5 એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, ચ્યે આખ્યાં, “આંય બોદા નોવા કોઇ દેતહાવ,” પાછી ચ્યે આખ્યાં, “એએ, કાહાકા જીં આંય આખતાહાવ તું ચ્યાવોય બોરહો કોઅય હોકતોહો, એને ચ્યો નોક્કીજ પુર્યો ઓઅનાર્યો હેય.”
બાકી નોવો દારાખા રોહો નોવ્યે ઠેલ્યેમાયજ બોઅતેહેં.
યાહાટી જો કાદો ખ્રિસ્તામાય બોરહો કોઅહે તે ચ્યાલ યોક નોવો સ્વભાવ મિળહયો, જુનો સ્વભાવ જાતો રોયહો, એને આમી નોવો સ્વભાવ સુરુ ઓઅય ગીયહો.
એને ઈ વાકય “યોકદા પાછા” યે વાતેલ દેખાડેહે, કા જ્યો વસ્તુ આલાવલ્યો જાત્યોહો, ચ્યે બોનાડલ્યો વસ્તુ ઓઅના લીદે ઓટાડી દેવાયી એટલે જીં નાંય આલાવલી જાઅરી, તીં બોની રોય.
ચ્યે આખ્યાં, “તુલ જીં દેખાય, તીં ચોપડયેમાય લોખીન એફેસુસ, સ્મુરના, પિરગમુન, થુવાતીરા, સારદીસ, ફિલાદેલફિયા, એને લાવદિકિયા, યા સાત શેહેરા મંડળ્યેહેપાય દોવાડી દે.”
જી તુયે દેખ્યાહા, તી બોદા લોખી લે એને યે બેની વાતહેબારામાય બી લોખી લે, જ્યો આમી ઓઅય રિઅલ્યો હેય, એને જ્યો પાછે ઓઅનાર્યો હેય.
તોવે હોરગા દૂતાય માન આખ્યાં, ઈ લોખજે, “ધન્ય હેય ચ્યે, જ્યાહાન ગેટા વોરાડા જેવણામાય આમંત્રણ દેનલા હેય,” ચ્યે પાછી માન આખ્યાં, “યે વચને પોરમેહેરાપાઅને હેય, યે બોદે નોક્કીજ હાચ્ચાં હેય.”
પાછે માયે યોક મોઠી ઉજળી રાજગાદી દેખી, એને રાજગાદ્યેવોય પોરમેહેર બોઠલો આતો, બાકી જાં પોરમેહેર બોઠલો આતો, તાંઅરે દોરતી એને આકાશ બોદા ગાયપ ઓઅય ગીયા, એને કાદાય બી ચ્યાહાન પાછા નાંય દેખ્યા.
એને જીં કાદાં યે ચોપડયેમાય ભવિષ્યવાણી કોઅલ્યો વાતેમાયને કાય કાડી ટાકી, તે પોરમેહેર ચ્યા જીવના જાડા ફળ ખાઅના ઓદિકાર ઓટાડી દી જીં જીવન દેહે, એને ચ્યા પવિત્ર શેહેરામાય રોઅના ઓદિકાર બી ઓટાડી દી, જ્યા બારામાય યે ચોપડયેમાય લોખલાં હેય.
તોવે હોરગા દૂતાય માન આખ્યાં, “યો બોદ્યો વાતો તુલ આખલ્યો ગીઅલ્યો હેય, હાચ્યો હેય એને પુરીરીતે બોરહો કોઅના લાયકે હેય. કાહાકા પ્રભુ પોરમેહેરાય ભવિષ્યવક્તાહાલ ચ્યા આત્મા દેનલા આતા, તોજ હેય જ્યાંય માન જો ચ્યા હોરગ્યો દૂત હેતાંવ, તુલ આખાહાટી દોવાડયોહો જીં માહારુજ ઓઅરી.”
તારાત આંય પવિત્ર આત્મા કોબજામાય યેય ગીયો, માયે હોરગામાય યોક રાજગાદી એને રાજગાદ્યેવોય કાદાલતેરુ બોઠલા દેખ્યા.
એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, ચાર પ્રાણી ચ્યાલ મહિમા એને આદર એને ધન્યવાદ દેતહેં, તોજ હેય જો સાદાન સાદા જીવતો હેય. એને જોવેબી ચ્યે એહેકેન કોઅતેહે, તે ચ્યોવીસ વડીલ ચ્યા હામ્મે પાગે પોડતાહા એને ચ્યા ભક્તિ કોઅતાહા, એને ચ્યા એહેકેન આખીન પોત-પોતાના મુગુટ રાજગાદી હામ્મે ટાકી દેતહા.
એને જો રાજગાદ્યેવોય બોઠલો આતો, માયે ચ્યા જમણા આથામાય યોક ચોપડી દેખી, ચ્યેવોય બેની ચોમખીને લોખલાં આતા, એને ચ્યેલ હાત મોહર મારીન બોંદ કોઅલી આતી.