2 धै चइ ह्रोंसए चैबै छ्ह म्हिमैंए सैंर मैंब् धोंले आङिं, परमेश्वरए सैंर मैंब् धोंले थोल् त्हुम्।
क्हिए सैंर मैंब पूरा लबै ल्हागिर ङलाइ लोमिंनु, तलेबिस्याँ क्हि ङए परमेश्वर ग! क्हिए खों बेल्ले छ्याँब मुँ, छतसि ङलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंनु!
तलेबिस्याँ स्वर्गर मुँबै ङए परमेश्वर आबाए सैंर मैंब् धोंले लब्मैंन् ङए अलि, ङए अङाँ, ङए आमा ग।”
छतसि चइ चमैंने बिइ, ‘क्हेमैं या ङए म्रोंर के लबर ह्याद्। क्हेमैंइ योंल् त्हुबै नों सै ङइ पिंस्यो।’
“चु च्ह ङ्हिंर आबाइ बिबै ताँ खाबइ ङिंइ? ठागुइ उ च्योंबइ?” चमैंइ “ठागुइ,” बिइ। झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो फ्यालुस्यो के लब्मैं क्हेमैं भन्दा ओंसों परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।
“सुँइ मत्त्रे ङने ‘प्रभु, प्रभु,’ बिसि ङए मिं किंब्मैं स्वर्गर्बै ग्याल्सर होंल् योंरिब् आरे। स्वर्गर मुँबै ङए परमेश्वर आबाजी बिब् धोंले के लब्मैं मत्त्रे होंल् योंब्मुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बिब् धोंले लब्मैंन् ङए अलि, अङाँ, नेरो आमा ग।”
तलेबिस्याँ म्हिमैंए सैंउँइँले आछ्याँबै ताँमैं मैंब, ब्यभिचार लब, ह्योब, म्हि सैब, रण्डिबाजी लब,
चमैं म्हिए सैंर मैंब् धोंले से ने को कोंसि फिब आङिं, परमेश्वरउँइँले फिब्मैं ग।
खाबज्यै परमेश्वरजी बिब् धोंले के लदा ङ्हाँम् बिस्याँ, ‘ङइ लोमिंबै ताँ परमेश्वरउँइँले युब् उ, ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् जा’ बिसि चइ सेब्मुँ।
चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ लब् धोंबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंइ आलद्, बरु ह्रोंसए सैंर छारा तसि सैं न्होंउँइँले ओंनों छ्याँब तद्। छ तस्याँ मत्त्रे क्हेमैंइ परमेश्वरए इच्छा तो मुँ बिसि था सेल् खाँम्, अथवा तो सै स्वाब मुँ, तो सैइ परमेश्वरए सैं तोंन् लमना, तो सै छ्याँब मुँन बिसि क्हेमैंइ सेब्मुँ।
ङ्यो खाबै या ह्रोंसए ल्हागिर आसो, ह्रोंसए ल्हागिर आसि।
च धोंलेन् क्हेमैंज्यै या ह्रों-ह्रोंसलाइ पापए लेखि सिसि परमेश्वरए मान लबै ल्हागिर ख्रीष्टने बालुन् सोरिइमुँ बिसि मैंल् त्हुम्।
कत्ति आङिं! छ लब आत। पापए लेखि ङ्यो सिल् खाँइ, छतसि ङ्यो अझै पापन् लरिब् आ?
छतसि ओ ङए अलि-अङाँमैं, सिबउँइँले धबै सोगों तबै ख्रीष्टए ज्युने घ्रिन् तसि परमेश्वरए सैंर मैंब् धोंले लल् खाँरिगे बिसि ख्रीष्ट सिब् धोंलेन् क्हेमैं या ठिमए लेखि सिइमुँ।
ङ्यो ह्रोंसए ल्हागिर छ्ह थोब आङिं, खीए ल्हागिर छ्ह थोरिगे बिसि येशू ख्रीष्ट ङ्योए ल्हागिर सिमिंसि धबै सोगों तइ।
च म्हिमैं धोंलेन् ङ्यो ताँनइ ओंसों ङ्योए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छा पूरा लबै ल्हागिर लोब लमल। छतसि अरूमैंने धोंले ङ्योने या परमेश्वर ह्रिस खल।
छतसि प्रभुए मिंर ङ क्हेमैंने चु ताँ बिमुँ, परमेश्वर आम्हाँदिब्मैं ह्रोंसए सैंर मैंबै आछ्याँबै केर आफेबै ताँमैंए लिलि प्रब् धोंले तारे क्हेमैं आप्रद्।
बुद्धि आरेब्मैं धों आतद्, प्रभुजी खोबै के तो जा बिसि क्होद्।
क्ल्हेमैंए उँइँर मुँमा चमैं ङाँइले स्याबासि योंबै ल्हागिर मत्त्रे के लब आङिं, ख्रीष्टए क्ह्रोंसेंन्बै केब्छैं केब्स्योमैंइ धोंले सैं झोंसि परमेश्वरए सैंर मैंबै ताँ पूरा लद्।
छतसि च ताँ थेबै त्हिंइ सेरोन् ङिइ क्हेमैंए ल्हागिर प्राथना लब आपिइमुँ। परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी पिंबै बुद्धि नेरो क्होबै सैं योंसि क्हेमैंइ खीजी बिब् धोंले तो के लल् त्हुम् बिसि छेनाले क्होरिगे बिसि ङिइ यो छ्युँ लम्।
तलेबिस्याँ क्हेमैं चु ह्युलए ल्हागिर सिल् खाँइमुँ, धै क्हेमैंए क्ह्रोंसेंन्बै छ्ह ख्रीष्टने बालुन् परमेश्वर ङाँर लोथेंइमुँ।
क्हेमैं न्होंर्बै अर्को येशू ख्रीष्टए के लबै म्हि इपाफ्रासज्यै या क्हेमैंने जय मसीह बिमिंइमुँ। क्हेमैंए सैं भोंब् तरिगे, ताँन् सैरि पक्का तरिगे, झाइले परमेश्वरजी बिब् धोंले क्हेमैंइ ताँन् लरिगे बिसि चइ खोंयोंइन क्हेमैंए ल्हागिर बेल्ले प्राथना लसेन्मुँ।
तो तलेया परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैं ख्रीष्ट येशूने बालु छ्ह थोमा परमेश्वरजी छान् तरिगे ङ्हाँइमुँ।
क्हेमैं ताँनलाइ छ्याँबै गुनइ प्लिंमिंरिगे, धै खीए सैंर मैंब् धों तब क्हेमैंइ लल् खाँरिगे। परमेश्वरजी खोबै के येशू ख्रीष्टउँइँले खीजी क्हेमैंए म्हाँजोर लरिगे। येशूए मिं खोंयोंन् बिलै थेब तरिगे। आमेन, छान् तरिगे।
खीजी बनेबै ताँन् सैमैं न्होंर ङ्यो ओंसोंबै रो धों तरिगे बिसि खीए सैंर मैंब् धोंले खीए क्ह्रोंसेंन्बै ताँउँइँले ङ्यो खीए प्हसेमैं तल् पिंइ।
क्हेमैं परमेश्वरए ताँ ङिंबै प्हसेमैं तबइले ओंसों येशूलाइ ङो आसेमा लबै आछ्याँबै केमैं तारे आलद्।
छतसि क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै स्योलिबै छलु-म्हिलुए ताँमैं, ह्रिस लब, आगु स्यारब नेरो आछ्याँबै केमैं लब पिवाद्।
चु ह्युल नेरो म्हिमैंइ म्हाँया लबै सैमैं ताँन् नास तयाम्, दिलेया परमेश्वरए सैंर मैंब् धों तबै के लब्मैं खोंयोंन् बिलै तरिम्।