१ पत्रुस 2:1 - परमेश्वरए ताँ तमु क्युइर1 छतसि क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै स्योलिबै छलु-म्हिलुए ताँमैं, ह्रिस लब, आगु स्यारब नेरो आछ्याँबै केमैं लब पिवाद्। Faic an caibideil |
क्हेमैंए बानि छ्याँब तरिगे बिब ङए सैं मुँ। दिलेया क्हेमैं ङाँर ङ खमा ङए सैंर मैंब् धों तब क्हेमैं आत उ, छलेन क्हेमैंए सैंर मैंब् धों तब ङै या आत उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ। तलेबिस्याँ क्हेमैं न्होंरि प्होंगि कैगि लब, ख्रे लब, ह्रिस लब, ह्रोंसए फायदा मत्त्रे म्हैब, अरूलाइ प्ह्रब, फ्रम् ताँ क्योंम् ताँ लब, थेब् प्हैंब, बिब् आङिंब तलै खाँम्।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंइ घ्रिइ घ्रिए बारेर आछ्याँबै ताँ आलद्। प्रभु म्हाँदिबै अलि-अङाँमैंए बारेर आछ्याँबै ताँ बिसि छ्याब् ल्हैदिबै म्हि परमेश्वरए ठिमर्बै ताँ थोम्। छलस्याँ परमेश्वरए ठिमलाइ छ्याब् ल्हैदिम्। छले क्हिइ “परमेश्वरए ठिम ठिक आरे” बिसि ताँ थोस्याँ, क्हि परमेश्वरए ठिम म्हाँदिबै म्हि आङिं, बरु क्हिम् “ठिम ठिक आरे” बिबै म्हि ग तइ।