7 ओ अलि-अङाँमैं, ङिए फिर दुःख तनाबिलेया क्हेमैंए बिश्वासए बारेर थेल् योंमा ङिए सैं क्होइमुँ।
ङ्योए ताँन् दुःखर खीजी ल्होमिंसि सैं क्होल् लमिंम्। छतसि खीजी ङ्योए सैं क्होमिंब् धोंले ङ्योज्यै या अरूमैंए फिर दुःख तमा ल्होमिंसि चमैंए सैं क्होमिंल् खाँम्।
ङिइ बिबै ताँ क्हेमैंइ ङिंब् म्रोंसि ङिए सैं क्होइ। ङिए सैं क्होब मत्त्रे आङिं, क्हेमैंइ तीतसलाइ छ्याँन् लसि चए सैं तोंन् लमिंब् म्रोंसि ङि झन् सैं तोंइमुँ।
तोगो तिमोथी क्हेमैंउँइँले ङि ङाँर एखसि क्हेमैंइ प्रभुए फिर बिश्वास लबै ताँ नेरो क्हेमैंए न्होंरि म्हाँया लमन बिसि ङिने छ्याँबै सँउँसर बिमिंइ। झाइले क्हेमैंइ ङिए फिर म्हाँया खसि ङिइ क्हेमैंने त्होदा ङ्हाँब् धोंले क्हेमैं या ङिने त्होदा ङ्हाँइमुँ बिबै सँउँसर पखइ।
परमेश्वर आबाजी ङ्योलाइ बिब् धोंलेन् क्हिए को-कोइ कोलोमैं क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँर प्रबै ताँ था सेसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ।