19 खोंयोंन् बिलै छ्याँबै सैंउँइँले बिश्वासर भोंब् तद्। तलेबिस्याँ को-कोइ म्हिमैंए सैं आछ्याँब तबइले चमैं बिश्वासउँइँले ह्रेंगो तयाइमुँ।
क्हेमैंए न्होंरि खाबइ न्हुँ लसि ह्रोंसए छ्ह च्हौदे या ह्रिंग्यो लल् खाँम्मा?
(छ्याँब नेरो आछ्याँबै म्हि छेनाले सेबै ल्हागिर क्हेमैं न्होंर आक्ह्रिबै ताँमैं या तलन् त्हुम्।)
ठिमर बिब् धोंले लसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिल् म्हैब्मैंइ खेंमैंलाइ ख्रीष्टउँइँले फ्रेवाइमुँ, धै परमेश्वरए दयाम्हाँयाउँइँले या ह्रेंगो तयाइमुँ।
चर्बै ताँन् प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैंइ क्ह्रोंसेंन्बै बिश्वासउँइँले, छ्याँबै खों प्ह्यासि छ्याँबै सैंउँइँले, ताँनने म्हाँया लरिगे बिसि ङइ चु ताँ बिइ।
येशू ख्रीष्टए बारेर परमेश्वरजी लोमिंबै ताँमैं चमैंइ छ्याँबै सैंउँइँले सैं न्होंर थेंल् त्हुम्।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर बिश्वासर भोंब् तद्। चुए ल्हागिर्न परमेश्वरजी क्हिलाइ त्हाँब् ग, चु ताँए बारेर्न क्हिइ लबै बिश्वासए ग्वाइ क्हिइ ल्हें म्हिमैंए उँइँर पिंल।
च ताँमैं क्वेंसि को-कोइइ प्रभुए फिर बिश्वास लबन् पिवाइमुँ। दिलेया क्हेमैं ताँनए फिर बिस्याँ परमेश्वरए दयाम्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिगे।
दिलेया प्लदा ङ्हाँब्मैंइ तब आतबर दुःख योंम्, चमैं आङिं-आङिं तबै सैजरे पानेम्, केरै आफेबै छेरन् तबै सै जरे सैं ह्याम्, छाबै सैमैंइ म्हिमैं तोइ आचैन् लवाम्।
चमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आपों, चमैंइ म्हिमैं सिबइले सोगों लमिंबै के ओंसोंन् तयाइमुँ बिसि स्योलिबै ताँ पोंम्। चमैंए ताँ थेसि कति म्हिमैंलम् सैं ङ्हिरि तयाइमुँ।
छले चमैं क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैंउँइँले स्योयासि स्योलिबै ताँमैंए लिलि प्रयाब्मुँ।
चलाइ लोमिंबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँर च भोंसि तल् त्हुम्, धै चइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेनाले लोमिंल् खाँरिगे, खाबज्यै खिइ लोमिंबै ताँ थोसि खेंमैंए स्योलिबै ताँमैं लोमिंल् म्हैस्याँ चइ “क्हेमैंए ताँ स्योर ग” बिसि बिल् खाँरिगे।
ङ्योइ ओंसों लब् धोंबै बिश्वास लिउँइँ समन् लरिस्याँ, ङ्योइ ख्रीष्टने बालुन् परमेश्वरजी पिंबै हग योंब्मुँ।
च म्हिमैं ङ्योए संगतिउँइँले त्होंइ ह्याइ, तलेबिस्याँ चमैं ङ्योल आङिंल। चमैं ङ्योल ङिंस्याँम् ङ्योनेन् टिमल। दिलेया चमैं ताँन् ङ्योल आङिं बिसि उँइँबर चमैं त्होंसि ह्याब् ग।
पृथ्बीर्बै ताँन् म्हिलाइ जाँच लबर दुःख तबै त्हे खब्मुँ। दिलेया ङइ ‘ढुक्कले सैदिद्’ बिमा क्हेमैंइ ङिंइ, छतसि च जाँच लबै त्हेर खबै दु:खउँइँले ङइ क्हेमैंलाइ जोगेमिंस्यो।
छतसि क्हेमैंइ तो लोइ, तो थेइ, च ताँ मैंन्। च ताँइ बिब् धोंले के लसि पाप लबउँइँले सैं एद्। क्हि न्ह क्रों मि क्रों आतइबिस्याँ ह्यो खब् धोंले क्हेमैंइ था आसेल्ले ङ युब्मुँ।
क्हेमैंइ लबै केमैं ङइ सेइमुँ। क्हेमैंने भों ल्हें आरेलेया क्हेमैं ङइ लोमिंब् धोंले प्रइमुँ, धै ङलाइ आपिइमुँ। ङइ क्हेमैंए ल्हागिर म्रा थोंथेंइमुँ, च म्रा खाबज्यै तोरल् आखाँ।