10 એને દોરતીવોય રોનારા બોદા લોક ચ્યાહા મોરણાકોય આનંદિત એને મગન ઓરી, એને યોકબિજાલ બેટ દોવાડી, કાહાકા યા બેની સાક્ષીદારહાય દોરતીવોય રોનારાહાલ સતાવણી કોઅલી આતી.
કાહાકા તુમા મા શિષ્ય હેય યા લેદે, બોદે માઅહે તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી; બાકી જ્યા લોક માયેવોય બોરહો કોઅનામાય લાગી રોય, એને દોરત્યેવોય ચ્યા જીવના છેલ્લે હુદી મા પાહલા ચાલતો રોય, ચ્યાલ પાપહા ડોંડ બોગાવનાથી તારણ ઓઅઇ જાઅરી.
આંય તુમહાન હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, તુમા મા મોઅના પાછે રોડહા એને દુઃખી ઓઅહા, બાકી દુનિયા લોક આનંદ કોઅરી, તુમહાન દુઃખ ઓઅરી, બાકી જોવે તુમા માન પાછા એઅહા, તોવે તુમહે દુઃખ આનંદામાય બોદલાય જાય.
દુનિયા લોક તુમહેઆરે આડાઇ નાંય કોઇ હોકે, બાકી મા આરે આડાઇ કોઅતેહે, કાહાકા આંય ચ્યાહા વિરુદ સાક્ષી દેતહાવ કા ચ્યાહા કામે ખારાબ હેય.
જોવે મોઠી સોબાયે લોક ઈ વોનાયા, એને ખિજવાઈ ગીયા, એને પ્રેષિતાહાન માઆઇ ટાકના વિચાર કોઅતા લાગ્યા.
જોવે લોક ખારાબ કોઅતાહા તે ચ્યાહા લીદે ખુશ નાંય ઓએ, બાકી જ્યા લોક ઈમાનદારીકોય કામ કોઅતેહે ચ્યાહાકોય ખુશ ઓઅહે.
જોવે અજગરાલ હોમજાય ગીયા માન દોરતીવોય ટાકી દેનલો હેય, તોવે જ્યેં થેઅયેય પોહાલ જન્મો દેનલો આતો, ચ્યે પીછો કોઅયો.
બો બોદા લોક બિજા જંગલી જોનાવરા ચ્યા જુઠા ચમત્કારને લીદે નોવાય પામીન દોગો ખાય રીઅલે આતેં, જો તો પેલ્લા જોનાવરા શક્ત્યે હારકા દેખાતા આતા, બિજા જંગલી જોનાવરાય લોકહાન આખ્યાં કા પેલ્લા જોનાવરા પૂજા કોઅરાહાટી મુર્તિ બોનાવે, જ્યાલ જખમ ઓઅય ગીઅલા આતા, બાકી હારો ઓઅય ગીઅલો આતો.
દોરત્યેવોય રોનારા બોજ લોક ચ્યા પૂજા કોઅરા લાગ્યેં, કેવળ ચ્યાજ લોકહાય ચ્યા પૂજા નાંય કોઅયી જ્યાહા નાંવ દુનિયા બોનાવા પેલ્લા જીવના ચોપડયેમાય લોખલે ગીઅલે આતેં, ઈ જીવના ચોપડી ચ્યા ગેટા ચોપડી હેય, જ્યાલ બલિદાના રુપામાય માઆઇ ટાકી દેનલો આતો.
પાચમા હોરગા દૂતાય ચ્યા વાટકામાઅને ડૉડ ચ્યા જંગલી જોનાવરા રાજગાદ્યેવોય રેડી દેના, એને ચ્યા લીદે પુરા રાજ્યાવોય આંદારાં ઓઈ ગીયા, એને લોક ચ્યે પીડા લીદે પોતે જીબ ચાવા લાગ્યા.
તુયે મા સંદેશા પાલન કોઅલા હેય જેથી જોવે તું દુઃખ ઉઠાવે તે ઈંમાત રાખીન સહન કોઅય હોકે. યા લીદે, આંય મોઠી પરીક્ષા સમયામાય તો હાંબાળ કોઅહી, એને યે પરીક્ષા સમયે યા દુનિયા બોદા લોકહાવોય યેઅરી.