ताँ आपोंरिगे, प्होंगि आलरिगे, च्योंने तसि ताँन् म्हिने क्ह्रिसि छ्याँबै ब्यबार लरिगे।
क्हेमैंइ ल्हें मारा-मुइए लोब आलद्। क्हेमैंने मुँबै सैर्न सन्तोक तइ टिद्। तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बिइमुँ, “ङइ क्हेमैं खोंयोंइ वाथेंरिब् आरे, ङइ क्हेमैं पिरिब् आरे।”
क्हेमैंए न्होंरि प्होंगि कैगि खनिउँइँले खमुँ? च ताँन् केमैं सयल थोदा ङ्हाँबै सैंउँइँले खम्, आङिं वा? छाबै सयल थोबै ताँ क्हेमैंए सैंर खोंयोंइ बिले तरिम्।
परमेश्वरजी क्हेमैंए जिम्मार थेंबै बगालए छैं छेनाले लद्। करइ आङिं, ह्रोंसए सैंइन म्रोंसि लद्। मुइए लोबै आङिं, चु ङइ लल् त्हुबै ङए जिम्मार्बै के ग बिब् मैंसि लद्।
लोब लसि चमैंइ स्योलिबै ताँमैं पार्दिसि क्हेमैंउँइँलेन् फायदा किंब्मुँ। छतसि ओंसों ओनोंन् चमैंए ल्हागिर परमेश्वरजी दण्ड तोक्दिथेंइमुँ। चमैंए नास तबै त्हे तबर होंइमुँ।
धिक्कार मुँ चमैंलाइ। तलेबिस्याँ स्योंम्बै कयिनइ लब् धोंबै के चमैंइ लम्। ह्रोंसए फायदए ल्हागिर बालम बिबै म्हिइ लब् धोंबै गल्ति चमैंइ लम्। छतसि मोशाए बिरोधर राबै स्योंम्बै कोरह बिबै म्हि धोंले चमैंइ ठिक अधिकारए बिरोध लबइले नास तयाम्।
ङ क्हेमैंए आघें यूहन्ना ग। येशूए फिर बिश्वास लबइले क्हेमैंइ धोंलेन् ङज्यैया खैबन् दु:ख तलैया ङइ सैदिइमुँ। येशू ख्रीष्टए बारेर ग्वाइ पिंदै परमेश्वरए ताँ बिप्रबै लमा म्हिमैंइ ङलाइ मा ङ्युँइर मुँबै पत्मोस बिबै कोंर च्युथेंल।