10 માન રવિવારા દિહે, જો પ્રભુ દિહી હેય પવિત્ર આત્માય કોબજામાય લેય લેદો, એને આંય મા પાહાલારે કાદાલતેરુ બોલતા વોનાયો જો તુતારી વાજે ઓહડો મોઠો આવાજામાય સાફ રીતે બોલી રિઅલો આતો.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તોવે દાઉદ રાજા આત્મામાય રીન ચ્યાલ કેહેકેન પ્રભુ આખી હોકહે?”
ચ્યાજ રવિવારે વોખાતે બોદા શિષ્ય બેગા જાયા, એને ચ્યાહાન યહૂદી આગેવાનહા દાક આતી, યાહાટી ચ્યાહાય બાઅણા બંદ કોઇ લેદલા આતા, તોવે ઈસુ માજે યેનો એને વોચમાય ઉબો રોયન આખ્યાં, “તુમહાન શાંતી મીળે.”
યોક આઠવડયા પાછે ચ્યા શિષ્ય પાછા ગોઅમે આતા, એને થોમા ચ્યાહાઆરે આતો, એને બાઅણા બંદ આતા, તોવે ઈસુય યેયન એને વોચમાય ઉબા રોયન આખ્યાં, “તુમહાન શાંતી મીળે.”
આઠવાડ્યા પેલ્લે દિહી જોવે આમા પ્રભુ ભોજહાટી બેગા જાયલા, તોવે પાઉલ ચ્યાહાઆરે વાતો કોઅરા લાગ્યો જો બીજે દિહી જાતો રોનારો આતો, ચ્યાહા હાતે વાતો કોઅયો, એને આરદી રાતહુદુ સંદેશ દેતો રિયો.
યાહાટી મા ઇચ્છા હેય તુમા હોમજાં, કા જીં કાદાં પોરમેહેરા આત્મા અગુવાઈકોય વાત કોઅહે, તો એહેકેન નાંય આખે કા ઈસુ સ્રાપિત હેય, નાંય કાદાં પવિત્ર આત્મા વોગર એહેકેન આખી હોકહે કા, “ઈસુ પ્રભુ હેય.”
દર રવિવારે તુમહેમાઅને દરેક વિસ્વાસી માઅહું પોતે કામાણી નુસાર પોયહા દાન કોએ, જેથી આંય યાંવ તોવે પોયહા બેગા નાંય કોઅરા પોડે.
તોવે પવિત્ર આત્મા મોદાતે કોય હોરગ્યો દૂત માન ઉજાડ જાગામાય લેય ગીયો, માયે તાં યોક થેએ દેખી જીં લાલ રોંગા જંગલી જોનાવરાવોય બોઠલી આતી, ચ્યા હાત ટોલપે એને દોહો હિંગે આતેં, ચ્યા પુરા શરીરાવોય ચ્યાહા નાંવ લોખલે આતેં જ્યેં પોરમેહેરા નિંદા કોઅતેહે.
પવિત્ર આત્માય માન કોબજામાય લેય લેદા, એને હોરગ્યો દૂત માન યોક મોઠા ઉચા ડોગાવોય લેય ગીયો, એને પવિત્ર શેહેર યેરૂસાલેમ તી હોરગામાઅને પોરમેહેરાપાઅને નિચે યેય રીઅલા માન દેખાડયા.