4 तलेबिस्याँ “ङ्योइ प्रभु येशूए फिर बिश्वास लबइले दुःख सैदिल् त्हुम्” बिसि ङिइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल। छाबै दुःख क्ह्रोंसेंन तब क्हेमैंज्यै सेइमुँ।
छतसि छेनाले मैंन्! ङइ चु ताँ क्हेमैंने ओंसोंन् बिमिंइमुँ।
पावल नेरो सिलास अम्फिपोलिस नेरो अपोल्लोनियाए घ्याँ ततै थेसलोनिकार फेखइ। चर यहूदीमैंए च्हों धिं घ्रि मुँल।
दिलेया थेसलोनिकार्बै यहूदीमैंइ “पावलइ परमेश्वरए ताँ बेरियारै या बिइ प्रइमुँ!” बिब् सेसि चमैं चरै या म्हिमैं उस्केबर फेखइ।
दिलेया ङइ ह्रोंसए छ्ह ह्रोंसए ल्हागिर तोइ सैइ आमैं। बरु परमेश्वरजी म्हिमैंए फिर दयाम्हाँया लबै बारेर सैं तोंबै ग्वाइ बिप्रबर प्रभु येशूजी पिंबै के ङइ ताँन् लल् खाँरिगे बिब् मत्त्रे ङइ मैंम्।
ओ अलि-अङाँमैं, यहूदीया ह्युलर्बै बिश्वासीमैंइ योंब् धों तबै दुःख क्हेमैंज्यै योंइ। तलेबिस्याँ चमैंइ खेंमैंए यहूदी म्हिमैंउँइँलेन् दुःख योंब् धोंले क्हेमैंज्यै या ह्रोंसए ह्युलर्बै म्हिमैंउँइँले दुःख योंइ।
क्हेमैं ङाँर खब् भन्दा ओंसों फिलिप्पीमैंइ ङि म्हि आच्हिसि बेल्ले दुःख पिंब क्हेमैंइ सेइमुँ। छलेन क्हेमैंए सहररै या बिरोध लब्मैं ल्हें तनाबिलेया परमेश्वरजी ङिए सैं भोंब् लमिंबइले ङिइ क्हेमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिल् योंइ।
ओंसोंन ङ क्हेमैंने मुँमा ङइ चु ताँ बिब तो क्हेमैंइ आमैं वा?
क्हेमैंने टिमा ङिइ “खाबइ के आल, चइ चबै या आचरिगे” बिल।