9 तलेबिस्याँ ङि क्हेमैं ङाँर खमा क्हेमैंइ ङिलाइ बेल्ले मान लइ, धै क्हेमैंइ कु (मूर्ति) फ्योब पिसि क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरउँइँ सैं एसि खीए सेवा लइ बिसि ताँन् म्हिमैंइ बयन लइमुँ।
क्हि खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरने खोंयों त्होनेब् ङ्हे बिसि ङए सोइ क्हिलाइन म्हैरिमुँ।
याहवेहए धिंर टिबै ल्हागिर ङए सोइ थेबै इच्छा लम्, धै मूर्छ तम्; ङए खों नेरो ज्युइ सैं तोंसि खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरलाइ क्वे प्रिंम्।
सिमोन पत्रुसइ बिइ, “क्हिम् खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरए च्ह, खीजी कुल्मिंबै जोगेमिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग।”
“ओ म्हिमैं! क्हेमैंइ तले छाबै के लमुँ? ङि या क्हेमैं धोंबन् दुःख सुख भुँदिबै म्हिमैंन् ग। चु स्योलिबै के पिसि क्हेमैं परमेश्वरउँइँ सैं एखरिगे बिसि ङिइ खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंब् ग। मु, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेबै सोगों परमेश्वर खीन् ग।
क्हेमैं ङए म्हिमैं आङिं बिबै क्ल्ह्योर्न ‘क्हेमैं सोगों परमेश्वरए सन्तान ग’ बिसि हुइब्मुँ।”
ओंसों ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलमा केर आफेबै पोंलै आखाँबै कुमैंए लिलि क्हेमैं प्ररिल।
ओ अलि-अङाँमैं, ङि क्हेमैं ङाँर खबै केर च्होइ बिब क्हेमैंइ सेइमुँ।
धै ङिइ क्हेमैंने परमेश्वरए ताँ बिमिंमा क्हेमैंइ “चु क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए ताँ मुँन” बिसि छेनाले थेसि सैं तोंन्ले क्वेंइ। चु ताँ म्हिइ बिबै ताँ आङिं, परमेश्वरजी बिबै ताँ क्हेमैंइ म्हाँदिइ। धै क्हेमैंए सैंरि परमेश्वरजी के लइनमुँ। छतसि ङिइ खोंयोंइ बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिम्।
ङ्योइ खाँन् समा भों लसि छेनाले के लसि छ्ह थोल् त्हुम्, तलेबिस्याँ सोगों परमेश्वरए फिर ङ्योइ आशा थेंइमुँ। परमेश्वर ताँन् म्हिमैंलाइ, खासगरि खीए फिर बिश्वास लब्मैंलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर ग।
दिलेया क्हेमैंम् सियोन कोंर खइमुँ, सोगों परमेश्वरए सहरर, स्वर्गर्बै यरूशलेमर, च्योलै आखाँबै स्वर्गदूतमैं सैं तोंदै परमेश्वरए मिं क्वेबै क्ल्ह्योर,
ओ ङए कोलोमैं, कु पूजा आलद्।
पृथ्बीर्बै ताँन् म्रुँमैं च फ्यालुस्योने टिइमुँ। धै ह्युलर्बै म्हिमैं या च फ्यालुस्योनेन् ब्यभिचार लसि प्हा थुँब् धोंले म्हेरइमुँ।”