7 ताँन् सै नुयाबै त्हे तखइमुँ। छतसि प्राथना लल् खाँरिगे बिसि छ्याँबै सैं प्ह्यासि न्ह क्रों मि क्रों तरिद्।
झाइले चमैंइ च म्हुँइँसरै या खेंमैंए आबालाइ प्हा थुँल् पिंसि च्योंब्स्यो आबाने रोनेइ। च्योंब्स्यो खसि रोसि रेसि ह्याबै या लोतइ आसे।
छतसि परमेश्वरजी नोआने बिइ, “ङइ ताँन् म्हिमैं नास लवाबै सैं लल् खाँइमुँ। तलेबिस्याँ चमैंइ लबै आछ्याँबै केमैंइ पृथ्बी प्लिंइमुँ। छतसि ङइ चमैंलाइ पृथ्बीउँइँले नास लवाम्।
“छतसि न्हक्रों-मिक्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए प्रभु खोंयों युब्मुँ बिसि क्हेमैंइ आसे।
“छतसि न्हक्रो मिक्रोले टिद्, तलेबिस्याँ ङ एयुबै त्हिंइ नेरो त्हे खोंयों तमुँ बिसि क्हेमैंइ आसे।
“छतसि क्हेमैं खैले टिल् त्हुम् बिसि सैंर मैंसि टिद्! ल्हें चब-थुँबाए लिलि आप्रद्, प्हा ल्हें थुँसि आम्हेरद् धै छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ आलद्। छले ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यारिमा थाइ आसेल्ले तिखेर्न च त्हिंइर क्हेमैं ङोर स्याब् धोंले स्याब्मुँ।
छतसि च ङ्हिंन् तबै ताँमैंउँइँले जोगेसि म्हिए च्हए उँइँर राल् योंबै ल्हागिर परमेश्वरने प्राथना लब्रें लसि न्ह क्रोंले टिद्।”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं तले रोरिल? रेद्, पापर आच्होरिगे बिसि प्राथना लद्।”
क्हेमैंइ थेंबै आशार सैं तोंन्ले टिरिद्। दुःख तमा सैं भोंब लद्। झाइले खोंयोंन् बिलै प्राथना लरिद्।
च लिउँइँ चु ह्युलए आखिरि त्हिंइ खब्मुँ। च त्हेर ख्रीष्टजी ताँन् शासकमैं, अधिकारमैं नेरो ताँन् भों मुँबै सैमैं नास लवासि परमेश्वर आबालाइ ग्याल्स लबर पिंब्मुँ।
ओ अलि-अङाँमैं, ङइ बिल् म्हैबै ताँ चुन् ग: प्रभु युबै त्हिंइ चेंदोन् तखइमुँ। छतसि ब्ह्या लब्मैं ब्ह्या आलब्मैं धों तसि प्रभुए के लद्।
च ताँन् के लमा तोन्दोंरि ताँर तो सै चैदिले या प्राथना लदै परमेश्वरने ह्रिद्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर मत्त्रे आङिं, ताँन् बिश्वासीमैंए ल्हागिरै या प्राथना लद्, खोंयोंन् बिलै न्ह क्रों मि क्रोंले चमैंए ल्हागिर प्राथना लरिद्।
क्हेमैं सैदिल् खाँब्मैं ग बिब ताँन् म्हिमैंइ सेरिगे। प्रभु युनन् युमुँ,
परमेश्वरलाइ धन्यवाद पिंसि आनारल्ले न्ह क्रो मि क्रोंले खोंयोंइ या प्राथना लरिद्।
क्हि बिस्याँ दुःख तलेया सैं तोंबै ताँमैं बिप्रबै के लब आपिद्। धै खैतबै दुःख तलेया सैदिद्, छले परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रदै खीए के छेनाले लद्।
खीए दयाम्हाँयाउँइँले खीजी ङ्योलाइ पाप केमैं नेरो चु ह्युलर्बै सैमैं पिवासि, आछ्याँबै केमैंउँइँले सैं फैसि, भक्ति लसि छ्याँबै छ्ह थोब लोमिंम्।
को-कोइल संगतिर आह्याबै बानि तम्, दिलेया प्रभु युबै त्हिंइ चेंदोन् मुँ बिब क्हेमैंइ सेबइले घ्रिइ घ्रिलाइ संगतिर ह्याल् त्हुम् बिदै ङ्यो ताँन् खागु तब आपिले।
ख्रो पिंबर ह्याब्रे लल् त्हुस्याँम् खी ह्युल बनेबै त्हे ओंनोंन् ल्हें खे दुःख नोब्रें लल् त्हुमल। दिलेया म्हिमैंए पाप क्षमा लमिंबर खोंयोंइ बिलैए ल्हागिर ख्रीष्ट तिब्ले मत्त्रे खीए ज्युलाइ ख्रों पिंबर चु जुग नुबै त्हेर युइमुँ।
छतसि च्हैंब् मैंब् लद्, न्ह क्रों मि क्रों तद्। येशू ख्रीष्ट धबै स्वर्गउँइँले युमा क्हेमैंइ योंबै दयाम्हाँयार क्ह्रोंसेंन्बै आशा थेंन्।
छलेन ओ मुँयुँमैं, ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने बालु सैं क्ह्रिसि टिद्। क्हेमैं भन्दा चमैं आभोंब् मुँ बिब् सेसि ताँन् सैर चमैंलाइ मान लद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी पिंबै छ्ह क्हेमैं ङ्हिंना-ङ्हिंनइ योंबै हग बराबर मुँ। क्हेमैंए प्राथनार बाधा आखरिगे बिसि ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने छेनाले क्ह्रिसि टिद्।
बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए शत्तुर दियाबलस बिबै दुष्ट खाबलाइ सैसि चब् ङ्हे बिसि सिंह धोंले बेल्ले थेबै कै तेदै स्युर प्रम्।
प्रभु येशूजी बिइ, “थेद्, क्हेमैंइ था आसेल्ले ङ ह्यो धोंले युब्मुँ। छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिबै म्हि ङ्हो सब् ग। ह्रोंस क्लुना तसि म्हिमैंए उँइँर फा पिन् आतरिगे बिसि ह्रोंसए क्वें ह्रोंसनेन् साँथेंम्।”