8 ચૌથા હોરગા દૂતાય ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ દિહાવોય રેડી દેનો, એને દિહાલ આજુ વોદારી ગરમ ઓઅય જાઅના પોરવાનગી દેનલી ગીયી.
બાકી બોપરેહે દિહી ચોડયો એને તીડકો લાગ્યો તોવે તારાત તીં કોમાઈ ગીયા, એને મુળે નાંય બોઠે ચ્યાહાટી તીં ઉખાઈ ગીયા.
દિહી એને ચાંદ એને ચાંદાલાહામાય ચિન્હ દેખાયી, એને દોરતીવોય, બિજ્યે બોદયે જાત્યેમાય લોકહાન આબદા પોડી, કાહાકા ચ્યા દોરિયો ગોગુંરના લેદે એને લાફહા ઉઠના લેદે ગાબરાય જાય.
પ્રભુ યેયના પેલ્લા દિહી કાળો પોડી એને આંદારાં ઓઈ જાઅરી એને ચાંદ લોય રોકો ઓઈ જાઅરી, તો દિહી બોજ મહાન એને ચોમકનારો દિહી ઓઅરી.
તોવે પાછા આજુ યોક હોરગા દૂત વેદી હીને બાઆ નિંગ્યો જ્યાલ વેદ્યેવોય ધૂપ બાળના જવાબદારી આતી, ચ્યેય બોંબલીન જ્યાપાંય દાઅયેવાળો ઓસ્યો આતો, ચ્યાલ આખ્યાં, “દોરત્યેવોય દારાખાહા ગુસ પાકી ગીઅલા હેય, ચ્યાહાન તું તો દાઅયેવાળો ઓસ્યો ચાલાડીન દોરત્યેવોયને દારાખાહા ગુસ વાડી લે.”
એને જોવે માયે ગેટાલ છઠ્ઠી મોહર ખોલતા દેખ્યા, તોવે યોક મોઠો દોરતીકંપ જાયો, એને દિહી કાંબળા હારકો કાળો ઓઅય ગીયો એને ચાંદ લોયા હારકો લાલ ઓઅય ગીયો.
“ચ્યે પાછે બુખ્યેં એને પિહયે નાંય રોય, એને ચ્યે આમી દિહાકોય કા તે કોઅહિબી ગરમીકોય બાળલે નાંય જાય.
પાછો ચૌથા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી એને દિહા યોક તિહાઇ ભાગ એને ચાંદા યોક તિહાઇ ભાગ એને તારહા યોક તિહાઇ ભાગ વોય ટોકરાયા, ચ્યા લીદે દિહયા યોક તિહાઇ દિહા ઉજવાડો નાંય દેનો, એને ચાંદ એને તારહા રાતી યોક તિહાઇ સમય નાંય જોની દેની.
ચ્યાય બોજ ઉંડા ખાડાલ ખોલ્યો, એને બોજ ઉંડા ખાડામાઅને મોઠી બાઠી હારકો દુકળો નિંગ્યો, એને બોજ ઉંડા ખાડામાઅને નિંગલા દુકળાકોય દિહી એને વાતાવરણ ડાકાય ગીયા.