4 જોવે હાંતી મોઠા આવાજ વોનાય ચુક્યો, તોવે આંય લોખાહાટી તિયાર જાયો, બાકી આંય હોરગામાઅને ઓ આવાજ વોનાયો, “જ્યો હાતદા સોસાણના આવાજ વોનાયો, ચ્યાલ ગુપ્તમાય રાખ એને મા લોખહે.”
ચ્યે આખ્યાં, “તુલ જીં દેખાય, તીં ચોપડયેમાય લોખીન એફેસુસ, સ્મુરના, પિરગમુન, થુવાતીરા, સારદીસ, ફિલાદેલફિયા, એને લાવદિકિયા, યા સાત શેહેરા મંડળ્યેહેપાય દોવાડી દે.”
જી તુયે દેખ્યાહા, તી બોદા લોખી લે એને યે બેની વાતહેબારામાય બી લોખી લે, જ્યો આમી ઓઅય રિઅલ્યો હેય, એને જ્યો પાછે ઓઅનાર્યો હેય.
તોવે આંય પાછો ચ્યા આવાજાલ વોનાયો જ્યાંય મા આરે હોરગામાઅને વાત કોઅલી આતી, આવાજાય માન આખ્યાં, “જો, ચ્યે વાહની ચોપડ્યેલ લેય યે, જીં હોરગા દૂતા આથામાય ખુલી હેય, જો દોરિયા એને દોરત્યેવોય પાગ થોવિન ઉબલો હેય.”
પાછે ચ્યાય માન આખ્યાં, “યે ચોપડયેમાયને ભવિષ્યવાણી વાતો તું ગુપ્ત મા રાખહે, કાહાકા યો વાતો પુર્યો ઓઅના સમય પાહી યેય ગીઅલો હેય.