8 બાકી જ્યેં સ્વાર્થી હેય એને હાચ્ચાયેલ નાંય માને, બાકી ખારાબ કામ કોઅતેહે, ચ્યાહાવોય પોરમેહેરા ગુસ્સો એને કોપ પોડી.
હોરગામાઅને પોરમેહેરા ગુસ્સો તે ચ્યા લોકહાવોય પ્રગટ ઓઅહે, જ્યા બોદા ભક્તિવોગાર એને અન્યાયાકોય બોઆલા હેય, જ્યા ખારાબ કામ કોઅતાહા એને હાચ્ચાં જાઅનાપાઅને લોકહાન રોકતાહા.
બાકી બોદા લોકહાય ચ્ચે હારી ખોબારેવોય બોરહો નાંય કોઅયો, જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય યશાયા ભવિષ્યવક્તા લોખહે, કા “ઓ પ્રભુ, બોજ વોછા લોકહાય હારી ખોબારેવોય બોરહો કોઅયો.”
ખ્રિસ્તાય માકોય જીં કોઅયા તી આખાહાટી માન ઈંમાત હેય, કા આંય ગેર યહૂદી લોકહાન પોરમેહેરા વાતહે પાલન કોઅરાહાટી સક્ષમ હેતાંવ, જોવે ચ્યા મા શબ્દ વોનાયા એને મા કામહાલ દેખ્યા તોવે ચ્યાહાય ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅયો.
તુમા પેલ્લા પાપા ગુલામ આતેં, બાકી આમી તુમા ચ્યા શિક્ષણા પાલન કોઅતેહે, જીં તુમહાન હિકાડયાં, યાહાટી આંય પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅતાહાંવ.
પોરમેહેર ચ્યા ગુસ્સો દેખાડાં માગતો આતો, એને બોદહા વિરુદ ચ્યા શક્તિ પ્રગટ કોઅરા માગતો આતો, જ્યેં નાશ ઓઅરા લાયકે આતેં, બાકી ચ્યાય ચ્યાહાન સહન કોઅયા.
બાકી જો કાદો મા આરે સહમત નાંય હેય, તે ઈ જાંઆય લેય કા નાંય આમહેપાઅને એને નાંય પોરમેહેરાપાઅને બાકી મંડળ્યેહે ઓહડી રીત હેય.
કાહાકા માન બિક હેય, કાય એહેકેન નાંય ઓએ, કા આંય યેયન જેહેકેન એઅરા માગુ, તેહેકોય તુમા નાંય દેખાય, એને માન બી તુમા નાંય એઅરા માગેત તેહેકેનુજ એએ. કા તુમહેમાય જુલાના, આડાઇ, રોગ, વિરુદ, રોગવાના, ચુગલી, અભિમાન એને ધાંદલ, ઈ નાંય રોય.
મુર્તિપુજા એને મેલી વિદ્યા, દુશ્માની, જોગડો કોઅના, ઓદરાય કોઅના, ગુસ્સો કોઅના, સ્વાર્થ, વિરોદ કોઅના, ફુટ પાડના,
બાકી ચ્ચા બિજા લોક ઈમાનદારીકોય નાંય બાકી ઓદરાયે લીદે ખ્રિસ્તા બારામાય પ્રચાર કોઅતેહે, ઈ હોમજીન કા ચ્ચા ઈહીં કૈદમાય મા દુઃખ આજુ વોદાડે.
સ્વાર્થ એને જુઠી બડાયીથી દુઉ રોજા, બાકી બોદે વિસ્વાસી નમ્ર બોનીન બીજહાન પોતા કોઅતા હારાં માને.
એને જ્યેં માઅહે પોરમેહેરાલ નાંય જાંએત, એને આપહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા હારી ખોબારેવોય બોરહો નાંય કોએત, તો ચ્યાહાન સજા દેઅરી.
બાકી નોક્કામ્યે વાતહે બોલાબોલ્યો એને આગલ્યા ડાયહા પેડયેહે કાહાન્યો, એને ફુટફાટ, એને જોગડા થી મૂસા નિયમાહા બારામાય જોગડો કોઅના, યાપાઅને દુઉ રો, કાહાકા ઈ બોદા નોકામ્યા એને કાદા ફાયદા નાંય હેય.
યા કોઅતા, પોરમેહેરા બિકથી ચ્યાહાન ન્યાય કોઅરાહાટી એને બોળતા આગડામાય ડોંડ મિળાહાટી વાટ જોવાં પોડી કાહાકા ચ્યે ચ્યા દુશ્માન હેતેં.
બોરહો કોઅના લીદેજ આબ્રાહામ નાંવા માઅહું પોરમેહેરાય ચ્યાલ યોકે જાગે જાંહાટી હાદ્યો, આગના માનીન તો ચ્યા જાગાએસે નિંગી ગીયો જ્યાલ પોરમેહેર ચ્યાલ વારસામાય દેનારો આતો. આબ્રાહામ ઈ નાંય જાંઅતો આતો, કા કેછ જાતહાવ, તેરુંબી તો ચ્યે જાગે જાંહાટી નિકળ્યો.
એને યોક વોખાત પરિપૂર્ણ બોન્યા પાછે ચ્યા બોદહાહાટી જ્યેં ચ્યા આગના પાળતેહે, તો અનંત તારણા કારણ બોની ગીયો.
બાકી જો તુમા પોત-પોતે મોનામાય બોજ ઓદરાય એને સ્વાર્થ રાખતાહા, તે ઘમંડ નાંય કોઅના, એને નાંય તે હાચ્ચાયે વિરુદમાય જુઠા બોલના.
યાહાટી કા જાં ઓદરાય એને સ્વાર્થ ઓઅહે, તાં જગડો એને બોદા પ્રકારા ખારાબ કામ ઓઅહે.
ઓ થેઅયેહેય, તુમા પોત-પોતાના માટડાહા આધીનમાય રોજા, એટલે જો યાહામાઅને કાદો ઓહડો રોય જો પોરમેહેરા વચનાવોય બોરહો નાંય કોઅતો ઓરી,
કાહાકા ન્યાય કોઅના સમય યેય ગીયહો, કા પેલ્લો પોરમેહેરા લોકહા ન્યાય કોઅલો જાય, એને જોવેકા તો પેલ્લો આમા વિસ્વાસ્યાહા ન્યાય કોઅરી, યાહાટી ચ્યે ભયાનક વસ્તુહુ બારામાય વિચારા જીં ચ્યા લોકહાઆરે ઓઅરી જ્યા ચ્યે હારી ખોબારેલ નાંય માનેત જીં ચ્યા પાયને યેહે.
તે પોરમેહેર ચ્યાહાન બોજ નશા વાળો રોહો પાજી, વોગર પાઆય મિળાવલા, ચ્યા ગુસ્સો વાટકામાય રેચાવલો ગીઅલો હેય, એને ચ્યા લોક પવિત્ર હોરગા દૂતહા એને ગેટા હામ્મે આગ એને ગંધકમાય રીબાયી.
બાબેલા મોઠા શેહેર તીન ટુકડાહા માય વાટાય ગીયા, એને દુનિયા બોદે શેહેરેં નાશ ઓઅય ગીયે, કાહાકા પોરમેહેરાય બાબેલા મોઠા શેહેરા લોકહાન યાદ કોઅયા એને તો પોતા ગુસ્સા વાટકામાઅને પાઆય ટાક્યા વગર દારવા હારકા દેઅરી.