11 ચ્યા તારા નાંવ માણા હેય, ચ્યા લીદે તી પાઆય જાં પોડ્યા તી બોદા પાઆય માણા ઓઅય ગીયા, એને બોજ માઅહે તી માણા પાઆય પિઅનાકોય મોઅઇ ગીયે, કાહાકા પાઆય માણા ઓઅય ગીઅલા આતા.
એને હાચવીન રા, ઓહડા નાંય બોને, કા કાદો પોરમેહેરા સદા મોયાથી આલાગ રોય જાય, એને તુમહે વોચમાય ઓહડા કુળ યેઅરી કા પરેશાન્યે કારણ બોના લાગે, ઓહડા માઅહું તુમહેમાઅને બોજ લોકહા જીવન બગડાવી હોકહે.
એને ચ્યાહા શેપટયેહેકોય આકાશામાઅને ચાંદાલાહા તીન હિસ્સા ખેચીન દોરતીવોય ટાકી દેના, એને તો મોઠો અજગર, એટલે સૈતાન ચ્યે થેઅયે હામ્મે ઉબો રોય ગીયો, જેથી ચ્યે પોહેં પૈદા ઓઅતાંજ ખાય જાય.
પેલ્લા હોરગા દૂતાય તુતારા વાજાડયા, એને તારાત લોયામાય મિળલ્યો બોજ ગાર્યો એને આગ દોરતીવોય પોડી, ચ્યા લીદે દોરતી યોક તિહાઇ ભાગ, એને જાડહા યોક તિહાઇ ભાગ એને દોરતીવોઅને બોદા નીળા ગાહીયા બોળી ગીયા.
યાહાટી ચ્યા સૈતાના દૂતહાલ ખોલી દેના, ચ્યા પેલ્લાથીજ તિયાર આતા એને ચ્યાહાન આખલા આતા, યે ગેડી, યે દિહી, યે મોયને, એને યા વોરહાહાટી વાટ જોવાં એને આમી તો સમય યેય ગીઅલો હેય, ચ્યાહાન દુનિયા યોક તિહાઇ લોકહાન માઆઇ ટાકના આતા.
યે તીન વિપત્તિહિય, જ્યો ગોડહા મુયામાઅને નિંગનારી આગ, દુકળાં એને ગંધકા કોય દોરતીવોઅને યોક તિહાઇ લોક માઆય ટાક્યા.