7 પાછો આંય વેદ્યેવોયને કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો, “ઓ, સર્વશક્તિમાન પ્રભુ પોરમેહેર, જેહેકેન તું લોકહાન ડૉડ દેતહો તો હાચ્ચો એને યોગ્ય હેય.”
પ્રભુ પોરમેહેર આખહે, “આંય અલ્ફા એને ઓમેગા હેતાંવ, એટલે, પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ, જો સાદામાટે આતો, એને જો આમીબી યેનારો હેય, આંયજ સર્વશક્તિમાન હેતાંવ.”
જ્યા લોકહાન કૈદ ઓઅના નોક્કી હેય, ચ્યે નોક્કીજ કૈદ કોઅલે જાય, જ્યાહાહાટી તારવાયેકોય મોઅના નોક્કી હેય, ચ્યે નોક્કીજ તારવાય કોય માઆય ટાકી, યાહાટી જરુરી હેય કા પોરમેહેરા લોક ચ્યા દુઃખહાન સહન કોઅય જ્યાહા ચ્યે અનુભવ કોઅતેહે, એને ચ્યાહા બોરહો મજબુત રોય.
તે પોરમેહેર ચ્યાહાન બોજ નશા વાળો રોહો પાજી, વોગર પાઆય મિળાવલા, ચ્યા ગુસ્સો વાટકામાય રેચાવલો ગીઅલો હેય, એને ચ્યા લોક પવિત્ર હોરગા દૂતહા એને ગેટા હામ્મે આગ એને ગંધકમાય રીબાયી.
તોવે પાછા આજુ યોક હોરગા દૂત વેદી હીને બાઆ નિંગ્યો જ્યાલ વેદ્યેવોય ધૂપ બાળના જવાબદારી આતી, ચ્યેય બોંબલીન જ્યાપાંય દાઅયેવાળો ઓસ્યો આતો, ચ્યાલ આખ્યાં, “દોરત્યેવોય દારાખાહા ગુસ પાકી ગીઅલા હેય, ચ્યાહાન તું તો દાઅયેવાળો ઓસ્યો ચાલાડીન દોરત્યેવોયને દારાખાહા ગુસ વાડી લે.”
કાહાકા ચ્યા બોદા નિર્ણય બરાબર એને હાચ્ચાં હેતા, ચ્યાય વેશ્યા ન્યાય કોઅયો કાહાકા ચ્યેય દુનિયા લોકહાન પાપ કોઅરાહાટી ઉસરાવલા હેય, પોરમેહેરાય ચ્યેલ ડૉડ દેનલો હેય, કાહાકા પોરમેહેરા સેવક વેશ્યાથી માઆઇ ટાકલા ગીઅલા આતા.”
જોવે ચ્યાય પાચમી મોહર ખોલી, તોવે માયે વેદ્યે તોળે ચ્યા લોકહા આત્માહાન દેખ્યાં જ્યાહાન માઆઇ ટાકલે આતેં, કાહાકા ચ્યે પોરમેહેરા વચનાહા પ્રતિ એને ચ્યા સંદેશા પ્રતિ વિશ્વાસયોગ્ય આતેં જો ચ્યાહાન મિળલો આતો.