1 એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, માયે ચ્યા જમણા આથામાય યોક ચોપડી દેખી, ચ્યેવોય બેની ચોમખીને લોખલાં આતા, એને ચ્યેલ હાત મોહર મારીન બોંદ કોઅલી આતી.
ચ્યા જમણો પાગ દોરિયામાય થોવલો આતો, એને ચ્યા ડાવો પાગ દોરત્યેવોય થોવલો આતો, એને ચ્યા આથામાય યોક વાહની ચોપડી ખોલલી આતી.
જો ચ્યે રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, ચ્યા ચેહેરો યોક ચોમાકનારા યશબ મણી એને લાલ મણી મોઅગા દોગાડા હારકો દેખાય, એને ચ્યે રાજગાદી ચારીચોમખી યોક મેઘધનુષ્ય આતો, જો નીળા કિમત્યા દોગડા હારકો દેખાતો આતો.
એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, ચાર પ્રાણી ચ્યાલ મહિમા એને આદર એને ધન્યવાદ દેતહેં, તોજ હેય જો સાદાન સાદા જીવતો હેય. એને જોવેબી ચ્યે એહેકેન કોઅતેહે, તે ચ્યોવીસ વડીલ ચ્યા હામ્મે પાગે પોડતાહા એને ચ્યા ભક્તિ કોઅતાહા, એને ચ્યા એહેકેન આખીન પોત-પોતાના મુગુટ રાજગાદી હામ્મે ટાકી દેતહા.
પાછે માયે હોરગામાય એને દોરત્યેવોય એને દોરત્યે નિચે એને દોરિયા બોદ્યો બોનાવલ્યો વસ્તુહુલ, જીં કાય ચ્યામાય હેય, ઈ આખતા વોનાયો, “યા આપા જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલા એને ગેટા સ્તુતિ, એને આદર, એને મહિમા, કાયામ ને કાયામહાટી કોઅતે રોતે, કાહાકા તો બોદહા કોઅતો બોજ તાકાતવાળો હેય.”
ચ્યા ગેટાય આગલા યેયન રાજગાદ્યેવોય બોહનારા જમણા આથામાઅને ચોપડ્યેલ લેય લેદી.
પાછે માયે દેખ્યાં કા ગેટાય ચ્યા હાત મોહર માઅને યોકાલ ખોલી, એને માયે ચાર પ્રાણ્યાહા માઅને યોકાલ બોંબાલતા વોનાયો, ચ્યા આવાજ ગાજના હારકો આતો, ચ્યાય આખ્યાં, “આમી જો, આગાડી વોદ.”
એને ડોગહાન, એને ખોલકડાહાંન આખા લાગ્યા, “આમહાવોય ટુટી પોડા એને આમહાન ચ્યાકોય દુબાડી લા, જેથી જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો હેય તો આમહાન એઅય નાંય હોકે, એને ગેટા આમહાન ડૉડ નાંય દી હોકે.
જોવે ગેટાય હાતમી મોહર ખોલી, તોવે હોરગામાય જ્યેં બોદે આતેં ચ્યે આરદા કોલાકા લોગુ યોકદાજ શાંત ઓઅય ગીયે.