4 એને ચ્યાહા શેપટયેહેકોય આકાશામાઅને ચાંદાલાહા તીન હિસ્સા ખેચીન દોરતીવોય ટાકી દેના, એને તો મોઠો અજગર, એટલે સૈતાન ચ્યે થેઅયે હામ્મે ઉબો રોય ગીયો, જેથી ચ્યે પોહેં પૈદા ઓઅતાંજ ખાય જાય.
તુમા તુમહે આબહો સૈતાનાપાઅને હેતા, એને તુમા તુમહે આબહા ઉસ પુરી કોઅરા માગતાહા, તો તે પેલ્લેથી ખૂની હેય, એને હાચ્ચાયેવોય મજબુત નાંય રોય કાહાકા ચ્યામાય હાચ્ચાં હેયેજ નાંય. જોવે તો ઠોગીન વાત કોઅહે, તોવે તો પોતા મોના વિચાર કોઇન આખહે, કાહાકા તો ઠોગ હેય, એને ઠોગનારાહા આબહો હેય.
સાવચેત ઓઆ, એને જાગતા રા, કાહાકા તુમહે દુશ્માન સૈતાન તુમહે તાપાસ કોઅતો ફિરતો રોહે એટલે તુમહે નાશ કોઅય દેય, રેકનારા સિંહી વાગા હારકો હેય, તો યા હોદમાય રોહે, કા કાલ ફાડી ખાઉં.
પાછે હોરગામાય લોડાય ઓઅયી, મિખાયેલ એને ચ્યા આર્યા હોરગા દૂત અજગર એને ચ્યા દૂતહા આરે લોડાય લોડી.
ઓ મોઠો હાપ, તોજ હેય જો બોજ સમયા પેલ્લા દેખાલો આતો, જ્યાલ સૈતાન બી આખાયેહે, ઓ તોજ હેય જો દુનિયા લોકહાન દોગો દેતો યેનલો હેય. યાહાટી ચ્યા મોઠા અજગરાલ એને ચ્યા દૂતહાલ દોરતીવોય ફેકી દેવામાય યેના.
જીં જંગલી જોનાવર માયે દેખ્યેલ તી ચિતા હારકા આતા, એને ચ્યા પાગ આસાલ્યે એને મુંય સિંહી વાગા હારકા આતા. ચ્યે અજગરાય ચ્યા જંગલી જોનાવરાલ ચ્યા સામર્થ્ય દેય દેની એને ચ્યાલ દોરતીવોય ઓદિકાર કોઅના દેનલો ગીયો.
લોકહાય ચ્યા અજગરા પૂજા કોઅયી, કાહાકા ચ્યાય ચ્યા જંગલી જોનાવરાલ ઓદિકાર દેય દેનેલ, એને એહેકોય આખીન ચ્યા પૂજા કોઅયી, “યા જંગલી જોનાવરા હારકા કુંઉ હેય? કુંઉ યા આરે લોડાઈ કોઇ હોકી?”
ચ્યા પાછે માયે અજગરા મુંયા માઅને, જોનાવરા મુયામાઅને એને જુઠા ભવિષ્યવક્તાહા મુંયા માઅને ડેડકા હારકા તીન ખારાબ આત્માહાલ નિંગતા દેખ્યા.
ચ્યે ચ્યા અજગરાલ દોઅય લેદો, ઓ તોજ આતો, જો બોજ સમયા પેલ્લા યોક હાપા રુપામાય પ્રગટ ઓઅલો આતો, જ્યાલ સૈતાન બી આખાયેહે, ચ્યાલ ચ્યે યોક ઓજાર વોરહે લોગુ હાકાળેકોય બાંદી દેનો.
પાછો ત્રીજા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, એને યોક મોઠો તારો દિવા હારકો બોળતો આતો તો હોરગામાઅને ટુટ્યોં, એને નોયહે યોક તિહાઇ ભાગામાય એને જીવન દેનારા પાઅયાવોય પોડયો.
ચ્યા તારા નાંવ માણા હેય, ચ્યા લીદે તી પાઆય જાં પોડ્યા તી બોદા પાઆય માણા ઓઅય ગીયા, એને બોજ માઅહે તી માણા પાઆય પિઅનાકોય મોઅઇ ગીયે, કાહાકા પાઆય માણા ઓઅય ગીઅલા આતા.
પાછો ચૌથા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી એને દિહા યોક તિહાઇ ભાગ એને ચાંદા યોક તિહાઇ ભાગ એને તારહા યોક તિહાઇ ભાગ વોય ટોકરાયા, ચ્યા લીદે દિહયા યોક તિહાઇ દિહા ઉજવાડો નાંય દેનો, એને ચાંદ એને તારહા રાતી યોક તિહાઇ સમય નાંય જોની દેની.
પેલ્લા હોરગા દૂતાય તુતારા વાજાડયા, એને તારાત લોયામાય મિળલ્યો બોજ ગાર્યો એને આગ દોરતીવોય પોડી, ચ્યા લીદે દોરતી યોક તિહાઇ ભાગ, એને જાડહા યોક તિહાઇ ભાગ એને દોરતીવોઅને બોદા નીળા ગાહીયા બોળી ગીયા.
બિજા હોરગા દૂતાય તુતારી વાજાડી, તોવે આગડા હારકો બોળતો યોક ડોગો દોરિયામાય પોડયો, એને દોરિયા બી યોક તીજો ભાગ લોય એઅઇ ગીયો.
ચ્યા લીદે દોરિયા યોક તિહાઇ પ્રાણી મોઅઇ ગીયે, એને ચ્યાકોય દોરિયામાય યોક તિહાઇ જાહાજ બી નાશ એઅય ગીયે.
ચ્યાહા વિછી હારકી શેપટી આતી, એને ચ્યાહાન પાચ મોયના લોગુ લોકહાન દુઃખ પોચાડના જી શક્તિ મિળલી આતી, જીં ચ્યાહા શેપટ્યેહેમાય આતી.
કાહાકા ચ્યા ગોડહા સામર્થ્ય ચ્યાહા મુયામાય એને ચ્યાહા શેપટીમાય આતી, યાહાટી કા ચ્યાહા શેપટ્યો હાપડા હારક્યો આત્યો, એને ચ્યેહેકોય ચ્યે લોકહા નુકસાન કોઅતે આતેં.